Πριν λίγες μέρες η χώρα μας, μαζί με τον υπόλοιπο πλανήτη μπήκε το 2022. Θα θέλαμε πάρα πολύ μαζί με την Ελλάδα μας, να περνούσε και το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων στο 2022. Δυστυχώς, κυρίως ο Στρατός Ξηράς, έχει παραμείνει στην περασμένη… χιλιετία. Πολλά κομμάτια του, το Πεζικό, τα Τεθωρακισμένα, δυστυχώς και το Πυροβολικό, βρίσκονται σε άλλες δεκαετίες, σε άλλους πολέμους (ξεκινάμε από την Κορέα και ανεβαίνουμε… αργά μέχρι το Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου).
Από τη σελίδα αυτή, έχουμε θίξει πολλές φορές θέματα του Ελληνικού Πυροβολικού. Είτε με το θέμα, των -μη εύχρηστων πλέον- πυροβόλων Μ110Α2, είτε με τους αντιαεροπορικούς πυραύλους SA-8B αλλά και τους Improved HAWK. Έχουμε αναφέρει, επίσης πολλές φορές, το θέμα των ρουκετοβόλων. Ευτυχώς, εκεί υπάρχουν εξελίξεις, με νέες ρουκέτες για τα RM-70, ενώ το θέμα του εκσυγχρονισμού των MLRS θα έχουμε λίαν συντόμως καλά νέα. Πυροβολικό όμως, είναι κατά κύριο λόγο τα… πυροβόλα. Κανόνια λοιπόν, μόνιμος θαμώνας των συγκρούσεων στον πλανήτη τα τελευταία 500+ χρόνια.
Σε παλαιότερα άρθρο μας, τα “πυρά” δημοσιεύματός μας είχαν συγκεντρώσει τα “παλαιολιθικής εποχής” αυτοκινούμενα πυροβόλα Μ110Α2 των 203 χιλιοστών! Οι δεινόσαυροι Μ110Α2 στην ουσία καταναλώνουν ανθρώπινους και υλικούς πόρους, για να προσφέρουν το “μηδέν”. Ο χρόνος τάξης ενός τέτοιου πυροβόλου, αλλά και η ταχυβολία του, το κάνουν ιδανικό στόχο για προπαγανδιστικά βίντεο σε καιρό πολέμου. Δείτε ένα βίντεο, από τη δράση βρετανικών Μ110Α2, στο Πόλεμο του Κόλπου, όταν τα πυροβόλα κλήθηκαν να πολεμήσουν πραγματικά. Θα εντυπωσιαστείτε από την ομοχειρία…
Συγχωρέστε μας που είμαστε τόσο κυνικοί, αλλά δεν έχουμε ουδεμία όρεξη να δούμε ελληνικά πυροβόλα, να καταστρέφονται εύκολα από UCAVs ή αεροσκάφη, όπως είδαμε να γίνεται με τα αρμενικά πυροβόλα ή ρουκετοβόλα στο Αρτσάχ. Όσο γενναίοι να είναι οι στρατιώτες που τα επανδρώνουν, όσα “μαγικά” και να κάνουν κι αντί για 12 άτομα ομοχειρία να έχουν 6 ή 7, και πάλι, δεν μπορούν ούτε να κρυφτούν, ούτε να κινηθούν γρήγορα μετά από βολή. Είναι καταδικασμένα, και ειλικρινά, καλύτερα να καταργηθούν χωρίς αντικαταστάτη, παρά να νομίζουμε πως έχουμε πυροβόλα που μπορούν να βάλλουν στα 30 χιλιόμετρα, βλήματα 40 ετών.
Υπάρχει μια θεωρητική αξία για τα πυροβόλα αυτά, σε χρήση όπως αυτή που έκαναν οι Τούρκοι στη βαρβαρική εισβολή στο Αφρίν. Εκεί, ελλείψει αντιπάλου πυροβολικού, έβγαλαν από τη “ναφθαλίνη” πυροβόλα των 175 και 203 χιλιοστών, που έριχναν ένα βλήμα ανά πεντάλεπτο ή και παραπάνω, και χτυπούσαν αλύπητα θέσεις των γενναίων Κούρδων της Συρίας. Δεν προβλέπεται να κάνουμε κάτι τέτοιο. Καλύτερα, να τα φέρουμε πίσω, στα μετόπισθεν ώστε να εκπαιδεύονται τακτικά έφεδροι κοντά στις μεγάλες πόλεις.
