Η είδηση που γράψαμε χτες το πρωί, σχετικά με την υπό σχεδιασμό αγορά των ΑΗ-64Ε, είχε μάλλον πολλαπλές αναγνώσεις. Φυσικά και χάρηκαν όλοι (ή σχεδόν όλοι, στην Ελλάδα ζούμε), αλλά υπήρξαν και πολλές ερωτήσεις. Όπως τις αλιεύσαμε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, οι περισσότερες κατατάσσονται σε δυο βασικές κατηγορίες.
- Και που θα βρούμε τα λεφτά; Μήπως η Ελλάδα κληρονόμησε κάποια περιουσία και δεν το ξέρουμε;
- Καλά, θα πάρουμε AH-64E Apache ενώ ο Ελληνικός Στρατός συνεχίζει να έχει τα μεταλλικά κράνη του Β’ΠΠ και τα Μ-113 του Βιετνάμ;
Ας δούμε λιγάκι, συνοπτικά, για να μην σας κουράσουμε, τι μπορούμε να απαντήσουμε σε όλους τους φίλους αναγνώστες μας. Και μετά, ευχαρίστως να δεχτούμε τα σχόλιά σας, και αν μπορούμε να τα συζητήσουμε.
ΕΞΕΛΙΞΗ: Εκσυγχρονισμό των ελληνικών CH-47D σε CH-47F συζητά ο ΕΣ, η Αεροπορία Στρατού αλλάζει!
Στο 1ο ερώτημα λοιπόν: Λεφτά δεν υπάρχουν; Ή υπάρχουν; Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων. Θα δώσουμε ένα παράδειγμα. Ναι, ο προϋπολογισμός είναι “στενός”, αλλά, όλα μπορούν να αλλάξουν. Η κυβέρνηση, για τα Rafale και τα MH-60R, έκανε χρήση του πλαισίου δημοσιονομικής “χαλαρότητας” λόγω COVID-19 που παρείχε η Ευρωπαϊκή Ένωση σε όλα τα κράτη-μέλη. Έτσι η δέσμευση μας για πλεόνασμα της τάξης του 3,5% πήγε “περίπατο” για το 2020 και το 2021, ενώ αναμένουμε να γίνει το ίδιο και με το 2022.
Την ίδια στιγμή βέβαια, από τη στιγμή που προφανώς έχουμε έλλειμμα (όπως πριν τα Μνημόνια), αυξάνεται το δημόσιο χρέος. Και μάλιστα με δραματικούς ρυθμούς. Όμως τα πάντα στη διεθνή οικονομία εξαρτώνται από το λεγόμενο “κλίμα” και τις προσδοκίες της αγοράς. Έτσι, μπορεί σε απόλυτους αριθμούς το χρέος να αυξάνεται, αλλά τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας πέφτουν και είμαστε πλέον εκεί που είναι οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Δεν είμαστε βέβαια “Γερμανία”, αλλά τουλάχιστον στο κόστος χρηματοδότησης αρχίζουμε να πλησιάζουμε.
Πόσο κοστίζουν όμως όλες οι αμυντικές αγορές μας και αυτές που προγραμματίζουμε να κάνουμε; Ας υποθέσουμε πως φθάνουν έως τα 20 δις ευρώ, νούμερο υπερβολικό βέβαια αλλά χάριν συζήτησης ας το δεχτούμε. Αν αύριο λοιπόν κληθούμε να πληρώσουμε 20 δις, τότε… πτωχεύσαμε. Αν τα πληρώσουμε σε 10 χρόνια, τότε είναι 2 δις το έτος. Αν τα πληρώσουμε σε 20, τότε είναι 1 δις το έτος (συν βέβαια τους όποιους, χαμηλούς, τόκους). Είναι πολλά το 1 δις το έτος; Πιστεύει για παράδειγμα κάποιος πως η Γαλλία θα απαιτήσει όλα τα χρήματα για τις 3 FDI μέχρι το 2026 που θα τις παραδώσει; Πως δεν έφερε στη συμφωνία και πλάνο χρηματοδότησης;
Επίσης για τα FMS (η αγορά οπλικών συστημάτων μέσω Αμερικανικού Δημοσίου), που κάποιοι γκρινιάζουν λέγοντας διάφορα περί επιτοκίων. Ξέρουμε πως γίνεται η χρηματοδότηση; Μέσω πιστοποιήσεων. Δηλαδή, παράδοση ενός ελικοπτέρου, εξόφληση ενός ελικοπτέρου. Αν τώρα, η Ελλάδα ζητήσει χρηματοδότηση των FMS, πάμε σε FMF, Foreign Military Funding. Εκεί, η Αμερικανική κυβέρνηση αποφασίζει το επιτόκιο, ενώ μπορεί να προσφέρει και δωρεάν οικονομική στήριξη.
