Από χθες που εμφανίστηκε -με μεγάλη καθυστέρηση- η επίσημη αμερικανική απάντηση στο αρχικό ελληνικό διερευνητικό αίτημα περί αγοράς φρεγατών και αναβάθμισης των φρεγατών ΜΕΚΟ (αίτημα που είχε υποβληθεί πολλούς μήνες νωρίτερα), ένας μικρομεσαίος «πανικός» έχει ξεσπάσει στην ελληνική δημόσια σφαίρα. Ότι δηλαδή μπορεί ξαφνικά να αγοράσουμε τις αμερικανικές φρεγάτες αντι για τις FDI, ότι η τιμή που αναγράφεται ενδεικτικά από τις ΗΠΑ είναι η τελική, ότι «τρέμει η Γαλλία» και πολλά ακόμη.
Τελείως επιγραμματικά για να μην μπερδευόμαστε:
Α. Η Ελλάδα συνεχίζει κανονικά τη διαδικασία παραγγελίας των γαλλικών φρεγατών FDI. Τo δήλωσε σήμερα με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το υπουργείο Εθνικής Άμυνας με την εξής ανακοίνωση:
«Από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης ανακοινώνεται ότι η απόφαση της Κυβερνήσεως να προχωρήσει στην προμήθεια τριών γαλλικών Φρεγατών τύπου “Belh@rra” είναι ειλημμένη. Όλες οι διαδικασίες έχουν δρομολογηθεί ώστε σύντομα να έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις. Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, οι Συμβάσεις θα τεθούν ενώπιον των αρμοδίων οργάνων της Βουλής προς Ψήφιση».
Το ίδιο επιβεβαιώνει και η Γαλλική πλευρά με δημοσίευμα στο Γαλλικό Πρακτορείο να αναφέρει ότι «έχει υπογραφεί το σχετικό προσύμφωνο που καθιστά την αμερικανική προσφορά άνευ αντικειμένου».
Ακόμη περισσότερο η συμφωνία αγοράς των γαλλικών φρεγατών είναι πλέον -άτυπα αλλά με μεγάλη βαρύτητα- αναπόσπαστο μέρος της ελληνογαλλικής πολιτικής και αμυντικής προσέγγισης, και δεν μπορεί ούτε να διαταραχθεί ούτε να ακυρωθεί, καθώς αυτό θα προκαλέσει σοβαρότατη ρήξη με το Παρίσι. Κάτι που ουδείς διανοείται, είτε «εδώ» είτε «εκεί». Θεωρητικά πάντα μιλώντας, για να γίνει μια τέτοια μεγάλη ανατροπή θα πρέπει να βρεθεί πρώτα και ο ανάλογος “μοχλός”, που κανείς όμως δεν βλέπει στον ορίζοντα.
Β. Η αμερικανική απάντηση που δημοσιεύθηκε από το Defence Security Cooperation Agency (DSCA), μια υπηρεσία του αμερικανικού υπουργείου Εθνικής Αμύνης, είναι ουσιαστικά η παροχή άδειας εξαγωγής οπλικών συστημάτων που έχει την υποχρέωση να παρέχει η αμερικανική πλευρά με βάση τη δική τους νομοθεσία. Είναι η περιγραφή (και όχι ολόκληρη καθώς υπάρχουν και απόρρητα στοιχεία) των γενικά αιτηθέντων για πιθανή αγορά οπλικών συστημάτων από άλλη χώρα.
Γ. Για τα περί τιμής που αναγράφονται στην αμερικανική αυτή ενημέρωση. Όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει τα κείμενα, γράφουν στο τέλος το εξής: «The description and dollar value is for the highest estimated quantity and dollar value based on initial requirements. Actual dollar value will be lower depending on final requirements, budget authority, and signed sales agreement(s), if and when concluded». Δηλαδή: «Η περιγραφή και η αξία σε δολάρια είναι για την μεγίστη εκτιμώμενη ποσότητα και αξία βάση των αρχικών απαιτήσεων. Η πραγματική αξία σε δολάρια θα είναι χαμηλότερη και εξαρτάται από τις τελικές απαιτήσεις, την έγκριση του προϋπολογισμού και την υπογεγραμμένη συμφωνία πώλησης, εάν και όταν αυτή ολοκληρωθεί». Με απλά λόγια η αμερικανική πλευρά σε αυτές τις απαντήσεις-εγκρίσεις πιθανών εξαγωγών δίνει τυπικά μια «μάξιμουμ τιμή καταλόγου» για ότι μπορεί να έχει ζητήσει ο πιθανός πελάτης.
Η τελική τιμή διαμορφώνεται μετά από ξεκαθάρισμα της όποιας παραγγελίας (τι ακριβώς θέλω, πότε τα θέλω, σε τι ποσότητες θέλω), μετά το σχετικό παζάρι (που εμπεριέχει πολλούς “κύκλους” από προτάσεις και αντιπροτάσεις), μετά τον καθορισμό των όρων χρηματοδότησης, μετά τη συμφωνία για το που θα γίνει η παραγωγή, μετά την εκτίμηση των όποιων επιστροφών και ωφελημάτων, μετά την εκατέρωθεν πιθανολόγηση της εξέλιξης της παραγγελίας (π.χ. θα είναι αρχική και μετά θα φέρει και άλλες, θα είναι άπαξ, θα είναι με μεγάλο χρόνο χρήσης άρα και υποστήριξης των προς πώληση).
Στο ερώτημα που πλανάται βέβαια αν η αμερικανική πλευρά πιέζει και προτείνει να πωλήσει όπλα στην Ελλάδα, η απάντηση είναι η αυτονόητη: “Προφανώς”.
