Κορβέτες Gowind, θα μπορούσε να είναι μια λύση για το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό;

 

H κορβέτα/ελαφρά φρεγάτα Gowind αναπτύχθηκε από τη γαλλική DCNS, έχοντας ως στόχο να προσφέρει στη διεθνή αγορά ένα πολεμικό πλοίο προηγμένης τεχνολογίας και υψηλών επιχειρησιακών δυνατοτήτων, αλλά μικρότερου εκτοπίσματος και χαμηλότερου κόστους από τις φρεγάτες τύπου FREMM. Η Gowind έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να παρουσιάζει χαμηλό ακουστικό, θερμικό και ηλεκτρομαγνητικό ίχνος (ιδιότητες stealth) και προσφέρεται σε δύο εκδόσεις: μία εκτοπίσματος 1000 τόνων (Gowind 1000), που αφορά ισχυρά οπλισμένη κορβέτα μέγιστης ταχύτητας 30 κόμβων, και την έκδοση Gowind 2500, μια φρεγάτα πολλαπλών ρόλων που έχει ήδη εξαχθεί σε δύο χώρες, τη Μαλαισία και την Αίγυπτο.
Η πλέον πρόσφατη προμήθεια αφορά την υπογραφή σύμβασης ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για τέσσερα πλοία του τύπου (με πρόβλεψη για δύο επιπλέον) από το Κάιρο τον Ιούνιο του 2014 (κλάση El Fateh). Το πρώτο από αυτά, που ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Lorient της DCNS, ξεκίνησε τις εν πλω δοκιμές τον Μάρτιο του 2017 και αναμενόταν να παραδοθεί την ίδια χρονιά, ενώ τα υπόλοιπα τρία θα παραδοθούν σταδιακά τα επόμενα χρόνια από τα ναυπηγεία της Αλεξάνδρειας.

H κλάση El Fateh έχει εκτόπισμα 2.500 τόνων, μήκος 102 m και πλάτος 16 m, με ενδιαιτήσεις για 65 μέλη πληρώματος και 15 επιπλέον εφεδρικές. Το σύστημα πρόωσης αποτελεί συνδυασμό πετρελαιοκινητήρων (CODAD/Combined Diesel and Diesel) και επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα 25-26 κόμβους, ακτίνα ενεργείας 3.700 ναυτικά μίλια (με ταχύτητα 15 κόμβους) και αυτονομία εν πλω 11 ημέρες.
Ο εξοπλισμός του πλοίου περιλαμβάνει: σύστημα διαχείρισης μάχης SETIS της DCNS (παρόμοιο με αυτό των φρεγατών FREMM), ραντάρ επιτήρησης SMART-S Mk2 (εναλλακτικά NS100 ή Sea Giraffe AMB) σε ιστό PSIM (Panoramic Surveillance Intelligence Module-τμήμα πανοραμικής επιτήρησης συλλογής πληροφοριών), σόναρ τρόπιδας τύπου Kinglip και μεταβλητού βάθους CAPTAS-2, σύστημα ESM Vigile 200 και ELINT (Electronic Intelligence-παρακολούθηση/ανάλυση ηλεκτρονικών εκπομπών), Altesse, σύστημα εξαπόλυσης αναλωσίμων Sylena Μk2, κύριο πυροβόλο OTO Melara Super Rapid των 76 mm, σύστημα SYLVER κάθετης εξαπόλυσης 16 βλημάτων VL MICA, δύο τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων ναυτικής κρούσης MM40 Exocet Mod2/3, δύο τηλεχειριζόμενα πυροβόλα Nexter Narwal των 20 mm, δύο τριπλούς τορπιλοσωλήνες για ελαφρές τορπίλες των 324 mm, ελικοδρόμιο με υπόστεγο για μεταφορά ενός ελικοπτέρου των 10 τόνων ή ενός ελικοπτέρου των 5 τόνων σε συνδυασμό με μη επανδρωμένο αερόχημα κάθετης αποπροσνήωσης (VTOL UAV) και δύο πνευστές λέμβους άκαμπτης γάστρας (RHIB) των 6,5 μέτρων.