Αν λοιπόν, 1 δις το έτος για μια εικοσαετία, μας φαίνονται πολλά, τότε μάλλον κάτι σκεφτόμαστε λάθος. Ξέρετε ποιο είναι ανέκαθεν το πρόβλημα; Η πολιτική απόφαση, η δέσμευση της εκάστοτε ηγεσίας να δεσμεύσει πόρους υπέρ της άμυνας. Το 2015, με ένα κράτος υπό κατάρρευση, η τότε κυβέρνηση βρήκε τα απαραίτητα χρήματα για να δώσει άμεσα βοήθημα στα κοινωνικά στρώματα με τη μεγαλύτερη ανάγκη. Το ίδιο έκανε κάθε τέλος του έτους. Θυμάστε τότε την σελίδα μας να γράφει άρθρα “επαιτείας” υπέρ των Ενόπλων Δυνάμεων; Θυμάστε που κάποιοι μας χαρακτήριζαν “οπλάδες” και “υπάλληλους των οπλάδων”; Δεν ήταν πολύ “δημοφιλές” την εποχή εκείνη να μιλάμε για εξοπλισμούς. Μόνο αν ήταν τα… θεόσταλτα Su-35GR, τα ανίκητα S-400HEL άντε και κανά BrahΜos.
Η Γαλλία υιοθετεί το πρότυπο Foreign Military Sales (FMS) για τη διευκόλυνση εξαγωγής όπλων
Δεν κακίζουμε την προηγούμενη κυβέρνηση. Το θέμα είναι πως η νυν αποφάσισε να ανταποκριθεί στα Επιτελεία. Ο ΥΕΘΑ δεν κάνει χρήση των Μέσων των ΕΔ για μεταφορές, κοιτάει να έχουμε ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Ο ΑΓΕΕΘΑ προσπαθεί να μαζέψει αμάζευτα πολλών ετών, ο ΑΓΕΝ βρήκε ένα ΠΝ με πλοία 50 ετών, ο ΑΓΕΣ έναν στρατό με ατελειώτες ανάγκες, ο ΑΓΕΑ μια ΠΑ με πολύ χαμηλές διαθεσιμότητες.
Έχουμε ξαναμιλήσει για την οικονομία. Αν είμαστε σε τόσο κακό σημείο όσο λένε κάποιοι, ή φοβούνται κάποιοι άλλοι, τότε τα επιτόκια δεν θα ήταν στο 1 και κάτι %. Θα ήταν στο 5, 10, 15%. Όπως στην Τουρκία για παράδειγμα. Δεν είναι ποτέ δυνατόν να έχουμε έναν αναθεωρητικό γείτονα, και να μην εξοπλιζόμαστε. Όσο πίσω κάνουμε, τόσο μπροστά κάνει. Ακόμη κι αν πούμε πως αύριο του παραχωρούμε 2 ή 3 νησιά, πάλι θα ζητάει μεθαύριο άλλα 20 ή 30. Και πάει λέγοντας.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Πόσο κόστιζε κάθε υποψήφια φρεγάτα για το ΠΝ, πως φτάσαμε στις FDI HN;
Ξέρουμε πως κάποιοι θα μας γράψουν πόσο έχει πάει το χρέος. Το χρέος μιας χώρας, μετριέται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Αν μεγαλώνει το ΑΕΠ, τόσο μικραίνει το ποσοστό. Αν λοιπόν η χώρα πετύχει ανάπτυξη, αναλογικά θα μειωθεί και το ποσοστό. Τώρα, καθώς δεν θέλουμε και δεν μας ενδιαφέρει να μιλάμε πολιτικά, κάθε κυβέρνηση κρίνεται στο αν φέρνει υψηλή ανάπτυξη. Εκεί θα κριθεί και η σημερινή.
