Χτυπάμε ανοικτές πόρτες, όταν λέμε πως το ΠΝ βρίσκεται ίσως στη χειρότερη στιγμή της νεότερης ιστορίας του. Καθώς το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, ύψους 5,5 δις ευρώ, που εξαγγέλθηκε το 2020, έχει εξασφαλίσει μέχρι σήμερα μόνο 3 πλοία κλάσης ΚΙΜΩΝ, ενώ θα χρειαστούν κι άλλα κονδύλια για την ολοκλήρωση τους.
Αν και η κατασκευάστρια εταιρεία των FDI, η Naval Group, συζητά για καλή τιμή για την αγορά μιας 4ης φρεγάτας, αυτή δεν προβλέπεται να είναι κάτω από το 1,1 δις ευρώ. Το πόσο θα είναι χαμηλότερο για πιθανή αγορά της πρώτης της κλάσης, της Amiral Ronarc’h, κάτι όμως που δεν επιθυμεί ιδιαίτερα το ΠΝ, καθώς είναι κατώτερη της ελληνικής διαμόρφωσης σε μαχητική ισχύ (το πυροβόλο 76 mm είναι μονής τροφοδοσίας πυρομαχικών, υπάρχουν μόνο 16 κελιά για πυραύλους Aster 30, δεν υπάρχει πρόβλεψη για εκτοξευτή RAM).
Καθυστερημένη επισήμως ένα χρόνο η πρώτη γαλλική Belh@arra, πως επηρεάζονται οι ελληνικές;
Θεωρητικά αυτή τη στιγμή το ΠΝ μας, διατηρεί μια “πίστωση” ύψους περίπου 2,2 δις ευρώ για ενίσχυση του Στόλου Επιφανείας έως το 2029. Το πρόβλημα είναι πως με αυτό το ποσό το ΠΝ μπορεί να αποκτήσει μόλις 3 κορβέτες. Η σελίδα έχει ενημερώσει τους αναγνώστες της από το 2021 για τον κίνδυνο αυτό, δηλαδή ενός “μικρού Ναυτικού” που θα αυτοπεριορίζεται γεωγραφικά.
Ακόμη κι αν έρθουν οι φρεγάτες Constellation (λέμε “αν”, καθώς και εδώ εμφανίζεται “προεργασία” για την ακύρωση κι αυτού του προγράμματος), το ΠΝ θα αποκτήσει ικανό αριθμό πλοίων το νωρίτερο μέχρι 2037-2040. Πολύ μακριά δηλαδή, και φοβόμαστε, αφού θα έχουν γίνει διάφορες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς δική μας δυνατότητα παρουσίας και επιρροής.
Οπότε αιωρείται ένα διπλό αδιέξοδο: Είτε να βρεθεί ένα τεράστιο ποσό για το Πολεμικό Ναυτικό, κάτι τελείως ανέφικτο, ακόμη και σε καλύτερες οικονομικά περιόδους από σήμερα, είτε να εγκαταλείψουμε την Ανατολική Μεσόγειο στα χέρια της Τουρκίας. Το τελευταίο έμμεσα αποδέχονταν και οι υπέρμαχοι του “Μικρού ΠΝ”, σε μια γενικότερη γεωπολιτική αντίληψη.
ΑΝΑΛΥΣΗ: Εκσυγχρονισμός 4 ΜΕΚΟ200ΗΝ ή αγορά 2 νέων κορβετών;
Η πρώτη ανάγκη, των εκσυγχρονισμένων ΜΕΚΟ
Για πολλοστή φορά διατυπώνουμε το κρίσιμο. Πως τα πρώτα πλοία που θα πρέπει να “αγοράσει” ξανά το ΠΝ, είναι οι δικές του ΜΕΚΟ200ΗΝ. Αν και διάφοροι εκτός αλλά κι εντός του Πολεμικού Ναυτικού, έχουν φέρει πολλά προσκόμματα για να μην εκσυγχρονιστούν τα πλοία, εντούτοις η ηγεσία του Κλάδου διαχρονικά επιθυμεί την αναβάθμιση τους.
EKTAKTO: Κατάρριψη drone από την φρεγάτα ΨΑΡΑ, αντιμετώπισε σμήνος με το anti-drone της ΕΑΒ!
