Στα πλαίσια της ελληνο-ισραηλινής προσέγγισης, τολμήσαμε να κάνουμε ένα πρώτο άρθρο σχετικά με προηγμένα αμυντικά συστήματα που θα μας ενδιέφερε να αγοράσουμε από το Ισραήλ για την Πολεμική μας Αεροπορία. Όπως διαπιστώσαμε, το θέμα ενδιαφέρει σημαντικά το αναγνωστικό μας κοινό, και σήμερα θα συνεχίσουμε με το 2ο μέρος, που αφορά εξοπλισμούς για το Πολεμικό μας Ναυτικό.
ΑΠΟΨΗ: Ποια Οπλικά Συστήματα θα θέλαμε από το Ισραήλ (ΜΕΡΟΣ Α’, Πολεμική Αεροπορία)
Τους τελευταίους μήνες τα άρθρα για το ΠΝ έχουν την τιμητική τους. Συνεπώς, θεωρητικά πάντα, το ΠΝ θα έπρεπε να έχει και μεγάλο ενδιαφέρον για ισραηλινά οπλικά συστήματα. Δεν συμβαίνει όμως αυτό, εκτός ίσως από μερικές περιπτώσεις.
Καταρχάς πρέπει να πούμε πως το Ισραήλ έχει αναπτύξει μερικά από τα καλύτερα οπλικά συστήματα για πλοία. Το Naval Barak 8 ή το C-Dome, μπορούν να προσφέρουν κορυφάια αντιαεροπορική ασπίδα στον Στόλο κι όχι μόνο. Στην παρούσα περίσταση, θα ήταν πλεονασμός, από την στιγμή που το ΠΝ έχει ήδη ESSM BlockI (και ελπίζουμε οσωνούπω BlockII), πιθανά θα αποκτήσει SM2 BlockIIIA, ενώ διαπραγματεύεται πλοία με ASTER 15/30. Συνεπώς θα πρέπει να μείνουμε σε λύσεις που αξίζει οικονομικά να αποκτήσουμε, κι όχι σε απλές θεωρητικολογίες.
Η Κύπρος αγοράζει δεύτερο περιπολικό ανοικτής θαλάσσης από το Ισραήλ
Καταρχάς ένα όπλο που θα μας ενδιέφερε για την συμπλήρωση/αντικατάσταση των Harpoon του ΠΝ είναι ίσως ο Advanced Naval Attack Missile ή αλλιώς Gabriel 5. Η οικογένεια Gabriel θεωρείται σαν ένα όπλο υψηλής φονικότητας, που θα μπορούσε να ενδιαφέρει το ΠΝ. Πιστεύουμε όμως πως το ΠΝ θα πρέπει να παραμείνει συνδεδεμένο στο άρμα του Exocet BlockIII, και να αφήσει για τώρα λύσεις όπως ο NSM ή κάποιο άλλο αντίστοιχο βλήμα (έχουμε ακούσει μέχρι και για Kalibr, συνεπώς λίγο έλεος…).
Αυτό όμως που θα μας ενδιέφερε από πλευράς οπλικών συστημάτων, είναι ο πύραυλος LAHAT της IAI. O LAHAT (Laser Homing Attack ή Laser Homing Anti-Tank) είναι ένας προηγμένο αντιαρματικός πύραυλος που μπορεί να βληθεί από μικρά σκάφη επιφανείας. Καθώς θα ασχοληθούμε και στο 3ο μέρος, στον Στρατό Ξηράς, θα πούμε πως ο LAHAT είναι μια εξαιρετική λύση για τον οπλισμό μικρών σκαφών του ΠΝ. Ο πύραυλος έχει τις δυνατότητες του Hellfire, αλλά είναι αρκετά μικρότερος και φθηνότερος, ενώ μπορεί να πλήττει ταχύπλοα σκάφη, ελικόπτερα ή στόχους στην στεριά.
Ναυμαχία της Νταμιέττα: όταν οι Ισραηλινοί νίκησαν και τους Αιγυπτίους, 8 Οκτωβρίου 1973
Τα Παράκτια Περιπολικά που σκοπεύει να αποκτήσει το ΠΝ θα ήταν πολύ επικίνδυνα με έναν οκταπλό εκτοξευτή LAHAT, ενώ θα μπορούσαν να αμυνθούν αποτελεσματικά εναντίον των Τ129Β που σε καιρό πολέμου θα “σαρώνουν” τις ακτές μας προκειμένου να χτυπήσουν ευκαιριακούς στόχους. Θεωρούμε πως το όπλο θα πρέπει να εξοπλίσει και πυραυλακάτους του ΠΝ.
Μια άλλη, επίσης εξαίρετη λύση, που θα δούμε και στο Γ’ Μέρος για τον Στρατό Ξηράς, είναι η οικογένεια των πυραύλων SPIKE. Η διαφορά τους με τον LAHAT είναι το γεγονός πως ο SPIKE είναι Fire and Forget, ενώ ο LAHAT είναι ημιενεργού καθοδήγησης (laser). Ο SPIKE ER έχει ακτίνα 8 km, o SPIKE ER-II 10 km, ενώ ο SPIKE NLOS έχει ακτίνα 25 km, ενώ μπορεί να κάνει βολή πίσω από νησί ή ενώ το σκάφος βρίσκεται αγκιστρωμένο σε κάποιο μικρό όρμο, ή πίσω από βράχους ή βραχονησίδες.
