Η Γαλλία, η Νορβηγία και η Σλοβακία επανήλθαν το 2020 στο «κλαμπ» των μελών του ΝΑΤΟ που αφιερώνουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα, ανακοίνωσε σήμερα η Συμμαχία.
«Το κλαμπ του 2%», όπως το είχε αποκαλέσει ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, είχε έντεκα μέλη το 2020, διευκρινίζεται στην έκθεση που παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας της Ατλαντικής Συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ.
Ορισμένοι σύμμαχοι ξεπέρασαν το 2% λόγω της μείωσης του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος τους εξαιτίας της κρίσης που προκάλεσε ο κορονοϊός, παραδέχθηκε.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία, παραμένει εκτός, με τις αμυντικές της δαπάνες να ανέρχονται στο 1,56% του ΑΕΠ της το 2020.
Όλοι οι σύμμαχοι δεσμεύθηκαν να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες μέχρι το 2% του ΑΕΠ τους έως το 2024.
Τα έντεκα μέλη του «κλαμπ του 2%» είναι: ΗΠΑ (3,73%), Ελλάδα (2,68%), Εσθονία (2,33%), Βρετανία (2,32%), Πολωνία (2,31%), Λετονία (2,27%), Λιθουανία (2,13%), Ρουμανία (2,07%), Γαλλία (2,04%), Νορβηγία και Σλοβακία (2%), διευκρινίζεται στην έκθεση.
Η Βουλγαρία, μέλος το 2019, βγήκε το 2020, με μια πτώση των αμυντικών δαπανών της από 3,3% σε 1,6% του ΑΕΠ της.
Το Βέλγιο (1,07%) και το Λουξεμβούργο (0,57%) είναι στο τέλος της σειράς. Οι ηγέτες αυτών των δύο χωρών αμφισβητούν τον υπολογισμό. «Το να βλέπουμε τη δέσμευση μιας χώρας μόνο από την οικονομική συνεισφορά της, είναι έλλειψη στρατηγικού οράματος. Είναι να ξεχνάμε τη συνεισφορά σε άνδρες και σε υλικό στις αποστολές του ΝΑΤΟ», είχε πει η Βελγίδα υπουργός Εξωτερικών και πρώην πρωθυπουργός Σοφί Βιλμές σε συνέντευξη που παραχώρησε στο AFP στα τέλη Ιανουαρίου.
Καποιος να το πει στον Τραμπ
Η Τουρκία ποσό του ΑΕΠ της δίνει;
Σε συνδυασμό με την αναφορά για το στόχο 25% των αμυντικών δαπανών του Ηνωμένου Βασιλείου να αφορά τον τομέα της Έρευνας κι Εξέλιξης ίσως θα έπρεπε να δούμε και την κατανομή των δαπανών. Η αύξηση της θητείας θα αυξήσει τις δαπάνες λειτουργίας αλλά αν δεν πέσουν χρήματα και σε αναλώσιμα και υλικά ώστε οι στρατεύσιμοι να γίνουν μάχιμοι σε επιχειρήσεις κι όχι στους τομείς που είναι τώρα (παρελάσεις, επιθεωρήσεις…) θα είναι μια κακή αύξηση των δαπανών. Το αντίστοιχο είναι η απαξίωση υλικού και αντικατάσταση με νέο έναντι μαζικών αγορών εντυπωσιασμού.
Καταλαβαίνω το ρίσκο που σχετίζεται με τις δαπάνες έρευνας και εξέλιξης καθώς μπορεί να είναι ποσά που μπορεί να δαπανηθούν χωρίς αποτέλεσμα και μπορεί να μην έχουμε την πολυτέλεια: αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να μηδενιστούν. Απλά είναι σημαντικό να δούμε πως διαμορφώνονται οι δαπάνες είτε σε επίπεδο Συμμαχίας είτε σε εθνικό επίπεδο και διαχρονικά ώστε να καταλάβουμε που και πόσο αποτελεσματικά είναι τα κονδύλια που δαπανούμε στην Άμυνα