Του Βασ. Ζαμπίκου, σμηνάρχου ε.α., ΠΤΗΣΗ, τεύχος 96, Νοέμβριος 1992
Ανεξάντλητος ο κατάλογος των ηρώων της Πολεμικής μας Αεροπορίας. Μεταξύ εκείνων που διεκρίθησαν στα πεδία των μαχών και είχαν την τύχη να επιζήσουν, συγκαταλέγεται και ο Σμηναγός Ιωάννης Κέλλας, ο επονομασθής “αετός των Τρικάλων”, ο οποίος καθ’όλη τη διάρκεια του πολέμου 1940-1941, επέδειξε μια ακαταμάχητη πολεμική αντοχή.
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1907 και διετέλεσε Διοικητής της 21ης Μοίρας Διώξεως από τη συγκρότησή της στο Σέδες Θεσσαλονίκης μέχρι το τέλος του πολέμου. H 21η Μοίρα Διώξεως, της οποίας τη δύναμη αποτελούσαν 10 αεροσκάφη P.Z.L., τον Αύγουστο του 1940, μετεστάθμευσε από την έδρα της το Σέδες, στο βοηθητικό αεροδρόμιο Βασιλικής, μεταξύ Καλαμπάκας και Τρικάλων, διά λόγους ασφαλείας.
Αποστολή της ήταν η κάλυψη της περιοχής Τρικάλων – Καλαμπάκας – Μετσόβου, καθώς και η υποστήριξη των Μονάδων Στρατού στην περιοχή Μετσόβου. H δράση της Μοίρας άρχισε, αμέσως μόλις κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και διήρκησε μέχρι της καταλήψεως της χώρας μας από τους Γερμανούς, αφού εν τω μεταξύ είχε ενισχυθεί και με αεροπλάνα τύπου Gladiator. Περί τα τέλη Δεκεμβρίου 1940, μεταστάθμευσε στο βοηθητικό Αεροδρόμιο Κατσικά Ιωαννίνων.
Τα ηρωικά κατορθώματα του Ιωάννου Κέλλα είναι τόσα πολλά που είναι αδύνατον να τα περιγράψω, περιλαμβάνοντάς τα στο χώρο των δύο χειρόγραφων σελίδων που διαθέτω, σεβόμενος πάντοτε και το χώρο που με φιλοξενεί. Πάντως ο γενναίος αυτός αξιωματικός, υπήρξε ο πρώτος μεταξύ των πρώτων χειριστών της Μοίρας, που έσπευδε να λάβει μέρος στις πολεμικές αποστολές, δίνοντας το παράδειγμα και έχοντας στο ενεργητικό του τις περισσότερες καταρρίψεις εχθρικών αεροπλάνων, οι δε υπ’ αυτόν 8 αξιωματικοί και 5 υπαξιωματικοί ιπτάμενοι, ακολουθούσαν το παράδειγμά του και όλοι τους ήταν υπερήφανοι για τις επιδόσεις τους, αφού κανείς τους δεν υστέρησε στην κατάρριψη εχθρικών αεροπλάνων.
Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται τόσο από τα στοιχεία που πήραμε από το Ιταλικό Αρχηγείο Αεροπορίας, όσο και από τους πίνακες φονευθέντων και τραυματισθέντων αξιωματικών και υπαξιωματικών της Μοίρας, όπως και από τις 513 ώρες πτήσεως των αεροσκαφών Διώξεως, μη συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εκτελέσθηκαν από της εισόδου των Γερμανών στον πόλεμο (6 Απριλίου 1941 μέχρι 27 Απριλίου 1941), οι οποίες κατ’ εκτίμηση (στοιχεία ακριβή δεν έχω στη διάθεσή μου) είναι πολλές.
Πολλά ήταν και τα θύματα, αφού η Αεροπορία Διώξεως επωμίσθηκε το βαρύτερο και δυσκολότερο έργο, αναλαμβάνοντας πλήθος αποστολών προασπίσεως των αμυντικών περιοχών του εσωτερικού και ιδιαίτερα ευπαθών σημείων και ταυτόχρονα εκτελώντας πολλαπλές αποστολές συνοδείας των αεροσκαφών βομβαρδισμού και Στρατιωτικής Συνεργασίας, προσβολές καίριων εχθρικών στόχων, όπως και αποστολές προς απόκρουση της Γερμανικής Αεροπορίας στο Μέτωπο.
Σημειώνω εδώ ότι οι Έλληνες αεροπόροι διώξεως, κατέστησαν ο φόβος και ο τρόμος των Ιταλών συναδέλφων τους, ιδιαίτερα δε ο Σμηναγός Κέλλας, τον οποίον ήξεραν με το μικρό του όνομα και όταν έβλεπαν στον ορίζοντα αεροπλάνο P.Z.L. έλεγαν: “αυτός είναι ο Κέλλας καταρρίψτε τον”. Δεν υπήρξαν και λίγες φορές που Ιταλοί αεροπόροι ανέφεραν στη Μονάδα τους μετά την προσγείωσή τους, ότι κατέρριψαν τον Κέλλα, άλλοι μάλιστα τον ήθελαν φονευθέντα.
Εξάλλου το περιστατικό που αναφέρω στη συνέχεια, είναι απολύτως αυθεντικό και δεν είναι άσχετο με τους ευσεβείς πόθους των Ιταλών περί του θανάτου του Κέλλα σε αερομαχία. Ιδού λοιπόν το περιστατικό: Όπως μου αφηγήθηκαν συνάδελφοι της 115 Σμηναρχίας Μάχης το 1959 (αν δεν κάνω λάθος), κατά την επίσκεψη εκεί Κλιμακίου του NATO προς παρακολούθηση άσκησης αξιολόγησης της Μονάδας, τους έκανε εντύπωση όταν είδαν 4 αεροπλανάκια σε ένα από τα παράσημα Ιταλού Αντισμηνάρχου. Όταν λοιπόν βρέθηκαν στη Λέσχη Αξιωματικών μετά το πέρας της άσκησης, τον ρώτησαν οι δικοί μας τί σημαίνουν αυτά και εκείνος απάντησε ότι κατέρριψε 4 ελληνικά αεροπλάνα διώξεως της 21ης Μοίρας, μεταξύ των οποίων και τον Διοικητή Κέλλα, ο οποίος κατέπεσε φλεγόμενος και εφονεύθη. Και ενώ αυτά ελέγοντο, εμφανίσθηκε ο Ιωάννης Κέλλας, αρχιπιλότος της Ολυμπιακής πλέον, ύστερα από το δρομολόγιο Αθηνών-Χανίων όπως συνήθιζε, πήγε στη Λέσχη για αναψυκτικό. Συνάδελφος τον σύστησε στον Ιταλό αξιωματικό, ο οποίος μόλις άκουσε το όνομα Κέλλας, άλλαξε χρώματα όπως ο χαμαιλέων. Τότε ο Κέλλας επενέβη λέγοντας “Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους” κτυπώντας τον Ιταλό φιλικά στην πλάτη.
O αήττητος Ιωάννης Κέλλας, πέθανε από καρδιά 21 χρόνια μετά τον πόλεμο, με το βαθμό του Σμήναρχου ε.α., σε ηλικία 58 ετών.
