Ο τούρκος πρόεδρος επιχείρησε να δείξει την αποφασιστικότητα του (;) στις ΗΠΑ και σε μια σειρά άλλων χωρών, με τις γνωστές απειλές για απέλαση δέκα πρεσβευτών γιατί δεν του άρεσαν αυτά… που έλεγαν. Ο “τσαμπουκάς” του βέβαια δεν κράτησε περισσότερο από 72 ώρες και παρά την εύσχημη δήλωση την οποία έδωσαν χθες στη δημοσιότητα οι πρέσβεις – η οποία αναφέρει τα αυτονόητα – ο ίδιος ο τούρκος πρόεδρος “πουλάει” αυτήν την εξέλιξη στο εσωτερικό της χώρας του ως νίκη. Αλήθεια, ποιος τον παίρνει πλέον στα σοβαρά μέσα και έξω από την Τουρκία;
Η αψυχολόγητη κίνηση του τούρκου προέδρου θύμισε σε πολλούς τον Ντόναλντ Τραμπ και το θυελλώδη τρόπο με τον οποίο έκανε ο πρώην αμερικανός πρόεδρος εξωτερική πολιτική. Ο Ταγίπ Ερντογάν, χωρίς προφανώς να συμβουλευτεί το υπουργείο των Εξωτερικών της χώρας, τα στελέχη του οποίου και ο ίδιος ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου “πάγωσαν”, σύμφωνα με πληροφορίες, μόλις άκουσαν τις απειλές του, δημιούργησε κυριολεκτικά από το “πουθενά” μια μεγάλη κρίση με διπλωματικές προεκτάσεις. Οι χώρες άλλωστε τις οποίες απειλούσε ο – ιδιαίτερα ασταθής τελευταία – τούρκος πρόεδρος είναι εκ των ισχυροτέρων στον κόσμο: ο Καναδάς, η Γαλλία, η Φινλανδία, η Δανία, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Νέα Ζηλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία και οι ΗΠΑ.
Και μπορεί τώρα οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες να πανηγυρίζουν ότι δήθεν ο Ερντογάν έβαλε στη θέση τους τους Δυτικούς, αλλά η ζημιά έχει γίνει. Και είναι μεγάλη.
Μέχρι σήμερα οι “ισχυροί” του πλανήτη – με εξαίρεση τη Γαλλία και τις ΗΠΑ στο θέμα των S-400 – αποφεύγουν να κοντραριστούν ανοιχτά με την Άγκυρα, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία. Αυτή τη φορά όμως η πρόκληση δεν μπορούσε να μείνει αναπάντητη. Έτσι, οι θιγόμενοι πήραν θέση και “άδειασαν” ένας ένας τον τούρκο ηγέτη, υπογραμμίζοντας ότι η Τουρκία πρέπει να σέβεται το διεθνές δίκαιο. Μια αποστροφή που πρέπει να ακούστηκε με μεγάλη ικανοποίηση σε Αθήνα και Λευκωσία, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα το θυμίζουν στους συνομιλητές τους κάθε φορά που ακούν για τη “θετική ατζέντα με την Τουρκία”…
Το φιάσκο με τις απελάσεις των πρεσβευτών έλαβε αρκετά μεγάλη προβολή καθώς “έπαιξε” στα media σχεδόν όλου του κόσμου, γεγονός που στοχοποίησε την Τουρκία ως μια χώρα “ταραξία”, με σοβαρό έλλειμα στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην απονομή δικαιοσύνης, η οποία συμπεριφέρεται ως ένας ανατολίτης “νταής”.
Όσο για τον ίδιο τον Ερντογάν; Προφανώς αντιλαμβάνεται ότι δεν ήταν και η καλύτερη “ζαριά” στην μακρόχρονη θητεία του. Έδρασε με αλαζονεία και αμετροέπεια με αποτέλεσμα να εκτεθεί. Οι αποστάσεις άλλωστε που πήραν στελέχη της ίδιας της κυβέρνησης του το αποδεικνύουν. Και το τίμημα ήδη το πληρώνει με τους υποστηρικτές του να μειώνονται μέσα και έξω από την Τουρκία συνεχώς.