Από την εποχή του Πρώτου Πολέμου του Κόλπου, τα πράγματα έχουν αλλάξει στο Πυροβολικό και κυρίως στα κανόνια. Τα ρουκετοβόλα ή οι πύραυλοι ATACMS, ή τα SA-8B και Improved HAWK υπάρχουν στο Πυροβολικό μας εντάσσονται γιατί υπάρχει η κουλτούρα της ορθής χρήσης προηγμένων όπλων. Στον πυρήνα του όμως είναι απαραίτητα τα πυροβόλα. Ποιά όμως, αυτοκινούμενα, ρυμουλκούμενα, και τα δυο;
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε και πάλι τον τροχό. Την άσκηση την έχουν λύσει πολλοί στρατοί στον κόσμο. Απλά, αυτό που πρέπει να γίνει με τα έμπειρα στελέχη είναι να τους αφήσουν ελεύθερους να προσαρμόσουν τα “δεδομένα” και τις παραμέτρους. Σήμερα δεν θα μιλήσουμε για τα αυτοκινούμενα ερπυστριοφόρα πυροβόλα, αλλά για τα ρυμουλκούμενα.
Τα ρυμουλκούμενα δεν έχουν πλέον μεγάλη χρησιμότητα στο πεδίο της μάχης. Οι περισσότεροι στρατοί τα τοποθετούν επί τροχοφόρων οχημάτων, 6Χ6 και 8Χ8, ενώ παλαιότερα, ελαφρύτερα όπλα τα βάζουν ακόμη κι επί τζιπ. Έτσι, τα ρυμουλκούμενα είναι ταχυκίνητα, ενώ έχουν εκμηδενίσει τους χρόνους τάξης τους (τοποθέτησης για βολή).
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Αμερικανικού Στρατού. Μέχρι τώρα, ο εκεί Στρατός Ξηράς αλλά και οι Πεζοναύτες, θα πολεμούσαν σε χαμηλής έντασης συγκρούσεις, όπως για παράδειγμα σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Εκεί, το Πυροβολικό, θα βρισκόταν σε οχυρωμένες βάσεις (όπως κάποτε στο Βιετνάμ), και θα βομβάρδιζε στόχους που ζητούσε το Πεζικό ή οι Ειδικές Δυνάμεις. Ακόμη κι αν οι άτακτοι απαντούσαν με πυροβολικό ή όλμους, τότε με ραντάρ πυροβολικού, η όποια απειλή εξαλείφονταν σε χρόνο dt.
Τα πράγματα όμως αλλάζουν. Αμερικανικές δυνάμεις στη Συρία, και δυνάμεις πυροβολικού, βρέθηκαν υπό εχθρικό πυρ, και μάλιστα αεροσκαφών ή εχθρικών πυροβόλων. Έτσι, οι Αμερικανοί, έπρεπε να βρουν τρόπο να κάνουν χρήση πυροβολικού ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο για τους πυροβολητές τους. Ακόμη, η ανάδυση των απειλών από Κίνα (κυρίως) και Ρωσία, σημαίνει πως στατικές θέσεις πυροβολικού, είναι απλά “στρουμπουλοί” στόχοι για τα ικανότατα ρουκετοβόλα αλλά και τους τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Οι Αμερικανοί Πεζοναύτες το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να αποσύρουν τα περισσότερα ρυμουλκούμενα πυροβόλα τους, ακόμη και τα πλέον σύγχρονα! Ο Αμερικανικός Στρατός, που έχει έναν “ευρύτερο” ρόλο σε σχέση με τους Πεζοναύτες, είναι υποχρεωμένος να κρατήσει σε υπηρεσία ικανό αριθμό πυροβόλων. Για λόγους οικονομίας, αλλά και επιχειρησιακής ευελιξίας, δεν είναι δυνατόν να κρατήσει μόνο τα M109A7 Paladin, αλλά χρειάζεται κι άλλα πυροβόλα. Τι θα μπορούσε να είναι αυτά;
Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το άρθρο, θα βρείτε πολλές που αφορούν την επίδειξη ενός “ταπεινού” πυροβόλου, που υπηρετεί στον Σουηδικό Στρατό, και ονομάζεται Archer. Η επίδειξη έγινε στις ΗΠΑ, από στελέχη του σουηδικού πυροβολικού. Οι Αμερικανοί έμειναν “έκπληκτοι”, όταν είδαν το Archer, να στέκεται, να ρίχνει δυο βλήματα των 155 χιλιοστών, και να “εξαφανίζεται”, σε χρόνο 40 δευτερολέπτων! Αυτό δεν μπορεί να γίνει από κανένα ρυμουλκούμενο πυροβόλο, όσο ικανό κι αν είναι αυτό! Γιαυτό και οι Αμερικανοί αγοράζουν αυτοκινούμενα πυροβόλα, στη θέση των ρυμουλκούμενων. Δείτε το παλαιότερο δημοσίευμά μας, εδώ.
Οι Αμερικανοί, όπως είπαμε, πρέπει λίαν συντόμως, να είναι ικανοί να πολεμήσουν εναντίον δυνάμεων σε σημεία που δεν θα έχουν την απόλυτη υπεροχή. Αν χρειαστεί για παράδειγμα, να λάβουν μέρος σε αψιμαχίες στην Ουκρανία, και τάξουν ρυμουλκούμενα πυροβόλα, τότε το αποτέλεσμα, ακόμη και ολιγόλεπτης σύγκρουσης θα είναι το πιθανότερο η καταστροφή τους από ρωσικά UCAV ή ρουκέτες. Και αυτές οι αψιμαχίες, που δεν θα έχουν μόνιμο αποτέλεσμα, θα κριθούν από τις απώλειες του κάθε μέρους.
