Η ανακοίνωση για την προμήθεια μη επανδρωμένων αεροσκαφών Aerosonde από τις ΗΠΑ για τον ελληνικό Στρατό και με προσαρμογή τους πάνω στα τροχοφόρα τεθωρακισμένα M1117 θα καλύψει – το δυνατόν- τη σύγχρονη ανάγκη για ένα σύστημα προκεχωρημένης εναέριας παρατήρησης με δυνατότητα πτήσης για μακρύ χρόνο.
Ο συνδυασμός οχήματος εξυπηρέτησης και μη επανδρωμένου για επιτήρηση δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο. Και αξίζει εδώ να δούμε πως μια άλλη χώρα, συγκεκριμένα η Πολωνία, καλύπτει την ίδια ανάγκη αυτή την περίοδο, όπου βάζει σε υπηρεσία το σύστημα Gladius.
Τι είναι αυτό: Προέρχεται από σύμβαση του 2022 για την προμήθεια 4 τέτοιων πυροβολαρχιών, ώστε να δημιουργηθούν εξειδικευμένες μονάδες αναγνώρισης και κρούσης για το Πολωνικό Πυροβολικό, με τη χρήση μη επανδρωμένων. Έτσι ως δομή είναι σημαντικά πιο πολύπλοκο από τη λύση που υιοθετεί η ελληνική πλευρά, αλλά και με μεγαλύτερες ικανότητες.
Μια πυροβολαρχία Gladius περιλαμβάνει οχήματα διοίκησης, οχήματα που εξαπολύουν τα μη επανδρωμένα, οχήματα μεταφοράς αποθέματος μη επανδρωμένων, όπως και όχημα “ανάλυσης”, ουσιαστικά ένα φορτηγό με κλωβό με κονσόλες υπολογιστών, όπου γίνεται η επεξεργασία των δεδομένων που λαμβάνονται από την παρατήρηση. Τα οχήματα είναι όλα τροχοφόρα, πολωνικής παραγωγής, είτε Waran 4X4 (ελαφρά θωρακισμένα) που χρησιμοποιούνται ως εκτοξευτές των μη επανδρωμένων έχοντας στο σασί τους μια ράγα με καταπέλτη, είτε στρατιωτικά φορτηγά της εταιρείας Jelcz.
Tα μη επανδρωμένα που χρησιμοποιούνται είναι -για αναγνώριση- μια παραλλαγή του FT-5 της WB Group, με εκπέτασμα 6,4 μέτρα, δικινητήριο, μεγίστου βάρους απογείωσης 85 κιλών, με παραμονή στον αέρα έως 10 ώρες. Μπορεί να κινηθεί σε απόσταση πάνω από 150 χιλιόμετρα από το σημείο εξαπόλυσης, έχει κάμερες και αποστασιόμετρο laser, αλλά μπορεί να πάρει και άλλα φορτία, όπως ηλεκτρονικής συλλογής πληροφοριών, ή ραντάρ συνθετικού διαφράγματος. Για επιθετική χρήση χρησιμοποιείται το ηλεκτροκίνητο μη επανδρωμένο BSP-U πάλι της WB Group, με ικανότητα κρούσης σε απόσταση 100 χιλιομέτρων, φέροντας πολεμική κεφαλή 5 κιλών (μια παραλλαγή του Warmate 20 της ίδιας εταιρείας). Τα μη επανδρωμένα είναι συσκευασμένα σε κυτία για εύκολη μεταφορά, συναρμολογούνται στο πεδίο και εξαπολύονται από την ράγα με τον καταπέλτη.
Έτσι η πολωνική επίλυση είναι πλήρως εγχώρια σε κατασκευή (οχήματα, μη επανδρωμένα, η διοίκηση γίνεται με το ψηφιακό σύστημα διαχείρισης μάχης Topaz, κ.ο.κ.), και δημιουργεί μια ολοκληρωμένη μονάδα τόσο με ικανότητες εναέριας αναγνώρισης, αλλά και με ικανότητα μάχης, με χρήση οπλισμένων μη επανδρωμένων.
Όπου βέβαια υπάρχει σημαντική διαφορά από την χρήση των περιφερόμενων πυρομαχικών στη πρώτη γραμμή που βλέπουμε στην Ουκρανία, όπου συνήθως αναζητούν στόχους ευκαιρίας. Καθώς εδώ η έρευνα στο πεδίο και η στοχοποίηση είναι μεγάλης ακριβείας και έχει δημιουργηθεί για να εξυπηρετεί κυρίως τις ανάγκες του υπό αναδιάρθρωση και σε διαδικασία μεγέθυνσης σε ικανότητες, Πολωνικού Πυροβολικού. Το οποίο εξοπλίζεται με εκατοντάδες εκτοξευτές ρουκετών, είτε αμερικανικούς HIMARS, είτε νοτιοκορεατικούς K239 Chunmoo, όπως και με επίσης εκατοντάδες σύγχρονα αυτοκινούμενα πυροβόλα 155 χιλιοστών.
Πολωνία Έως $10 δις για εκτοξευτές ρουκετών HIMARS μαζί με πυρομαχικά
