Στενάχωρο το θέμα που θίγουμε αλλά κατά την εκτίμηση μας αξίζει ο σχολιασμός. Το ιστορικό του έχει ως εξής: Προ ημερών ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δένδιας είχε εκδηλώσει την πρόθεση του να ηγηθεί ανθρωπιστικής αποστολής στη Μαριούπολη και με στόχο τον απεγκλωβισμό αμάχων. Σημειώνουμε εδώ πως το υπουργείο Εξωτερικών μέσω των εκεί προξενικών αρχών είχε καταφέρει, με τις έξι διπλωματικές επιχειρήσεις «Νόστος», να φυγαδεύσει αρκετούς ομογενείς κατά τη διάρκεια των μαχών.
Δένδιας: είμαι διατεθειμένος να συνοδεύσω την ανθρωπιστική βοήθεια στη Μαριούπολη
Ο υπουργός μάλιστα σε συνεχόμενες δηλώσεις του τόνιζε πως έθετε το θέμα της βοήθειας προς τη Μαριούπολη σε διεθνή όργανα και κυρίως στην Ε.Ε., εξειδικεύοντας το ελληνικό ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη πόλη και την πολυπληθή εκεί κοινότητα ομογενών. Η ανάληψη μάλιστα της αποστολής με επικεφαλής τον κ. Δένδια θα είχε και συμβολικό χαρακτήρα καθώς -εφόσον γινόταν- θα ήταν η πρώτη εκεί με υπουργό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Προς αυτή την κατεύθυνση έγιναν και επαφές με το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, αλλά και με τις κυβερνήσεις Ουκρανίας και Ρωσίας, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφαλής μετάβαση.
Στις 25 Μαρτίου είχαμε εξέλιξη καθώς στην συνάντηση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Εμανουέλ Μακρόν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, συμφωνήθηκε η Ελλάδα να μετέχει σε ανθρωπιστική αποστολή που θα οργανώσει η Γαλλία με απομάκρυνση προσφύγων. Όμως η Γαλλική προεδρία ανακοίνωσε πως η όλη επιχείρηση θα διοργανωθεί και με την Τουρκία! Και ως δικαιολογία ή ερμηνεία ο Μακρόν είπε ότι «θα επιχειρήσουμε να εμπλέξουμε στην αποστολή το μέγιστο αριθμό των ενδιαφερομένων».
Ουσιαστικά λοιπόν σε ένα διάστημα περίπου 10 ημερών, ενώ ξεκινήσαμε από μια ελληνική πρωτοβουλία για τη Μαριούπολη, όπου έχουμε και ειδικό ενδιαφέρον, ενώ γενικότερα η χώρα μας έχει παράδοση διεθνούς συμπαράστασης, βρεθήκαμε υπό γαλλική «ομπρέλα» να συντασσόμαστε με την Τουρκία!
Το στενάχωρο είναι εμφανές. Φυσικά και προέχει η παροχή βοήθειας προς τους αμάχους της ουκρανικής πόλης που έχει καταστραφεί από τη ρωσική εισβολή και είναι σε άθλια κατάσταση. Γιατί όμως αυτό πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να «ευλογηθεί» και η Τουρκία; Και να εμφανιστεί εκ νέου η Άγκυρα ως παρέχουσα βοήθεια, σε μια χώρα της οποίας τον εισβολέα (τη Ρωσία) τον εξυπηρετεί με κάθε τρόπο;
Αν μη τι άλλο η Ελλάδα έχει σαφώς και ορθά εκτεθεί υπέρ της Ουκρανίας, μετέχει στο σχετικό πλέγμα κυρώσεων, έχει όπως είπαμε ενδιαφέρον για τη Μαριούπολη και ήδη είχε καταφέρει -με τις όποιες δυνατότητες της- να ασκήσει εκεί διπλωματικό και ανθρωπιστικό έργο. Αντίθετα η Τουρκία παίζει ένα παιχνίδι πολλών αξόνων, στέλνει όπλα στην Ουκρανία, αλλά χωρίς να επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία, ενώ παράλληλα αναπτύσσει σημαντική πρωτοβουλία διαμεσολάβησης. Από τη πλευρά της καλά κάνει, εφόσον εκτιμά πως ενισχύει το διεθνές της κύρος (και πράγματι ενισχύεται).
ΥΠΕΞ: Στο τραπέζι η πρόταση για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Μαριούπολη
Άποψη μας λοιπόν, πως η Ελλάδα δεν θα πρέπει να εξυπηρετήσει περαιτέρω αναβάθμιση της τουρκικής «ανάμιξης» στο Ουκρανικό. Προς το παρόν πάντως, η τριμερής αποστολή στην Ουκρανία δεν υλοποιείται λόγω ρωσικών «καθυστερήσεων», οπότε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών επανέλαβε την πρόθεση μας να παρέχουμε βοήθεια στην Μαριούπολη και με τον κ. Δένδια επικεφαλής, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες. Ελπίζουμε να γίνει τελικά έτσι η απαραίτητη δράση, χωρίς διεθνή «καπελώματα» και μάλιστα παρισινής ραφής…
Γαλλία: η Ρωσία εμποδίζει την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Μαριούπολη
