Ο Υπερκατάσκοπος των Δυο Ηπείρων και το Ξανθό Γένος

Σημείωση: Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 25 Ιουνίου 2017, μια συνολική άποψη του περιοδικού για το θέμα αγοράς ρωσικών «υπερμαχητικών» από την Ελλάδα σαν απάντηση στα τουρκικά F-35A. Το αναδημοσιεύουμε καθώς σήμερα είναι κυρίαρχη η άποψη πως τα ρωσικά υπερόπλα, και ειδικά τα αντιαεροπορικά «σκόρπισαν» τους δυτικούς πυραύλους cruise πάνω από την Συρία. Πιθανολογείται δε πως ειδικά οι Tomahawk, με το που τους εγκλώβισαν τα ρωσικά υπέρ-ραντάρ αυτοκτονούσαν επιτόπου. Για τους SCALP/ Storm Shadow οι Ρώσοι τους χρησιμοποίησαν σαν δοκιμαστικούς στόχους. Για την ιστορία, όλες οι πληροφορίες που έχουμε συγκλίνουν στο γεγονός πως η επιδρομή ήταν επιτυχημένη με την έννοια πως οι στόχοι καταστράφηκαν ολοσχερώς. Ελπίζουμε να είναι η τελευταία πράξη του δράματος που λέγεται Πόλεμος στη Συρία.

Το 1982 η Warner Bros κυκλοφόρησε την ταινία (Firefox), η οποία αν και δεν έμεινε στην ιστορία για τις πωλήσεις της, μάλλον έμεινε στο υποσυνείδητο του σύγχρονου Έλληνα (το πως θα το δούμε στην συνέχεια). Στην Ελλάδα μπορεί να μην το είδαν όλοι στις αίθουσες του κινηματογράφου όταν κυκλοφόρησε με τίτλο  “Ο Υπερκατάσκοπος των δύο Ηπείρων” αλλά η εποχή του video club που ακολούθησε το έκανε τελικά γνωστό στην χώρα μας.

Η ιστορία είναι σχετικά απλή. Οι Σοβιετικοί έχουν αναπτύξει ένα κορυφαίο μαχητικό (το MiG-31 Firefox, καμία σχέση με το γνωστό σε όλους μας MiG-31) με ικανότητα πτήσης με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 6 μαχ. Οι Δυτικοί αισθάνονται εγκλωβισμένοι καθώς δεν έχουν αντίστοιχο μαχητικό ικανό να το αντιμετωπίσει. Την λύση δίνει ο Κλιντ Ίστγουντ, που αφήνοντας τα γουέστερν και τις μονομαχίες για λίγο, πάει στην Ρωσία με την βοήθεια της CIA, κλέβει το υπερμαχητικό και το παραδίδει στις ευγνωμονούσες ΗΠΑ (που έχουν μόνο “μπουρούχες” μαχητικά, κάτι F-14, F-15, F-16, F-18 για να το αντιμετωπίσουν).

