Την “πολυπρόσωπη” αμερικανική πρακτική σε ότι αφορά το Ουκρανικό φανερώνει και η εφημερίδα Wall Street Journal: καθώς στο ίδιο, χθεσινό, ρεπορτάζ που αναφέρει πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει παγώσει τη χρήση πυραύλων ATACMS, εμβελείας έως 300 χιλιομέτρων, για χτυπήματα εντός Ρωσίας, παράλληλα ενέκρινε μια άλλη μεγάλη πώληση προς το Κίεβο, επίσης πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς!
Πεντάγωνο: περιορίζει τη χρήση αμερικανικών πυραύλων από την Ουκρανία για στόχους στη Ρωσία
Έτσι, όπως γράφει η WSJ, ενεκρίθη πακέτο 3.350 αεροεκτοξευόμενων πυραύλων ERAM (Extended Range Attack Munition), εμβελείας έως 400 χιλιομέτρων, αξίας περίπου 850 εκατ. δολαρίων. Η χρηματοδότηση της αγοράς θα προέλθει από ευρωπαϊκές χώρες, στο νέο δηλαδή σχήμα που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση Τραμπ, όπου τις παραχωρήσεις όπλων στην Ουκρανία, τις αντικαθιστούν πωλήσεις όπλων, αλλά με ευρωπαϊκά κονδύλια.
Για τους ERAM δεν υπάρχουν πολλες πληροφορίες. Ως πρόγραμμα ξεκίνησαν από το 2024, με χρηματοδότηση της Αμερικανικής Αεροπορίας, ειδικά για τις ουκρανικές ανάγκες και περιγράφονται ως χαμηλού κόστους, κατευθυνόμενο όπλο, της τάξης των 500 λιβρών, εμβελείας τουλάχιστον 400 χιλιομέτρων και μεγίστης ταχύτητας τουλάχιστον 0,6 Mach. Αυτές στην πράξη περιγράφουν ένα μικρό πύραυλο cruise, μάλλον με κινητήρα τζετ, εναέριας εξαπόλυσης. Στις ίδιες προδιαγράφες ζητείται να μπορεί το όπλο να λειτουργήσει σε περιβάλλον υποβάθμισης σημάτων GPS, με ακρίβεια CEP 10 μέτρων, και με αντοχή σε ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές.
Μάλιστα η WSJ περιγράφει πως το όπλο μπορεί να αρχίσει να παραδίδεται στην Ουκρανία εντός “6 εβδομάδων”, κάτι που φαίνεται πολύ φιλόδοξο. Εδώ όμως παραμένουν οι απορίες: Αν οι ΗΠΑ “μπλοκάρουν” το Κίεβο από το να χρησιμοποιεί τους ATACMS (που εξαπολύονται από εκτοξευτές MLRS/HIMARS) για χτυπήματα εντός Ρωσίας, οι ERAM, των 400 χιλιομέτρων τι ρόλο θα παίξουν; Θα περιοριστεί η χρήση τους, μόνο “εντός Ουκρανίας”, δηλαδή για χτυπήματα αυστηρά στις κατεχόμενες περιοχές από τους Ρώσους; Ή θα επιτραπεί η ελεύθερη χρήση τους, και εντός Ρωσίας, αλλά πλεον με το αμερικανικό προκάλυμμα, πως “εμείς τους πουλήσαμε στους Ουκρανούς, δεν τους παραχωρήσαμε όπως κάναμε με τους ΑTACMS”; Ή μήπως η έγκριση της πώλησης των ERAM, είναι μια κίνηση πίεσης προς τη Μόσχα, ώστε να προσέλθει σε συνομιλίες με τους Ουκρανούς;