Τη στιγμή που η Ρωσία επιχειρεί να αποκτήσει μεγαλύτερα ερείσματα στην ανατολική Ευρώπη, το καλύτερο αποτρεπτικό μέσο ίσως να μην είναι η επιστράτευση περισσοτέρων αρμάτων μάχης και βλημάτων, αλλά η κατασκευή νέων οδικών δικτύων που θα επιτρέπουν τη κίνηση βαρέων οχημάτων. Αυτό ίσως λύσει το μεγάλο πρόβλημα του NATO που δεν είναι άλλο από τη ταχεία μεταφορά οχημάτων και προμηθειών σε προκεχωρημένες θέσεις.
Οι δρόμοι κερδίζουν πολέμους
Η στρατηγική πρόκληση για το NATO είναι εμφανής αλλά δύσκολα αντιμετωπίσιμη. Η Συμμαχία βασίζεται στη συλλογική άμυνα που επιτάσσει κάθε κράτος-μέλος να σπεύδει προς βοήθεια κάποιου άλλου μέλους που θα δεχτεί επίθεση από τη Ρωσία στο έδαφός του. Ωστόσο η έγκαιρη μεταφορά στρατευμάτων και πολεμικού υλικού, ίσως δεν είναι δυνατή εξαιτίας των διαθέσιμων ευρωπαϊκών οδών.
Πολλοί δρόμοι δεν είναι σε θέση να δεχτούν το βάρος οχημάτων μεταφορά φορτίων, όπως αρματοφορείς και μεταφορείς πυροβόλων και να τα οδηγήσουν στη πρώτη γραμμή. Κανονισμοί ορισμένων κρατών περιορίζουν το μέγιστο βάρος φορτίου. Τα κράτη της Βαλτικής που εντάχθηκαν στο NATO, δεν έχουν λάβει υπόψιν τους τις διαμετακομιστικές ανάγκες στα πλαίσια των επιχειρησιακών απαιτήσεων του NATO. Οι οδοί τους δε μπορούν να διαχειριστούν τη διέλευση βαρέων οχημάτων που μπορεί να μεταφέρουν άρματα μάχης των 60 τόνων.
Για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα, το NATO αποφάσισε να μεταφέρει άρματα μάχης με τρένα. Αυτά όμως δεν είναι πάντα σε θέση να μεταφέρουν ενισχύσεις σε επιθυμητά σημεία. Οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και οι γραμμές είναι σταθεροί στόχοι και σίγουρα θα χτυπηθούν σε περίπτωση επίθεσης.
“Σε περίπτωση κρίσης, τα βαρέα οχήματα θα είναι πολύτιμα. Είναι εξαιρετικά περιορισμένα προς το παρόν. Χρειάζονται περισσότερα για να υπάρχει μια αποτελεσματική αποτροπή και να βελτιωθεί η ταχύτητα ενίσχυσης του NATO.” Αυτό αναφέρεται σε πρόσφατη έκθεση του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής.
Χαμένοι στη Ρουμανία
Ένας από τους μεγαλύτερους υπερασπιστές της ανάκτησης της κινητικότητας του NATO στην Ευρώπη, είναι ο απόστρατος υποστράτηγος Ben Hodges, που διετέλεσε διοικητής των δυνάμεων της Συμμαχίας στην Ευρώπη. Πρόσφατα δήλωσε: “Αυτό που πρέπει να γίνει είναι βελτίωση των υποδομών σε σιδηροδρόμους και εθνικές οδούς, για να μπορεί η Συμμαχία να φτάσει εκεί. Στο πέρας της περσινής άσκησης Saber Guardian, είχαμε εξοπλισμό που είχε κολλήσει στη Ρουμανία για πάνω από δυο μήνες, προσπαθώντας να επιστρέψουν στη Γερμανία. Είναι ένας συνδυασμός (μεταφορικής) ικανότητας και κανονισμών.”
Όταν το NATO εξέτασε τρόπους μεταφοράς εξοπλισμού στη Βαλτική για να είναι πλησιέστερα στη Ρωσία, βρέθηκε προ εκπλήξεων. Ο Hodges περιγράφει το περιστατικό κατά το οποίο το πλήρωμα ενός βαρέος οχήματος, αναγκάστηκε να μετακινηθεί από Πολωνία, μέσω Καρπαθίων για να φτάσει στο αεροδρόμιο Mihail Kogalniceanu στη Κωστάντζα. “Ήταν εξαιρετικά δύσκολο” ανέφερε χαρακτηριστικά.
Μπορεί να μη χρειάζονται δρόμοι όταν υπάρχουν μεταγωγικά αεροπλάνα (για κάποια είδη εφοδίων), αλλά η εμβέλεια των ρωσικών αντιαεροπορικών βλημάτων έχει αυξηθεί και τα συστήματα έχουν αναπτυχθεί κοντά στα σύνορα, ειδικά στο θύλακα του Καλινινγκράντ. Αυτό σημαίνει πως τα νατοϊκά αεροσκάφη δε μπορούν να λειτουργήσουν με τη βεβαιότητα ότι θα ελέγχουν τον ουρανό, γεγονός που σημαίνει πως οι προμήθειες μέσω αεροσκαφών, πιθανότατα δε θα φτάσουν στα κατάλληλα σημεία τη κρίσιμη στιγμή.
Πως διορθώνεται το πρόβλημα
Το NATO ίδρυσε μια νέα υπηρεσία επιμελητείας στη Γερμανία, με αποστολή τη γρήγορη μεταφορά στρατευμάτων στην Ευρώπη. Η νέα υπηρεσία θα “δοκιμαστεί” του χρόνου, όταν η Κομισιόν αποφασίσει τις καλύτερες διαδρομές μεταφοράς στρατιωτικού υλικού στην Ευρώπη.
Η έκθεση του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής, υποστηρίζει ακόμη πιο ευέλικτο σχεδιασμό: “Οι Σύμμαχοι θα πρέπει να σκεφτούν την αναβίωση προγραμμάτων του Ψυχρού Πολέμου, που επιδοτούσαν χειριστές και ιδιοκτήτες βαρέων οχημάτων του ιδιωτικού τομέα, με τη προϋπόθεση ότι αυτά τα οχήματα θα ήταν διαθέσιμα στις ένοπλες δυνάμεις σε περίπτωση ανάγκης. Αυτό το μοντέλο, θα μπορούσε να επικαιροποιηθεί με βάση τις σημερινές ανάγκες.”
Όσον αφορά την αναβάθμιση των δρόμων, η διπλωματία παίζει το ρόλο της. Ο Ντ. Τραμπ έχει επανειλημμένως καλέσει τους συμμάχους στο NATO να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες, για να φτάσουν το προβλεπόμενο 2% του ΑΕΠ. Ίσως τα ευρωπαϊκά κράτη θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν τα έξοδα για αυτές τις υποδομές στο συνολικό ποσό των αμυντικών τους εξόδων. Δαπάνες για υποδομές είναι ευκολότερο να γίνουν αποδεκτές στη κοινή γνώμη αυτών των χωρών, αν και οι νέοι δρόμοι, γέφυρες κτλ, θα καταστούν αυτομάτως “νόμιμοι” στόχοι. Η φράση “διπλής χρήσεως” στη περίπτωση των νέων οδών, μπορεί να γίνει δίκοπο μαχαίρι.
Πηγή: Popular Mechanics
Πρώτη δημοσίευση 26/6/2018
Διαβάστε επίσης
Η Ρωσία απειλεί Σουηδία και Φινλανδία για το ενδεχόμενο “ενεργούς συνεργασίας” με το NATO