Το Σιδηρούν Παραπέτασμα έκρυβε εκτός από την κατάσταση στις ανατολικές χώρες, και τα όποια τεχνολογικά ή μη επιτεύγματά τους. Το άγνωστο λοιπόν έκρυβε τα πάντα, και οτιδήποτε έβγαινε από εκεί ήταν “εξωτικό” (οι παλιοί μας αναγνώστες ας θυμηθούν την επίσκεψη των 4 MiG-29 στην Φινλανδία, στην πρώτη διεθνή εμφάνιση του τύπου…). Εκεί άλλωστε βασίστηκε και το σενάριο της ταινίας, στο ‘Αγνωστο μπορούν να κρύβονται “πράματα και θάματα”, γιατί όχι ένα μαχητικό των 6 mach που ελέγχεται από την σκέψη;
Φτάνουμε στο σήμερα, όπου η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική από ότι συνέβαινε το 1982. Ο κόσμος έχει αλλάξει, έχουμε γνωρίσει πάρα πολλούς περιφερειακούς πολέμους αλλά ευτυχώς κανέναν παγκόσμιο, αλλά στην Ελλάδα συνεχίζουμε λίγο πολύ να ζούμε στους ρυθμούς του 1982 (εκτός αν εξαιρέσει κανείς το χρέος, που έχει υπερδεκαπλασιαστεί). Η φίλη και σύμμαχος Τουρκία συνεχίζει να παραβιάζει τα εναέρια σύνορά μας και το FIR Αθηνών, αμφισβητώντας λεκτικά ή και με πράξεις μέχρι και την ελληνικότητα της Ακρόπολης. Τα ελληνικά μαχητικά συνεχίζουν να αναχαιτίζουν τους φίλους και συμμάχους, και η ζωή συνεχίζεται.
Κάπου όμως στην εξίσωση αρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει και ένας νέος άγνωστος Χ, το νέο μαχητικό πέμπτης γενιάς F-35. Stealth, και με κορυφαία ηλεκτρονικά αποδεικνύει αργά αλλά σταθερά πως μπορεί να είναι πραγματικό game changer. Κάποιοι άρχισαν να ανησυχούν, γιατί καθώς η αριθμητική υπεροχή των Τούρκων ήταν δεδομένη, τώρα πια μιλάμε και για ποιοτική. Ή μήπως όχι;
Σαν λαός φημιζόμαστε για τις έξυπνες λύσεις μας σε όλα τα προβλήματα. Κάποτε ένας πολυμήχανος Έλληνας σκέφτηκε ότι με ένα ξύλινο άλογο θα μπορούσε να καταλάβει την Τροία. Κι όμως το κατάφερε! Από τότε μας έμεινε το “κουσούρι”, είμαστε “πολυμήχανοι”!
Δεν θα αργούσαν λοιπόν κάποιοι Έλληνες να σκεφτούν την λύση στον νέο Γόρδιο Δεσμό. 35άρια οι Τούρκοι; εμείς τι κάνουμε; άλλοι δεν έχουν 35άρια; μα και φυσικά έχουν, οι Ρώσοι! Και μάλιστα από τα “καλά”, τα Su (όπως λέμε ο Κύριος με τα Σου, αλλά καμία σχέση) το υπερμαχητικό που στην θέα του και μόνο οι εχθροί ενεργοποιούν το εκτινασσόμενο κάθισμα προκειμένου να γλυτώσουν από την ρωσική αρκούδα (καμία σχέση με το Bear).

Πριν φτάσουμε εκεί πρέπει να σκεφτούμε πως είχαμε και μια Κρίση τα τελευταία χρόνια. Πριν την Κρίση αγοράσαμε τα καλύτερα F-16 στον κόσμο (τότε, τα F-16 Block 52+ Adv), τα καλύτερα άρματα μάχης στον κόσμο, τα καλύτερα υποβρύχια στον κόσμο, ενώ για λίγο “φλερτάραμε” με τα F-15E αλλά και τα Eurofighter. Μετά ήρθε η Κρίση. Οι παλιοί σύμμαχοι έγιναν οχτροί, οι αμερικανοί δυνάστες, οι Γερμανοί από κατασκευαστές των Porsche, BMW, Mercedes έγιναν ναζιστές εγκληματίες που μας “χρωστάνε”.
Οι Ρώσοι όμως δεν ήταν ποτέ οχτροί, σωστά; ορθόδοξοι, ενδιαφέρονται για το μέλλον της Ελλάδας, είναι “μαζί μας”. Τα σενάρια μέσα στην κρίση ευφάνταστα, μέχρι και 50 δις θα μας έδιναν για μια ναυτική βάση στο Αιγαίο (για 99 χρόνια, μιλάμε για “χρυσή συμφωνία”). Υπουργός δε μας διαβεβαίωνε πως θα παίρναμε 5 δις σαν προκαταβολή για ένα αγωγό που δεν επρόκειτο να κατασκευαστεί. Γιατί λοιπόν το ρωσικό 35άρι να μην ήταν καλύτερο από το αμερικανικό;