Συνεπώς, αντί να ρωτάμε “που θα τα βρούμε τα λεφτά” καλύτερα να ρωτάμε “πως θα αναπτυχθούμε”. Η ΠΤΗΣΗ δεν θα κρίνει αν όσο γίνονται είναι αναπτυξιακά ή όχι, όπως π.χ. δεν κρίνουμε τι γίνεται στην Υγεία ή την Παιδεία. Μας ενδιαφέρει όμως τι γίνεται στην Άμυνα και την Εξωτερική Πολιτική.
Rampage στα F-16 της ΠΑ: Ακύρωσε η Ελλάδα με 50 εκ. ευρώ την τουρκική “επένδυση” των S-400;
2ο Ερώτημα: Μα καλά, ΑΗ-64Ε με “κράνη-κατσαρόλες” και Μ113;
Κάθε χώρα, κάθε Επιτελείο, έχει το δόγμα επιχειρήσεών του. Το ίδιο φυσικά και η δίκη μας. Στο δικό μας δόγμα, η όποια σύγκρουση θα κρατήσει κάποιες μέρες. Ούτως ή άλλως, ο όγκος πυρών που θα πέσει από κάθε πλευρά, θα καταστρέψει τις όποιες υποδομές θα επέτρεπαν τη συνέχιση των επιχειρήσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Ελλάδα όμως δεν είναι Ρογκάβα ή Αρτσάχ. Θα επιφέρει πλήγματα καίρια στο επιτιθέμενο αντίπαλο, σε τέτοιο βαθμό που δεν θα είναι δυνατή η επί μακρόν συνέχιση των επιχειρήσεων.
Σήμερα οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να είναι ικανές να διεξάγουν τον αγώνα που απαιτείται, για να επικρατήσουν σε ένα νέο τρόπο πολέμου. Για παράδειγμα, χρειαζόμαστε ισχυρό ΠΝ, για να προστατεύσουμε και την ΑΟΖ μας (όπως εμείς τη σχεδιάζουμε), και να αναγκάσουμε τον αντίπαλο να εκτεθεί πρώτος. Πέρυσι το καλοκαίρι, με όλο το Πολεμικό Ναυτικό “έξω”, οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να επιβάλουν ένα δικό τους status quo στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αν το ΠΝ ήταν αδύναμο, και οι Τούρκοι κατοχύρωναν την fake AOZ με τη Λιβύη, τότε είχαμε de facto χάσει τη δική μας. Τόσο απλά.
Υπουργός Εθνικής Άμυνας: η Ελλάδα δεν μειονεκτεί στρατιωτικά έναντι της Τουρκίας
Το ΠΝ όμως τα κατάφερε, η ΠΑ έστειλε το μήνυμα που πρέπει, και τα τουρκικά Bayraktar είδαν τον ΕΣ να καταλαμβάνει τις προβλεπόμενες θέσεις. Πιστέψτε μας, αν δεν είχαμε τις ΕΔ και τα “κότσια” των γενναίων αντρών και γυναικών, σήμερα δεν θα είχαμε λόγο διεκδίκησης και υπεράσπισης ΑΟΖ. Για αυτό λέμε ότι το ΠΝ νίκησε πέρυσι, για αυτό το Ναυτικό παίρνει πρώτο (από όλους τους κλάδους) τις φρεγάτες που έχει ανάγκη.