Πύραυλοι αεράμυνας Barak 8 για τις κορβέτες Sa’ar-6 του Ισραήλ
Εκεί, μικρά πλοία, όπως παράκτια περιπολικά, ή άλλα μικρά σκάφη, ακόμη και μεγάλα φουσκωτά με γάστρα, μπορούν να κάνουν απίστευτη ζημιά ακόμη και σε μεγάλες μονάδες του εχθρικού στόλου επιφανείας, ή σε αποβατικά σκάφη. Οι SPIKE και LAHAT, μπορούν να είναι η επόμενη μέρα των μικρών σκαφών επιφανείας, που θα δημιουργήσουν χάος στις τάξεις ενός επιτιθέμενου εχθρού.
Μεγάλη συζήτηση έχει γίνει για την δυνατότητα άμυνας του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης. Δυστυχώς, η απο αέρος και θαλάσσης ενίσχυση απαιτεί μια ισχυρή αεροναυτική αρμάδα, που η χώρα μας δεν την έχει. Προσοχή, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει. Η ενίσχυση όμως της φρουράς, με ασύμμετρο τρόπο, με μικρά ταχύπλοα που θα χτυπούν στόχους σε ακτές απόβασης, ή ενώ προσπαθούν να προσεγγίσουν τα νησιά, θα ήταν μια καλή λύση.
Η Φινλανδία αποκτά ισραηλινούς πυραύλους επιφανείας-επιφανείας
Τα ταχύπλοα, ακόμη κι αν εντοπιστούν, δεν θα μπορούν να πληγούν με συμβατικά μέσα (πχ αντιπλοϊκούς πυραύλους), ενώ θα χρειαστεί η ύπαρξη μεγάλων ναυτικών μονάδων, που με ταχύ πυρ θα προσπαθούσαν να τα αναχαιτήσουν. Εκεί όμως θα “έπαιζαν” και ελληνικές μεγάλες μονάδες, που θα έπλητταν με πυραύλους και τορπίλες τον Στόλο απόβασης. Επίσης, τα μικρά ταχύπλοα θα μπορούσαν να αυτοπροστατευθούν από τα εχθρικά επιθετικά ελικόπτερα, με τους ίδιους τους πυραύλους αυτούς.
Άλλες λύσεις
Ισραηλινά συστήματα θα μπορούσαν να τοποθετηθούν και στις εκσυγχρονισμένες μονάδες ΜΕΚΟ200ΗΝ του Στόλου. Όπως έχουμε ήδη γράψει, μια από τις προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό περιλαμβάνει σαν εναλλακτική το ELM-2258 (ALPHA – Advanced Lightweight Phased Array Naval Radar), αντί του SMART-S. Το τελευταίο, αν και συγκεντρώνει τις προτιμήσεις αρκετών χρηστών, όπως και το ενδιαφέρον του δικού μας ΠΝ, εντούτοις είναι υποδεέστερο της ισραηλινής πρότασης. Επίσης, οι πληροφορίες αναφέρουν πως το ισραηλινό ραντάρ προσφέρεται σε ανταγωνιστική τιμή.
Μια άλλη λύση για το ΠΝ και τις φρεγάτες ΜΕΚΟ200ΗΝ είναι το σύστημα ELINT ELL-8385N. To τελευταίο είναι προηγμένο σύστημα ESM/ELINT, με μεγάλη αξιοπιστία, που θα μπορούσε να καλύψει άνετα τις ανάγκες των ελληνικών φρεγατών.
Φυσικά η συνεργασία με το Ισραήλ σε ναυτικά συστήματα δεν σταματά εκεί. Ένα ισραηλινό προϊόν που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το KATANA USV. Ο ρόλος που θα μπορούσε να παίξει σε περίοδο ειρήνης (φύλαξη συνόρων) αλλά και σε περιόδους κρίσης ή πολέμου πρέπει να αξιολογηθεί, ενώ θεωρούμε πως θα μπορούσε άνετα να γίνει ένα σημείο συνεργασίας ελληνικών ναυπηγείων, εταιρειών υψηλής τεχνολογίας και Ισραήλ. Αντίστοιχο είναι και το PROTECTOR της Rafael, που επίσης θα έδινε απίστευτες λύσεις σε μόνιμα προβλήματα της ελληνικής άμυνας.
Μιλώντας για την Rafael, θα πρέπει να πούμε πως η εταιρεία, ανάμεσα στα άλλα εξαιρετικά παθητικά συστήματα προστασίας πλοίων από τορπίλες (όπως το Lescut που φέρουν οι Adelaide Class), μπορούμε να βρούμε και το Torbuster, ένα ενεργητικό σύστημα αντιμετώπισης τορπιλών. Το Torbuster είναι το πρώτο σύστημα του είδους, που δρα ουσιαστικά σαν το αντίστοιχο ενός υποβρυχίου αντιπυραυλικού όπλου. Κάποια στιγμή δεν θα πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στην απειλή που παρουσιάζουν τα τουρκικά υποβρύχια, είτε τα υπάρχοντα, είτε τα μελλοντικά 214ΤΝ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το σημερινό μας θέμα είναι ουσιαστικά μια αφορμή για να ξεκινήσει μια συζήτηση επι του θέματος. Οι αναγνώστες μας μπορούν να καταθέσουν και τις δικές τους απόψεις, και φυσικά να συμπληρώσουν ότι θεωρούν απαραίτητο. Σημειώνουμε πως θα ακολουθήσει άρθρο για τον ΣΞ, όπου θα παρουσιάζουμε λύσεις για τις εξοπλιστικές του ανάγκες.
