Η Κίνα είναι από τις λίγες χώρες διεθνώς, και προφανώς η μεγαλύτερη, που έχει καταφέρει να κρατά στο ημίφως τις πραγματικές αμυντικές της προμήθειες. Κατά καιρούς ανακοινώνονται κάποια συμβόλαια ή προθέσεις για αγορές όπλων, αλλά το τι ακριβώς διαθέτουν σε ποικιλία και βέβαια σε αριθμούς οι κινεζικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν το γνωρίζει κανείς. Και πρέπει να αναζητηθούν παράπλευρες πηγές πληροφόρησης, όπως κάποιο βίντεο από άσκηση, ή από δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες, ή από συζητήσεις που κινέζοι αξιωματούχοι κάνουν π.χ. σε διεθνείς εκθέσεις για να μπορέσει να σχηματίσει μια καλύτερη εικόνα. Ενώ βέβαια η αχανής αμυντική βιομηχανία της χώρας παρουσιάζει συνεχώς νέα συστήματα, προτάσεις, σχέδια, εντείνοντας την ασάφεια για το σε ποιο στάδιο εξέλιξης και προμήθειας είναι όλα αυτά.
Στα οπλικά συστήματα που είναι «ημιάγνωστα» συμπεριλαμβάνεται και ο υπερηχητικός αντιπλοϊκός πύραυλος HD-1. Πρωτοπαρουσιάστηκε ως πρόπλασμα στην αεροπορική έκθεση στο Zhuhai το 2018 και ξανά φέτος σε φυσικό μέγεθος στην ίδια έκθεση, με προδιαγραφές που εντυπωσίασαν. Έτσι, πάντα σύμφωνα με κινεζικές ανακοινώσεις, μπορεί να φθάσει τα 3,5 Mach σε ταχύτητα, τα 15 χιλιόμετρα σε υψόμετρο αλλά και να κατευθυνθεί προς το στόχο του σε sea skimming προφίλ, δηλαδή πετώντας ελάχιστα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας (κάτω από τα 10 μέτρα). Με εκρηκτική κεφαλή 400 κιλών ένα τέτοιο βλήμα είναι πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί (όπως όλα τα υπερηχητικά) ενώ η ζημιά που θα προκαλέσει μπορεί να εξουδετερώσει πλοία μεγέθους καταδρομικού, ή με πολλαπλές επιθέσεις ακόμη και αεροπλανοφόρο. Προστίθεται δηλαδή στους “πονοκεφάλους” που αντιμετωπίζουν οι Αμερικανοί στο σχεδιασμό επιχειρήσεων στον Ειρηνικό και ειδικά κοντά στην Κίνα, όπου θα έχουν να αντιμετωπίσουν, σε πιθανή σύρραξη, ένα καταιγισμό βλημάτων κάθε τύπου.
Ο HD-1 εκτοξεύεται τόσο από ξηρά (από κινητό φορέα 6 πυραύλων), από πλοία επιφανείας αλλά και από αεροσκάφη, στην έκδοση HD-1A. Η εμβέλεια του τώρα είναι άλλο ένα μυστικό. Τυπικά δηλώνεται ως 290 χιλιόμετρα, αλλά είναι δεδομένο πως είναι μεγαλύτερη, καθώς υπάρχει το διεθνώς συμφωνημένο όριο των 300 χιλιομέτρων για εξαγωγές παρεμφερών όπλων (η συμφωνία MTRC στην οποία όμως η Κίνα δεν είναι μέρος, αλλά για λόγους κύρους δηλώνει ότι θα τη σεβαστεί). Η πιθανή εμβέλεια ίσως και να είναι υπερδιπλάσια καθώς το βλήμα είναι άνω των 2 τόνων με κινητήρα ramjet, άρα έχει αρκετό απόθεμα καυσίμων για μεγάλες αποστάσεις, ενώ στην εκτόξευση χρησιμοποιείται ένα πρόσθετο στάδιο προώθησης (booster) το οποίο μετά απορρίπτεται.
Στη φωτό παρακάτω φαίνεται μια ενδεικτική εμβέλεια της τάξης των 600 χιλιομέτρων, που καλύπτει πολύ μεγάλο μέρος της επιφάνειας ανοιχτά της Κίνας και βέβαια περιλαμβάνει με άνεση όλη την Ταϊβάν…
Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο του HD-1 είναι πως μέσω δορυφορικής επικοινωνίας μπορεί να δεχθεί αλλαγή προφίλ πτήσης και οδηγίες διόρθωσης της πορείας του, οπότε είναι ακόμη πιο επίφοβος για πλοία που επιχειρούν να διαφύγουν, να αλλάξουν πορεία, ή για στόχους ευκαιρίας που εμφανίζονται ξαφνικά.
Όσο για την παρουσίαση του, εκ νέου, στην φετινή αεροπορική έκθεση στο Zhuhai, στη Νότια Κίνα, η σχεδίαση του φαίνεται αρκετά πιο εξελιγμένη από το 2018 και μάλλον σε τελικό στάδιο (ήδη έχουν ανακοινωθεί πως έχουν γίνει δοκιμαστικές εκτοξεύσεις). Ο πύραυλος όμως παρότι περιγράφεται ως «κινεζικός Brahmos» (δηλαδή με τον υπερηχητικό πύραυλο που έχουν αναπτύξει μαζί Ρωσία και Ινδία) δεν πρέπει να συνδέεται με αυτόν καθώς ήδη η Κίνα έχει αναπτύξει ένα παρεμφερές σύστημα, το παλαιότερο Chaoxun-1, που όμως δεν είχε μεγάλη διάδοση, πιθανά αποτέλεσε ένα ενδιάμεσο βήμα εξέλιξης.
Τελικό στοιχείο ιδιαιτερότητας; Ως κατασκευάστρια εταιρία του HD-1 εμφανίζεται η Guangdong Hongda, η οποία όμως εξειδικεύεται σε μεταλλευτικό εξοπλισμό, με έμφαση σε εκρηκτικά γεμίσματα για ανατινάξεις σε ορυχεία! Δηλαδή, με τελείως διαφορετική τεχνογνωσία από τη σχεδίαση ενός τόσο εξελιγμένου όπλου. Αυτό όμως στην Κίνα δεν είναι παράδοξο, καθώς πολλές φορές οι οπλικές σχεδιάσεις γίνονται από κρατικά ινστιτούτα, τα οποία μετά αναθέτουν σε τοπικές εταιρίες την παραγωγή, επιδεικνύοντας έτσι και την ικανότητα της χώρας να επιστρατεύει (στην κυριολεξία) την τεράστια βιομηχανική της βάση για να συνεισφέρει στην αμυντική παραγωγή.