Πάμε τώρα στα Apache. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τη χρησιμότητα του μέσου σε ένα πεδίο όπως το Αιγαίο και ο Έβρος. Αν το ΓΕΣ πιστεύει πως χρειάζεται ΑΗ-64Ε, ποιοι είμαστε εμείς να πούμε πως όχι, δεν θέλουμε ΑΗ-64Ε και θέλουμε π.χ. περισσότερα φορτηγά; Αν το ΓΕΣ έχει θέσει (που έχει θέσει) τα ΑΗ-64Ε ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων, ποιοι είμαστε εμείς, σαν ΠΤΗΣΗ, να πούμε πως δεν ξέρουν οι απόλυτα ειδήμονες;
Μεγάλη παραγγελία FMS στην Lockheed Martin για ατρακτίδια σκόπευσης και για την Ελλάδα
Πράγματι όμως, στις ασκήσεις του Στρατού βλέπουμε φωτογραφίες με τα παλιά “κράνη-κατσαρόλες”. Οι Μονάδες πρώτης γραμμής όμως έχουν kevlar. Σιγά σιγά, αλλάζουν οι εξαρτήσεις, τα G3 εκσυγχρονίζονται, κράνη και αλεξίσφαιρα φτάνουν στις μονάδες. Δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη αυτό. Προχωρά, αυτό είναι κάτι που δεν σταματά. Δείτε λίγο πιο προσεκτικά τις φωτογραφίες που διαθέτει το ΓΕΣ. Ναι, μπορεί στελέχη σε πολλές περιπτώσεις να αγοράζουν τα δικά τους υλικά, αλλά βήματα γίνονται κι από τον ΕΣ για τον εξοπλισμό.
Επίσης για τα Μ113. Μεγάλη συζήτηση, και πρέπει να ανοίξει αυτή κάποτε. Το Μ113 είναι ένα ΤΟΜΠ με ερπύστριες. Μεταφέρει στρατιώτες, δεν πολεμά, δεν είναι ΤΟΜΑ. Συνεπώς, για μεταφορικό, είναι μια χαρά ΤΟΜΠ. Καλύτερο θα ήταν να ήταν Μ113Α3, και είναι κάτι που πρέπει να εξετάσει ο ΕΣ. Το συγκεκριμένο επίσης δύσκολα αλλάζει με τροχοφόρο όχημα, γιατί ο Έβρος θέλει ερπύστρια.
Τροχοφόρα θα χρησιμοποιηθούν εκεί που πρέπει. Αλλά δεν πρέπει να συγχέουμε τα ΤΟΜΠ με τα ΤΟΜΑ. Τα Μ2Α2 Bradley που θα έρθουν, δεν θα αντικαταστήσουν τα Μ113, θα τα συμπληρώσουν, θα γεμίσουν τα κενά στις Μονάδες Τεθωρακισμένων. Προσεχώς θα έχουμε άρθρο για τα Μ113 και πως μπορεί να βελτιωθούν, μαζεύουμε στοιχεία, αν και κάποιες εταιρείες καθυστερούν να μας τα δώσουν.
Επίσης από όσο γνωρίζουμε, ο ΕΣ θα λάβει μεγάλες ποσότητες μεταχειρισμένου υλικού από τις ΗΠΑ. Τα Μ1117 είναι η κορφή του παγόβουνου. Θα ακολουθήσουν πολλές εκπλήξεις, είτε με ερπύστριες, είτε με τροχούς. Ο ΕΣ αποφάσισε πως οι ανάγκες του είναι τόσο μεγάλες, που απαιτείται τα κονδύλια που θα δοθούν να είναι στοχευμένα. Δηλαδή, να πάνε σε πολλαπλασιαστές ισχύος (π.χ. ΑΗ-64Ε).
Πόσο θα κοστίσει στην Κροατία ο εκσυγχρονισμός 76 ΤΟΜΑ Bradley, τα τελευταία στοιχεία
Δεν θέλουμε να σας κουράσουμε. Με λίγα λόγια, τα κονδύλια για αμυντικές προμήθειες μπορεί να διατεθούν, όταν θέλουμε να υπάρχουν αμυντικές προμήθειες. Και χρησιμοποιούμε τον πληθυντικό, γιατί θεωρούμε πως το συγκεκριμένο το θέλουμε όλοι οι Έλληνες. Καθώς κανείς δεν φέρει αντίρρηση στη θωράκιση της χώρας. Και αυτό εκφράζεται και ως πίεση προς κάθε κυβέρνηση, που οφείλει να ανταποκριθεί εντός Δημοκρατικού πολιτεύματος.
