Σαν σήμερα στις 20 Ιανουαρίου του 1974 πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση το πρωτότυπο YF-16, που έμελε να εξελιχθεί σε ένα από τα πλέον επιτυχημένα μαχητικά αεροσκάφη σε παγκόσμιο επίπεδο.
Είναι δύσκολο να ξεκινήσεις να γράφεις για αυτό το μαχητικό περιοριζόμενος στα στενά πλαίσια ενός άρθρου, αλλά από την άλλη, και ολόκληρο βιβλίο και πάλι δεν θα ήταν αρκετά για να περιγράψει έστω τα βασικά της τεχνολογικής του διαδρομής και εξέλιξης σε εύρος τεσσάρων και πλέον δεκαετιών αλλά και την επιχειρησιακή του ιστορία.
Πρόκειται για ένα μαχητικό αεροσκάφος που ξεκίνησε την καριέρα του με την προοπτική να αποτελέσει ένα προσιτό μαχητικό εύκολο στην παραγωγή που θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος των κλειστών αερομαχιών, συμπληρώνοντας το κενό κάτω από τα μεγαλύτερα μαχητικά αεροσκάφη όπως το F-15 Eagle.
Εξελίχθηκε τελικά σε ένα άριστο αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων, που έφτασε να μπορεί να εκτελέσει οποιαδήποτε αποστολή μπορούσε να ανατεθεί σε ένα αερομέσο, εκτός ίσως από… ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις.
Αποτέλεσε επί δεκαετίες τον κορμό πολλών εκ των ισχυρότερων αεροπορικών δυνάμεων του κόσμου, μεταξύ των οποίων η ισραηλινή, η αμερικανική, η ελληνική και άλλες. Επιλέχθηκε από δεκάδες αεροπορικές δυνάμεις ανά τον κόσμο. Αγοράστηκε από σύμμαχους αλλά και πρώην εχθρούς.
Υπήρξε η βάση εξέλιξης πολλών άλλων αεροσκαφών, τόσο σχεδιαστικά όσο και τεχνολογικά. Το Lavi, το Ching Kuo, το F-2, το T-50, το J-10 οφείλουν την ύπαρξή τους στο F-16, το οποίο αποτέλεσε κι αποτελεί σημείο αναφοράς στα σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη.
Ήταν η ταφόπλακα του F-20 Tigershark, του F-18L και άλλων αναβαθμισμένων εκδόσεων διαφόρων μαχητικών αεροσκαφών που ανέπτυξαν οι κατασκευαστές τους προκειμένου να πάρουν κάποιο κομμάτι από την αγορά εις βάρος του F-16.
Χάρη στην εξαιρετική του τεχνική προσαρμοστικότητα αφενός και διείσδυση στην αγορά αφετέρου, μπόρεσε να παραμείνει επίκαιρο μέχρι σύγχρονα με σχεδόν ανεξάντλητες επιλογές σε συμβατούς κινητήρες, συστήματα ραντάρ, αυτοπροστασίας, όπλα, ατρακτίδια κάθε είδους κτλ προσφερόμενα από πολλές διαφορετικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο.
Πολέμησε σχεδόν σε κάθε πολεμική σύρραξη σε όλο τον κόσμο, πάντα με εξαιρετικά επιχειρησιακά αποτελέσμα και χωρίς απώλειες μάχης. Από την κοιλάδα της Μπεκάα μέχρι τον πόλεμο του Κόλπου, την επέμβαση στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν, το F-16 ήταν σταθερά ο συντελεστής «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών».
Ήταν και παραμένει η πρώτη επιλογή ως πλατφόρμα επίδειξης τεχνολογίας για δοκιμές νέων υποσυστημάτων, όπλων, τεχνολογιών κτλ, από ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης, πτερύγια canard, συστήματα εναέριου ανεφοδιασμού, νέα εξωτικά σύνθετα υλικά…
Επί σειρά ετών κάθε νέο σύστημα ή όπλο για να έχει πιθανότητες εμπορικής επιτυχίας έπρεπε να είναι συμβατό με το F-16, ώστε έτσι να μπορέσει να εκμεταλλευτεί τα χιλιάδες αεροσκάφη σε υπηρεσία με δεκάδες αεροπορικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Το απόλυτο σημείο αναφοράς, μέχρι και σήμερα.
Αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα μείζον διπλωματικό κεφάλαιο για τις Ηνωμένες Πολιτείες επιτρέποντάς τους να το χρησιμοποιήσουν ως μέσο τόσο παροχών όσο και πιέσεων σε χώρες ενδιαφέροντος σε όλο τον κόσμο, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο οπλικό σύστημα.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια τουλάχιστον, βασικό αν όχι μοναδικό επιχείρημα των ανταγωνιστών του είναι ότι πρόκειται για παλιό και ξεπερασμένο σχέδιο. 44 χρόνια μετά όμως, η παραγωγή του όχι μόνο συνεχίζεται ακατάπαυστα αλλά νέες παραγγελίες τίθενται συνεχώς.
Έχουν κατασκευαστεί πάνω από 4500 αεροσκάφη του τύπου, πίσω αριθμητικά μόνο από τον θρύλο που ακούει στο όνομα F-4. Οι παραγγελίες που έχει δεχθεί μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια ξεπερνούν σε αριθμό ολόκληρα προγράμματα άλλων πιο πρόσφατων μαχητικών αεροσκαφών.
Μεταχειρισμένα αεροσκάφη του τύπου κι όχι μόνο της αμερικανικής Αεροπορίας αποτελούν τη νούμερο ένα εναλλακτική επιλογή για χώρες που δεν μπορούν οικονομικά να αγοράσουν νέας κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη.
Και βεβαίως, αποτελεί ταυτόχρονα την ραχοκοκαλιά και την αιχμή του δόρατος της Πολεμικής Αεροπορίας, που από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 έχει προμηθευθεί συνολικά 170 αεροσκάφη του τύπου και πλέον τα εκσυγχρονίζει στο τελευταίο πρότυπο V ώστε να συνεχίσει να βασίζεται σ’ αυτά για πολλά χρόνια ακόμα…