Άλλωστε το Πολεμικό Ναυτικό ασχολείται με τις ΜΕΚΟ από το 2010, μελετώντας σενάρια βελτίωσης τους. Και πλέον, δεν μπορούμε να λέμε πως τα πλοία “δεν ξέρουμε τι προβλήματα θα βγάλουν” σε διαδικασία εκσυγχρονισμού, καθώς έχουν ελεγχθεί επισταμένα για αυτό και από τους υποψηφίους αναδόχους, οι οποίοι επίσης δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν τέτοια ρίσκα. Άρα αν αυτό υπήρχε ως θέμα κάποια χρόνια νωρίτερα, δεν μπορούμε να το συζητάμε πλέον ως ανασταλτικό. Μάλιστα το ΠΝ εδώ και καιρό έχει αναθέσει σε ικανότατο Πλοίαρχο το σχετικό σχεδιασμό και τη διαπραγμάτευση, και υπάρχει η απαραίτητη γνώση σε πλήθος στελεχών.
Πλέον το συνολικό κόστος για την αναβάθμιση είναι περίπου 850 εκ. ευρώ, ενώ σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και άλλα 250 εκ. περίπου, για εξτρά συστήματα, για σόναρ, αναβάθμιση κύριου πυροβόλου, συστημάτων εγγύς άμυνας κ.ο.κ. Βελτιώσεις που ως σύνολο θα ισχυροποιήσουν κατά πολύ τα πλοία, ενώ με τους αυτοματισμούς που θα εγκατασταθούν, θα μπορεί να μειωθεί και το πλήρωμα που υπηρετεί, ίσως και σε κάτω από 150 άτομα. Οπότε μιλάμε για ένα συνολικό κόστος στο 1,1 δις για 4 υψηλής αξίας σκάφη, με προοπτική υπηρεσίας περίπου μια 20ετια ακόμη.
Η αναζήτηση μεταχειρισμένων
Η λύση των μεταχειρισμένων πλοίων έχει εξεταστεί από το ΠΝ εδώ και πολλά χρόνια, και δυστυχώς φαίνεται πως έχει πλέον αποκτήσει “δυσανεξία” σε αυτά, έχοντας χάσει διάφορες ευκαιρίες για καλά σκάφη, στο παρελθόν. Ενώ σήμερα, είναι αλήθεια πως αξιόλογα μεταχειρισμένα πλοία παγκοσμίως, αν είναι διαθέσιμα, έχουν ηλικία ίδια ή μεγαλύτερη με τις φρεγάτες ΜΕΚΟ200ΗΝ.
Έτσι, εντός ΠΝ παραμένουν οι σκέψεις και οι σχεδιασμοί για το πως μπορεί να δωθεί λύση- μεσοπρόθεσμη- με την επιλογή των αμερικανικών LCS. Τα οποία συνοδεύονται από την γνωστή αρνητική δημοσιότητα και τους σχετικούς προβληματισμούς. Αν όμως μια νέα κορβέτα κοστίζει περίπου 700 με 750 εκ. ευρώ στη διαμόρφωση που θέλει το ΠΝ, και μάλιστα έχει μόλις 16 πυραύλους επιπέδου MICA VL ή CAMM-ER, γιατί να είμαστε τόσο “επιλεκτικοί” με πλοία που έχουν λιγότερα από 10 χρόνια υπηρεσίας;
Η πρώτη και σοβαρή απάντηση είναι πως τα LCS έχουν υποτυπώδη εξοπλισμό. Και πράγματι ενα πυροβόλο των 57 χιλιοστών, εκτοξευτές Hellfire και ο εκτοξευτής RAM, δεν είναι επαρκή για ρόλο μεγάλου σκάφους επιφανείας. Αλλά εδώ επικεντρώνονται τα σενάρια, αν μπορεί αυτή η κατάσταση να διορθωθεί και με τι κόστος.
Όπως πρώτη η σελίδα μας έγραψε, το ΠΝ θέλει τα LCS 13, 15, 17 και 19, αλλά το Αμερικανικό Ναυτικό, μας προτείνει τα ήδη αποσυρμένα, LCS 5, 7, 9 και 11. Τα οποία όμως απαιτούν κονδύλια για επαναφορά σε υπηρεσία, ενώ όπως μάθαμε…
Η συνέχεια στο Naval Defence
Ακολουθήστε μας, στο Facebook, στο Twitter, στο YouTube και στο Viber!
