Επιβεβαιώνεται πλέον από όλες τις διεθνείς πηγές η είδηση πως το Αφρίν έπεσε στα χέρια του Τουρκικού Στρατού, ολοκληρώνοντας τη νίκη της χώρας στην εισβολή που ξεκίνησε το στις 20 Ιανουαρίου. Με την επιτυχή κατάληξη της υπόθεση Αφρίν, επιβεβαιώνεται η ΠΤΗΣΗ όταν στις 28 Ιανουαρίου είχαμε γράψει το άρθρο με τίτλο “Η Τουρκία μάλλον κερδίζει στο Αφρίν“. Δεν είμασταν μάντες, απλά μαθηματικά είναι (του στυλ ένα και ένα κάνουν πάντα δυο)…
Αν διαβάσετε τα σχόλια που δεχτήκαμε στο facebook και το site μας σχετικά με αυτό το άρθρο, μπορεί να διαπιστώσει κάποιος πως είμαστε κάτι ανάμεσα σε “πράχτορες” της τουρκικής ΜΙΤ και σε μπατζανάκηδες του Ερντογάν. Φυσικά τα υπόλοιπα πεφωτισμένα sites συνέχιζαν να μιλούν για ένα νέο Στάλινγκραντ, για “λιοντάρια” που θα φάνε τα “γατάκια”, για τον τάφο των Τούρκων κοκ.
Εμείς κόντρα σε όλα αυτά, προσπαθήσαμε να δώσουμε την πραγματική διάσταση του πολέμου στο άρθρο μας με τίτλο “Πως η τεχνολογία κερδίζει τον μαχητή, μήπως να σταματήσουμε με τις εθνικές μας αυταπάτες;“. Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να εθελοτυφλούν, από την στιγμή που οι Κούρδοι πολέμησαν χωρίς διεθνή υποστήριξη, ήταν καταδικασμένοι να χάσουν. Οι απώλειες που δέχτηκαν ήταν συντριπτικές, καθώς ήταν άντρες εκπαιδευμένοι από την Δύση για τον πόλεμο κατά του ISIS. Το YPG δεν θα μπορέσει να τους αναπληρώσει ποτέ.
Βέβαια το άρθρο αυτό το “τσίμπησαν” τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, το μετέφρασαν λάθος, και μας χαρακτήρισαν “Έλληνες Εθνικιστές”. Αν δείτε, ακόμη μας βρίζουν στο twitter κάτω από αυτό το άρθρο, αλλά την ίδια στιγμή για πολλούς εδώ στην Ελλάδα “δεν είμαστε αρκετά Έλληνες”.
Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία πέτυχε μια μεγάλη νίκη, κατέλαβε μια δύσβατη περιοχή με περιορισμένες απώλειες, κατάφερε αποφασιστικό πλήγμα στο YPG που θεωρεί πως συνδέεται με το PKK, ενώ εξουδετέρωσε και σημαντικό ποσοστό του οπλισμού των Αμερικανών που είχε παραδοθεί στους Κούρδους. Ότι κι αν πιστεύουμε εμείς, η Τουρκία έκανε αυτό που είπε. Δήλωσε πως θα εκδιώξει τους “τρομοκράτες” από το Αφρίν, και το έκανε. Με περιορισμένες απώλειες, με περιορισμένη χρήση μέσων, χωρίς να παρασυρθεί σε κυκλωτικές κινήσεις τύπου Γκουντέριαν, ή αεραποβάσεις τύπου Αριέλ Σαρόν, ούτε σε επικές επιθέσεις “χωρίς να υπάρχει αύριο” τύπου Πάτον.
Θα πρέπει να πούμε πως οι κινήσεις των Τούρκων στρατηγών μπορεί να ήταν πιο αργές, λιγότερο εντυπωσιακές, αλλά πέτυχαν το στόχο τους χωρίς άσκοπη σπατάλη δυνάμεων. Αυτό που κατάφεραν οι Τούρκοι στο Αφρίν, δεν το κατάφεραν οι Αμερικανοί στο Ιράκ/ Αφγανιστάν, ούτε οι Ισραηλινοί στη Παλαιστίνη. Αναμφίβολα η επιχείρηση του Αφρίν θα τύχει ειδικής στρατιωτικής μελέτης, καθώς ο αντίπαλος νικήθηκε χωρίς πολλές “φανφάρες”.
Ελπίζουμε εμείς τώρα πλέον στην Ελλάδα να αποκτήσουμε την απαραίτητη σοβαρότητα, και να αξιολογήσουμε τις νέες ικανότητες του Τουρκικού Στρατού, ειδικά στην διείσδυση σε εχθρική περιοχή, χωρίς ιδιαίτερα ερίσματα και υποστήριξη, και κατάληψή της με το μικρότερο δυνατόν κόστος. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε και για την χρήση τουρκικής κατασκευής μέσων και πυρομαχικών κατά κύριο λόγο. Τα πράγματα δεν είναι πλέον τόσο “απλά”. Αν μην μείνουμε στον δικό μας, θαυμαστό “κόσμο”.
Στο θέμα θα επανέλθουμε, καθώς αργά αλλά σταθερά θα γίνονται διαθέσιμα περισσότερα στοιχεία για τις μάχες που έλαβαν χώρα.
