Το πως δολοφονήθηκε ο Ισμαήλ Χανίγια, σε κατοικία στη βόρεια Τεχεράνη όπου διανυκτέρευε, δεν είναι ακόμη γνωστό και όλα τα σενάρια είναι ανοικτά, ενώ όταν γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν υπάρξει σχετικές φωτογραφίες που να δείχνουν για παράδειγμα την έκταση της καταστροφής, ώστε να υπάρξει κάποια εκτίμηση υπέρ ή κατά κάποιων εξ’ αυτών.
Υπάρχουν όμως πολλαπλές δημοσιογραφικές αναφορές ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε περίπου στις 02:00 και σύμφωνα με το πρακτορείο Fars Νews, το οποίο πρόσκειται στο Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης ο Χανίγια σκοτώθηκε από «βλήμα από τον αέρα».
Σύμφωνα με κάποιο από τα σενάρια μπορεί να επαναλήφθηκε η επιχείρηση του Ισραήλ στο Ιράν, στις 19 Απριλίου που θα υπενθυμίσουμε παρακάτω, δηλαδή να χρησιμοποιήθηκε και πάλι κάποια έκδοση του πυραύλου αέρος-εδάφους ROCKS, χωρίς ισραηλινά μαχητικά να εισέλθουν ποτέ σε ιρανικό εναέριο χώρο.
Κάποιοι άλλοι μιλούν για χρήση F-35I, που διείσδυσαν στο Ιράν, έφτασαν στην Τεχεράνη και έπληξαν τον στόχο με κάποιο αεροεκτοξευόμενο όπλο. Ας σημειωθεί ότι, από όσο είναι γνωστό το οπλοστάσιο των F-35I δεν περιλαμβάνει συστήματα κρουζ πολύ μεγάλων αποστάσεων AGM-158 JASSM-ER, που μπορούν να πλήξουν στόχους σε αποστάσεις «πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων» ίσως και τα 900+ km.
Μια αεροπορική επιδρομή όμως θα προκαλούσε πιθανώς και άλλα θύματα, άρα ίσως αυτό δεν είναι το επικρατέστερο σενάριο.
Από την άλλη υπάρχουν ήδη πολλές πηγές που υποστηρίζουν ότι τα (δυο) βλήματα που χτύπησαν την κατοικία του Χανίγια ίσως ήταν αντιαρματικά συστήματα της οικογένειας SPIKE, με κάποιες να υποστηρίζουν ότι αφορούσαν σε SPIKE NLOS, ένα σύστημα που σε όλες τις επίγειες εφαρμογές του είναι εποχούμενο.
Αυτό θα σήμαινε ότι ο ηγέτη της Χαμάς εξουδετερώθηκε από ομάδα η οποία διείσδυσε μέσα στην ιρανική επικράτεια και έφτασε σε απόσταση βολής, που για τη συγκεκριμένη έκδοση του SPIKE είναι περίπου 30 km, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αξιοπιστία της ιρανικής άμυνας.
Το παρακάτω παλαιότερο βίντεο δείχνει τον τρόπο στοχοθέτησης και ενέργειας SPIKE NLOS
Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που το ιρανικό καθεστώς κτίζει το αφήγημα του πυραύλου που εκτοξεύθηκε από αέρος και μάλιστα από το έδαφος άλλης χώρας, δηλαδή τουλάχιστον από τα 450 km, που είναι η εγγύτερη απόσταση της Τεχεράνης από την εγγύτερη μεθόριο ή 600-700 km εάν αυτό έγινε από το έδαφος του βόρειου Ιράκ, όπως αφήνεται να εννοηθεί.
Προφανώς όπως υπάρχουν και πολλά άλλα σενάρια, όπως η χρήση drone μάχης για πλήγμα ή περιπλανόμενου πυρομαχικού.
Η “προειδοποίηση” του Ισραήλ
Στις 13 Απριλίου 2024 με την Επιχείρηση Honest Promise η Τεχεράνη είχε την πρώτη απευθείας στρατιωτική αντιπαράθεση με το Ισραήλ, όταν εκτόξευσε τουλάχιστον 120 βαλλιστικούς πυραύλους, 30 συστήματα κρουζ και 170 ιπτάμενες βόμβες, σε μια επίθεση με μεγάλο όγκο αλλά ελάχιστα ουσιαστικά αποτελέσματα.
Στις 19 Απριλίου η Ισραηλινή Αεροπορική και Διαστημική Δύναμη (IASF) με μια περιορισμένης έκτασης, σχεδόν «συμβολική» απάντηση, έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στο ιρανικό καθεστώς, ότι το Ισραήλ μπορεί να χτυπήσει οπουδήποτε στην ιρανική επικράτεια.
Τα όσα ακολουθούν είναι μέρος της η ανάλυση που είχαμε κάνει στην έντυπη «Πτήση», στο τεύχος μας Μαΐου-Ιουνίου 2024 και για τις δυο επιχειρήσεις , ειδικότερα όμως για την «απάντηση» του Ισραήλ.