Στον Ειρηνικό, οι Πεζοναύτες θα βασίζονται κατά κύριο λόγο στα HIMARS, που φτιάχτηκαν για να μετακινούνται γρήγορα, να εξαπολύουν φονικό πυρ, και να εξαφανίζονται. Αλλά τα ρουκετοβόλα έχουν άλλη χρήση, κάθε σύγκρουση για τις επόμενες δεκαετίες απαιτεί την ύπαρξη ισχυρών και ικανών πυροβόλων. Στις φωτογραφίες έχουμε κυρίως το Archer, από την επίδειξη, αλλά υπάρχουν πολλά και ικανά πυροβόλα σε πολλές χώρες, όπως το ATMOS 2000, το CAESAR, το DANA, το G6 howitzer, το εξαιρετικό Nora B-52, το ZUZANA κι άλλα.
Ο Στρατός των ΗΠΑ δείχνει το μέλλον του πυροβολικού με μια φθηνή και “φονική” λύση
Οι Κύπριοι, έξυπνα κατά την άποψή μας, παράγγειλαν τα ικανότατα Nora από τη Σερβία. Εμείς, έχουμε πολλές επιλογές, και δεν κρύβουμε, πως εκτός του Archer, θα βλέπαμε με πολύ θετικό μάτι και το CAESAR. Μια άλλη λύση, ακόμη καλύτερη, θα ήταν ο συνδυασμός μεταχειρισμένων πυροβόλων των 155 χιλιοστών (από ΗΠΑ μάλλον), με κάποιο όχημα 6Χ6 ή 8Χ8 που θα κατασκευαστεί στην Ελλάδα (ΕΛΒΟ για παράδειγμα).
Κύπρος: Πρώτη βολή 2ης Μοίρας Αυτοκινούμενων Πυροβόλων Nora Alexander TGS
Το πλήρωμα που απαιτούν τα πυροβόλα αυτά είναι κυριολεκτικά “αστείο”, καθώς για λίγα βλήματα επαρκούν ακόμη και 2 άτομα. Βέβαια, ιδανικά θα χρειάζονται 4 ως 6, και η έλλειψη προσωπικού είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Βέβαια η χρήση τέτοιου είδους πυροβόλων, αλλάζει τελείως την τακτική χρήση τους. Ξεχνάμε την έννοια της πυροβολαρχίας, τα πυροβόλα διασκορπίζονται και επικοινωνούν μέσω ζεύξεων δεδομένων. Από εκεί λαμβάνουν τα στοιχεία βολής, ρίχνουν, και μετακινούνται.
Τα πυροβόλα του είδους μπορούν να μετακινούνται χωρίς προβλήματα σε μεγάλες αποστάσεις. Η μετακίνηση ερπυστριοφόρων πυροβόλων Μ109 ή Μ110 απαιτεί τεράστιους αρματομεταφορείς, που συνήθως δεσμεύονται για την μετακίνηση αρμάτων μάχης. Τα πυροβόλα επιπέδου Archer ή Caesar όμως κινούνται αυτόνομα. Επίσης, μπορούν να συνδυαστούν και με πολιτικά φορτηγά που φέρουν γερανό για ανεφοδιασμό, και σε περίοδους κρίσης να δημιουργηθούν εστίες πυρός σε όλα το μέτωπο, με τρόπο που ο εχθρός δεν θα μπορεί ούτε για αστείο να σταματήσει.
Αντίστοιχες κινήσεις μπορούν να γίνουν και για μικρότερα πυροβόλα. Δεν κρύβουμε πως μας αρέσει ιδιαιτέρως μια πρωτοβουλία πάλι του US Army, που τοποθετεί πυροβόλα των 105 χιλιοστών πάνω σε Humvee. Μια ακόμη καλύτερη, και χαμηλότερου κόστους ιδέα, είναι η τοποθέτηση των πολυάριθμων ρυμουλκούμενων πυροβόλων του ΕΣ πάνω σε οχήματα. Δεν είναι δική μας ιδέα, δεν είναι OutOfTheBox. To έχει ήδη κάνει η -πολύ πιο πλούσια από εμάς- Νότια Κορέα! Δείτε το παλαιότερο δημοσίευμά μας.
Δεν θέλει κόπο λοιπόν. Θέλει απλά τρόπο, κι αλλαγή νοοτροπίας. Ειδικά, η τοποθέτηση των Μ101 πάνω σε οχήματα μπορούσε ήδη να είχε γίνει. Μια απλές μετατροπές, και υλικά που μπορούν να βρεθούν στο εμπόριο.
