Δεν υπάρχουν πολλά μαχητικά αεροσκάφη που κατάφεραν έστω να πλησιάσουν τον μισό αιώνα σε υπηρεσία. Το F-5E Tiger II φαίνεται ότι όχι μόνο θα φτάσει αλλά και θα ξεπεράσει αυτό το χρονικό όριο, έστω και αν δεν είναι πλέον στην πρώτη γραμμή.
Το F-5E σχεδιάστηκε πάνω στο υπάρχον και δοκιμασμένο σχέδιο του F-5A, το οποίο σημείωσε σημαντικές εξαγωγικές επιτυχίες σε συμμαχικές χώρες των ΗΠΑ που επιθυμούσαν ένα οικονομικό μαχητικό ημέρας που θα μπορούσε να αποκτηθεί σε ικανούς αριθμούς.
Το F-5E ωστόσο υπήρξε μία αντίστοιχη εξαγωγική επιτυχία αφού υπήρχε δυνατή αγορά για ένα αεροσκάφος της συγκεκριμένης κατηγορίας μαχητικών αεροσκαφών «αναχαίτισης σημείου» (point interception).
Συνολικά κατασκευάστηκαν 950 αεροσκάφη, εκ των οποίων 792 μονοθέσια F-5E, 146 διθέσια F-5F και 12 της φωτοαναγνωριστικής έκδοσης RF-5E.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το προγενέστερο F-5A/Β είχε αποκτηθεί και από την ΠΑ, που είχε συμπληρώσει τους αριθμούς προμηθευόμενη επιπλέον αεροσκάφη του τύπου που πωλούνταν ως μεταχειρισμένα στην διεθνή αγορά, όπως ενδεικτικά από την Ιορδανία.
Ωστόσο μέχρι τη δεκαετία του ’90 που αποσύρθηκαν τα τελευταία, τα F-5A/B είχαν ήδη δείξει την ανεπάρκειά τους απέναντι σε σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη νέας γενιάς όπως το F-16, όσο έμπειρος κι αν ήταν ο πιλότος του F-5.
Η βασικότερη διαφορά του F-5E ήταν η προσθήκη ραντάρ χάρη στο οποίο δεν είχε πλέον (τόσο μεγάλη) ανάγκη να καθοδηγηθεί στο σημείο αναχαίτισης από επίγειους σταθμούς ραντάρ. Χάρη στην προσθήκη ραντάρ κατέστη δυνατόν να πιστοποιηθούν περισσότερα όπλα σταδιακά, δίνοντας του νέες δυνατότητες.
Για του λόγου το αληθές, έχουν παρουσιαστεί στις διεθνείς αγορές πολλά πακέτα αναβάθμισης με πολλά διαφορετικά ραντάρ και ικανότητα βολής πυραύλων αέρος-αέρος πέραν του ορίζοντα, σκοπευτικά επί κράνους και νέα έξυπνα πυρομαχικά αέρος-εδάφους.
Κάποιες χώρες όπως ενδεικτικά η Ταϊλάνδη, εκσυγχρονίζουν ακόμα και σήμερα τα F-5E/F τους προκειμένου να παραμείνουν σε υπηρεσία για ακόμα περισσότερα χρόνια.
Το F-5E/F έδωσε την εξελικτική σκυτάλη στο F-20 Tigershark, που ήταν μείζονα αναβάθμιση σε σημείο που να θεωρούνταν εντελώς διαφορετικό αεροσκάφος, καθώς ενδεικτικά ήταν πλέον μονοκινητήριο με έναν GE F-404!
Ωστόσο έχασε από το ολοκαίνουριο τότε F-16A, με αποτέλεσμα και καθώς η αμερικανική Αεροπορία δεν το επέλεξε, να μην έχει ελπίδες στην διεθνή αγορά.
