Ένα tweet (η νέα μορφή πολιτικής επικοινωνίας) της Γαλλίδας υπουργού Αμύνης Φλοράνς Παρλί, μας δημιούργησε την ανάγκη για το παρακάτω σχόλιο. Τι είπε η γνωστή μας υπουργός; Παρουσιάζοντας το νέο ελαφρύ 4X4 τροχοφόρο θωρακισμένο όχημα μεταφοράς, το Serval (δημιουργία της γαλλικής Nexter) το οποίο θα αντικαταστήσει τα παλαιά VAB, είπε το εξής: «Καθώς ο πόλεμος επιστρέφει στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η αξιοπιστία των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων εξαρτάται από το σύγχρονο του υλικού».
L’armée de Terre a un nouveau véhicule blindé : le Serval. Il remplace les VAB, en service depuis plus de 40 ans. Alors que la guerre fait son retour sur le continent européen, la crédibilité des armées françaises passe par des équipements modernes. pic.twitter.com/BZWQ4BQOsU
— Florence Parly (@florence_parly) May 5, 2022
Απλή φράση αλλά μάλλον κομβική. Αν στην Ουκρανία βλέπουμε μια σύγκρουση δύο μεγάλων στρατών που διαθέτουν πάρα πολλά όπλα παλαιότερης σχεδίασης, είτε απευθείας είτε με καταβολές από τη σοβιετική εποχή, είναι φανερό πως τα νέα (δυτικά και ανατολικά) είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά.
Ψηφιακά, τηλεχειριζόμενα, μη επανδρωμένα, «έξυπνα», ανθεκτικά σε παρεμβολές, απλά στη χρήση. Kατευθυνόμενα πυρομαχικά, πύραυλοι fire and forget, cruise και βαλλιστικοί νέας γενιάς, ασφαλείς τηλεπικοινωνίες, τηλεπισκόπηση, δορυφορική εποπτεία, ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων, οργανωμένες σε πραγματικό χρόνο κινήσεις παραπλάνησης, στοχοποίηση ακριβείας, αλλά και έξυπνες χρήσεις και μη προβλεπόμενες από τον κατασκευαστή, που «παράγονται» επιτόπου στο πεδίο της μάχης.
Γενικώς επικρατεί το «νέο», το «σύγχρονο», το βελτιωμένο συνολικά και όχι κατ’ ανάγκη σε ένα μόνο ειδικό τομέα, με έμφαση στην εύκολη χρήση στο πεδίο από τον υπό πίεση και άγχος στρατιώτη που δεν είναι ειδικά εκπαιδευμένος. Σε ένα σαφές άλμα τεχνολογίας και απόδοσης, από το επίπεδο της δεκαετίας του 80, ακόμη και του 90.
Η Παρλί τονίζει λοιπόν κάτι ήδη γνωστό, πως το νέο είναι σαφώς καλύτερο. Αλλά και μάλλον πλέον πολύ πιο καταστρεπτικό και αποδοτικό, καθώς καταφέρνει να υπερκεράσει (εδώ κυρίως είναι το παράδειγμα των ουκρανικών δυνάμεων) πολλαπλάσια συμβατική ισχύ του αντιπάλου. Όχι ως μια σύγκρουση ενός ευέλικτου Δαβίδ με έναν πανίσχυρο Γολιάθ, αλλά περισσότερο ενός «γερασμένου και αργοκίνητου» Γολιάθ, ενίοτε τυφλωμένου και ακέφαλου, με ένα Δαβίδ που κάποιος του έδωσε στο χέρι όχι απλά μια «σφενδόνη» αλλά ένα περιστρόφο.
Επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα τώρα με όπλα και (να το πούμε κι αυτό) με ενίοτε και αμυντικές αντιλήψεις της χρυσής δεκαετίας του ’60.