To πρόγραμμα της Μαλαισίας με αρχικό ύψος 1,9 δισεκατομμύρια δολάρια ξεκίνησε το 2011 και αφορούσε στην απόκτηση έξι πλοίων περιπολίας δεύτερης γενιάς (Second Generation Patrol Vessel/SGPV), στο πλαίσιο του οποίου επιλέχθηκε τελικά η πρόταση της DCNS με σύμβαση συνολικού κόστους 2,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων (μαζί με τον εξοπλισμό και τη μεταφορά τεχνογνωσίας/τεχνολογίας για την εγχώρια ναυπήγησή τους). Οι παραδόσεις των πλοίων στο Ναυτικό της Μαλαισίας αναμένεται να ξεκινήσουν το 2018, ενώ είναι σαφώς μεγαλύτερα πλοία σε σύγκριση με τα αντίστοιχα της Αιγύπτου, ώστε να χαρακτηρίζονται φρεγάτες (συχνά με την επωνυμία Gowind 3000).
Πιο συγκεκριμένα, έχουν μήκος 111 m, πλάτος 16 m και πλήρες εκτόπισμα 3.100 τόνων, με ενδιαιτήσεις για 87 μέλη πληρώματος και 51 επιπλέον εφεδρικές (συνολικά 138 άτομα). Επιτυγχάνουν μέγιστη ταχύτητα 28 κόμβους (μέσω CODAD, με ντιζελοκινητήρες MTU), ακτίνα ενέργειας 5.000 ναυτικά μίλια (με ταχύτητα 15 κόμβους) και αυτονομία εν πλω 21 μέρες. Ο εξοπλισμός τους περιλαμβάνει σύστημα διαχείρισης μάχης SETIS της DCNS, ραντάρ επιτήρησης SMART-S Mk2 σε ιστό PSIM, ραντάρ ελέγχου πυρός Rheinmetall THEO Mk2, σόναρ μεταβλητού βάθους CAPTAS-2, σύστημα ESM Vigile 100, σύστημα εξαπόλυσης αναλωσίμων Super Barricade της Wallop/Esterline, κύριο πυροβόλο Bofors Mk3 των 57 mm σε περίκλειστο πυργίσκο χαμηλής διατομής ραντάρ, σύστημα SYLVER κάθετης εξαπόλυσης 16 βλημάτων VL MICA, δύο τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων ναυτικής κρούσης NSM, δύο τηλεχειριζόμενα πυροβόλα MSI DS30M των 30 mm, δύο τριπλούς τορπιλοσωλήνες της J+S Marine για ελαφρές τορπίλες των 324 mm, ελικοδρόμιο με υπόστεγο για μεταφορά ενός ελικοπτέρου των 10-12 τόνων (π.χ. EC725 ή NH90) ή και μη επανδρωμένου αεροχήματος (UAV) και δύο RHIB.

Στην περίπτωση της Gowind οι επιλογές του Πολεμικού Ναυτικού θα μπορούσαν να διαφοροποιηθούν σε σχέση με τον εξοπλισμό των πλοίων της Αιγύπτου ή της Μαλαισίας. Για παράδειγμα, η προσθήκη ενός αντιβληματικού συστήματος όπως το RAM θεωρείται επιβεβλημένη, όπως και η υιοθέτηση του OΤΟ Melara SR των 76 χιλ. (με επιθυμητή εδώ την επιλογή της έκδοσης STRALES). Από την άλλη, γενικά, σε γαλλικής σχεδίασης πλοία έχει αποδειχθεί δυσχερής η εγκατάσταση διαφορετικού συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας από αυτό που προτείνουν οι κατασκευαστές, οπότε, εν προκειμένω, πρέπει να επιδιωχθεί η υιοθέτηση των βλημάτων Aster 15/30 για τους λόγους που έχουν ήδη αναφερθεί.
Σε κάθε περίπτωση παρατηρείται το φαινόμενο της αύξησης του κόστους σε συνάρτηση με την άνοδο του εκτοπίσματος (στα πλοία της Μαλαισίας), παρ’ όλο που παραμένει σε σαφώς χαμηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με τις φρεγάτες της κατηγορίας των 4.000+ τόνων.
Του Κώστα Γ. Καρναβά (από το άρθρο “Ελαφρές φρεγάτες για το Πολεμικό Ναυτικό
Υψηλές δυνατότητες με χαμηλό κόστος” που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Δεκεμβρίου)