Οπότε η ελληνική “πατέντα” για απόλυτη κυριαρχία στο Αιγαίο ήταν έτοιμη. Θα αγοράζαμε ρωσικά υπερμαχητικά και θα κυριαρχούσαμε στο Αιγαίο μέχρι και το 2080. Τα μαχητικά μας θα περιπολούν πάνω από την Κεφαλονιά αλλά μπορούν και καταρρίπτουν οτιδήποτε πετάει από την Άγκυρα και δώθε. Άμα λάχει προσφέρουν και υπηρεσίες air policing στην Πορτογαλία από εκεί που πετάνε. Μα εμείς δεν θα είχαμε απλά μαχητικά, θα είχαμε τα Firefox σε έκδοση 2020, που αντί για τον ιπτάμενο καουμπόι θα μας τα έφερναν Ρώσοι ιππότες που θα είχαν συνεννοηθεί με Έλληνες “Πατριώτες”. Γιατί όλοι οι άλλοι που δεν τα θέλουν και δεν βλέπουν το “φως το πραγματικό” είναι “προδότες”. Θα είχαν πυραύλους των 6-8 μαχ, με εμβέλειες 1000 χλμ, που θα ενεργοποιούνταν με την σκέψη, και ίσως και τα νέα ρωσικά laser…
Η δε πληρωμή είχε αφεθεί στο cloud… ίσως ροδάκινα, ίσως κεράσια, ίσως ταξιδιωτικά πακέτα στην Χαλκιδική… αλλά και στην τελική αν δεν τα πληρώναμε γιατί ήπιαμε κι ένα τσίπουρο παραπάνω δεν βαριέσαι… οι Ρώσοι είναι αδέρφια, πάντα μας αγαπούσαν. Θα εξαργυρώναμε λίγη από την αγάπη τους, αλλά έχουν τόση για εμάς…
Οι δε Τούρκοι θα εγκλωβίζονταν στις αμερικανικές “μπουρούχες”, που ούτε έναν Πουγκάτσεφ Κόμπρα δεν μπορούν να κάνουν. Άσε που ήταν πανάκριβες, θα τις αγόραζαν, θα χρεωκοπούσαν, κι εμείς που θα παίρναμε λεφτά από …. κάπου (άγνωστο, αλλά δεν πειράζει, δεν θα χαλάσουμε το “αφήγημα” για λεπτομέρειες) μετά θα κυριαρχούσαμε στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο (αν και όσοι διέδιδαν τα σενάρια αυτά δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν την Μεσόγειο από την Νότια Σινική αλλά κι αυτό είναι μια άλλη ιστορία).

Πέρα από την πλάκα, τα Su-35 είναι εξαιρετικά μαχητικά, αντίστοιχα των F-15 (στις τελευταίες του εκδόσεις). Δεν έχουμε κάτι εναντίον τους, το αντίθετο. Η δουλειά που θα μπορούσαν να κάνουν στο Αιγαίο θα ήταν εξαιρετική, ίσως όμως άλλες εποχές, που “λεφτά υπήρχαν” (και δεν υπήρχαν F-35 τριγύρω). Απλά δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να αποκτηθούν από την ΠΑ, κατά κύριο λόγο γιατί δεν είναι cost effective. Θα μας κόστιζε φθηνότερα να αγοράσουμε F-16 Block 70, Typhoon, Gripen Ε, F-35, F/A-18E/F, ακόμη και F-15 από το να βάλουμε σε υπηρεσία το ρωσικό μαχητικό. Τέλος. Δεν θα γράψουμε περισσότερα για το αεροσκάφος, που εκτιμούμε και θαυμάζουμε, ότι έχουμε γράψει στο περιοδικό κατά καιρούς ισχύει χωρίς αλλαγή. Αλλά αυτό που πραγματικά δεν καταλάβουμε είναι η “σουκχοΐτιδα” που έχει πιάσει μεγάλη μερίδα των Ελλήνων.
Ειναι παρά πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι το Su-35 είναι το απόλυτο μαχητικό, όπως ήταν κάποτε το επιστημονικής φαντασίας Firefox. Ναι το Su-35 είναι καλό μαχητικό, εξαιρετικό, αλλά όχι απόλυτο. Ναι οι Ρώσοι είναι φίλοι της χώρας, αλλά όχι σύμμαχοι (με την έννοια του ότι δεν ανήκουμε σε κάποια Ένωση ή Συμμαχία μαζί τους). Όσοι δεν το κατάλαβαν με τον πυρηνικό αντιδραστήρα στο Ακουγιού, θα το καταλάβουν με την πώληση των S-400.
Η αντιμετώπιση των F-35 είναι ένα μεγάλο στοίχημα για την ΠΑ. Το πως θα το καταφέρει να το αντιμετωπίσει είναι δουλειά των ανθρώπων της, και είμαστε σίγουροι ότι δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν θα αντιμετωπίσουμε σαν χώρα τα F-35 στα διαδικτυακά και μη καφενεία, ούτε θα κινδυνεύσουν από αυτά οι κάθε λογής πληκτρολογητές-πολυβολητές ύβρεων. Θα τα αντιμετωπίσουμε πάνω από το Αιγαίο, θα κινδυνεύσουν, αν αφεθούν να κινδυνεύσουν, οι πιλότοι της ΠΑ πρώτα και μετά τα στελέχη των ΕΔ. Ας τους αφήσουμε να κάνουν αυτοί ότι ξέρουν καλύτερα. Για τους υπόλοιπους, ας ενημερώνονται λίγο καλύτερα, κι όχι από διάφορα click bait sites, και προπαγανδιστικά βιντεάκια του YouTube όπου το F-313 κατατροπώνει πολυάριθμα F-22A.
Κι ας μας αφήσουν κι εμάς να κάνουμε την δουλειά μας στην ενημέρωση. Την κάνουμε πολλές δεκαετίες και ξέρουμε πως να την κάνουμε.