Στις 05:23 τοπική ώρα, στις 19 Απριλίου 2024, οι σειρήνες αεροπορικών επιδρομών άρχισαν να ηχούν σε πολλές πόλεις του Ιράν και τοποθεσίες μονάδων της Ιρανικής Αεράμυνας (IRIADF) και του Σώματος των IRGCASF άρχισαν να ρίχνουν βολές με αντιαεροπορικά πυροβόλα και σε κάποιες περιπτώσεις εκτόξευσαν και πυραύλους εδάφους-αέρος κατά «αγνώστων» ιπτάμενων αντικειμένων. Σε τουλάχιστον δύο πόλεις, την Ταυρίδα στο βορειοδυτικό Ιράν και το Ισφαχάν στα κεντρικά της χώρας, υπάρχουν μαρτυρίες για πυραύλους να εκτοξεύονται σε απροσδιόριστους στόχους και να αυτοκαταστρέφονται πάνω από τις πόλεις εν είδει πυροτεχνημάτων. Σχεδόν μία ώρα μετά τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές οι αξιωματούχοι του ιρανικού καθεστώτος παραδέχθηκαν ότι το Ισραήλ πραγματοποίησε επιθέσεις, υποστηρίζοντας όμως ότι ήταν μικρο-drone (τετρακόπτερα) τα οποία καταρρίφθηκαν από τα ιρανικά συστήματα αεράμυνας.
Σε κείνη την περίπτωση δηλαδή υπονοούσαν ότι δεν παραβιάστηκε ο εναέριος χώρος του Ιράν, αλλά υπήρξε δράση πρακτόρων σε τοπικό επίπεδο.
Με την ανατολή του ηλίου φωτογραφίες από την ημιαστική περιοχή της 8ης Βάσης Τακτικών Μαχητικών (TFB) της Πολεμικής Αεροπορίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν (IRIAF) έδειξαν ότι εκεί υπήρχαν οχήματα συστήματος S-300PMU-2, συμπεριλαμβανομένων και εκτοξευτών πυραύλων 5P85TE2, κρυμμένα ανάμεσα σε πολυκατοικίες. Ήταν μια προσπάθεια προστασίας τους από την απειλή ενός δεύτερου κύματος των ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στο Ιράν.
Αργότερα το πρωί της 19ης Απριλίου 2024, ιρακινές αρχές εντόπισαν στα ανατολικά της Βαγδάτης τμήματα επιταχυντών (booster) αεροεκτοξευόμενων πυραύλων, οι οποίοι μετά από περαιτέρω επιθεωρήσεις αποδείχθηκαν ότι αποτελούσαν μέρη συστημάτων ROCKS. Αυτά αναφέρονται ως σχεδίαση της Rafael (Autonomous Extended Stand-Off Range Air-to-Surface Missile), που εκτιμάται ότι είναι όπλα που εκτελούν ημι-βαλλιστική τροχιά μετά την εξαπόλυσή τους από μαχητικό αεροπλάνο, είτε F-16 είτε F-15, προσεγγίζοντας τον στόχο με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
Σύμφωνα με τα λίγα διαθέσιμα στοιχεία, το όπλο φαίνεται να έχει εξελιχθεί από το πρόγραμμα Blue Sparrow, που σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε ως σύστημα που προσομοίαζε τους βαλλιστικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς (MRBM) Shahab-3 του Ιράν για επιχειρησιακές δοκιμές αντιβαλλιστικών πυραυλικών συστημάτων Hetz (Arrow) 2/3. Οι Blue Sparrow εκτοξεύονταν από F-15, υλοποιώντας στη συνέχεια το προφίλ πτήσης των ιρανικών MRBM στην πορεία τους μετά το μέγιστο της βαλλιστικής τροχιάς τους, που είναι και φάση αναχαίτισής τους από τους Arrow.
Η ανακάλυψη των δυνάμεων ασφαλείας του Ιράκ επιβεβαίωσε ότι η IASF είχε χρησιμοποιήσει ROCKS κατά την αεροπορική της επιδρομή στο Ιράν στις 19 Απριλίου. Λόγω της απόστασης της Βαγδάτης και του Ισφαχάν, η οποία είναι πάνω από 700 χιλιόμετρα, πιστεύεται ότι η έκδοση του πυραύλου ROCKS που χρησιμοποιήθηκε ήταν αυτή μέσου βεληνεκούς, που λόγω μεγάλου μεγέθους και βάρους της μεταφέρεται μόνο από τα F-15D και F-15I, ενώ η παραλλαγή μικρού βεληνεκούς με μέγιστη εμβέλεια 300 km μπορεί επίσης να μεταφερθεί από τα F-16D και F-16I.
Ο ROCKS, σύμφωνα με τα όσα έχει αποδεσμεύσει η Rafael, είναι μια νέα γενιά πυραύλων αέρος-εδάφους που προορίζεται να πλήττει σταθερούς και μετακινούμενους στόχους υψηλής αξίας με υψηλή ακρίβεια ακόμη και σε περιοχή όπου δεν υπάρχει κάλυψη GPS. Εξοπλισμένος είτε με κεφαλή διείσδυσης είτε με εκρηκτική, ο πύραυλος μπορεί να καταστρέψει υπέργειους ή προστατευμένους υπόγειους στόχους σε ζώνες με ισχυρή παρουσία αντιαεροπορικής άμυνας. Χρησιμοποιεί ενσωματωμένο σύστημα αδρανειακής πλοήγησης και σύστημα παγκόσμιου εντοπισμού θέσης (INS/GPS) για την ανανέωση της πορείας και τροχιάς του κατά τη διαδρομή προς τον στόχο, τον οποίο εντοπίζει και εγκλωβίζει για την τερματική προσβολή με τεχνολογία αντιστοίχισης σκηνής (scene-matching technology) ή με ικανότητα AR (Anti-Radiation), ξεπερνώντας έτσι το οποιοδήποτε σενάριο παρεμβολής GPS.
