Δείτε το 1ο μέρος της αφήγησης εδώ, το 2ο εδώ, το 3ο εδώ, το 4ο εδώ, το 5ο εδώ, το 6ο εδώ, το 7ο εδώ, το 8ο εδώ, το 9ο εδώ, 10ο εδώ και το 11ο εδώ.
Λέσβος, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:43: «Κίμων, 12 βλήματα δικά σας για καθοδήγηση». Τα δύο Rafale του σχηματισμού “Γεράκι Maroon” εξαπολύουν ταυτόχρονα όλους τους πυραύλους Meteor που διαθέτουν προς τα ανατολικά. Το S-400 κρατάει τα μαχητικά της Π.Α. πολύ χαμηλά για να κυνηγήσουν τα τουρκικά ΜΕΑ. Όμως το γαλλικό σύστημα διαχείρισης μάχης της “Κίμων” μπορεί να αναλάβει την ανανέωση δεδομένων στοχοποίησης των πυραύλων Meteor από το ραντάρ SeaFire αυξάνοντας τις πιθανότητες κατάρριψης. Η τουρκική επίθεση ξεκινάει, τα πρώτα ΜΕΑ περνούν πάνω από τη θάλασσα απέναντι από τη Λέσβο. Οι πύραυλοι Meteor αν και εξαπολύονται από χαμηλό ύψος έχουν την απόσταση. Πετούν πάνω από τη Λέσβο και σε ένα λεπτό βρίσκονται απέναντι από τους στόχους. Το SeaFire έχει φροντίσει κάθε πύραυλος να καταστρέψει έναν διαφορετικό. Τα Rafale φεύγουν με πλήρη μετάκαυση προς Σκύρο για να επανεξοπλιστούν και να επιστρέψουν. Το άλλο ζεύγος, “Γεράκι Red”, είναι ήδη καθ’ οδόν. Σύντομα θα πρέπει να επιχειρούν από την Τανάγρα που είναι πιο μακριά, καθώς το απόθεμα όπλων στη Σκύρο εξαντλείται.
Ώρα 00:44: Αξιωματικός Επιχειρήσεων: «12 στόχοι κατερρίφθησαν!» Είναι όμως σταγόνα στον ωκεανό. Ο χειριστής της κονσόλας του ραντάρ αναφωνεί τον συνολικό αριθμό στόχων που ιχνηλατεί το SeaFire κάθε φορά που μεγαλώνει κατά μια δεκάδα: «280!». Και μετά από λίγο «290!». Τα τουρκικά ΜΕΑ εμφανίζονται διαρκώς στο ραντάρ και κινούνται μαζικά προς τη Λέσβο περνώντας πάνω από το Αϊβαλί, το Μπαχτσελί, τη Φώκαια, ενώ κι’ άλλα σμήνη προσεγγίζουν από τη Σμύρνη στα νοτιοανατολικά. Στα μεσαία υψόμετρα που πετούν, η Π.Α. είναι αδύνατον να τα καταρρίψει με guns. Πάνω από τη Λέσβο το S-400 κρατάει τα ελληνικά μαχητικά κάτω από τα 200 μέτρα. Υπάρχουν πολλές βουνοκορφές με μεγαλύτερο ύψος στο νησί. Έτσι, μόνο με βλήματα αέρος-αέρος μπορούν να αντιμετωπιστούν. Όμως τα αποθέματα δεν είναι ανεξάντλητα. Το ίδιο και οι διαθεσιμότητες των αεροσκαφών. Χειριστές και μηχανικοί δίνουν μια άνιση μάχη με το χρόνο. Η Τουρκία έχει συγκεντρώσει όλη της την ισχύ σε ΜΕΑ και όπλα στο μέτωπο της Λέσβου. Με αυτή την πρωτοφανούς έκτασης επίθεση κορεσμού είναι αποφασισμένη να λυγίσει την ελληνική αεράμυνα και να κατατροπώσει τον ελληνικό στόλο στο βόρειο Αιγαίο μια και καλή. Και φαίνεται πως θα τα καταφέρει.
Ώρα 00:50: «Γεράκι Blue Fox3, Κίμων, 12 βλήματα δικά σας». Το επόμενο ζεύγος Rafale εκτελεί βολές και στρέφει αμέσως δυτικά. Η φρεγάτα Κίμων αναλαμβάνει την καθοδήγηση των βλημάτων προς διαφορετικούς στόχους. Όμως τα τουρκικά ΜΕΑ κοντεύουν στις ανατολικές ακτές της Λέσβου, μόλις 50 χλμ. ανατολικά. Η “Κίμων” πρέπει να επιστρέψει στη θέση απόκρυψης κάτω από τον προφήτη Ηλία. Αν κάποιο από τα εκατοντάδες ΜΕΑ φέρει όπλα μεγαλύτερα των MAM-C/L θα μπορούσε να την προσβάλλει. O πλοίαρχος Μπούρλας δίνει την εντολή. Δύο μίλια ανατολικότερα το πλοίο θα κρυφτεί. Θα είναι όμως και το ίδιο τυφλό.
Ώρα 00:53: Οι σειρήνες της πολιτικής προστασίας στην πόλη της Μυτιλήνης ηχούν ασταμάτητα. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν λάβει SMS να παραμείνουν στα σπίτια τους. Έχει διαταχθεί απαγόρευση κυκλοφορίας και συσκότιση. Δύο αδέρφια ηλικίας 10 και 12 χρονών ξεφεύγουν από την επιτήρηση της γιαγιάς και ανεβαίνουν στην ταράτσα με ένα ζευγάρι κιάλια. Η συσκότιση της ανατολικής Λέσβου έχει μειώσει δραματικά τη φωτορύπανση και ο ουρανός έχει περισσότερα αστέρια από ποτέ. Ο μεγαλύτερος κοιτάζει ψηλά με τα κιάλια. «Τα βλέπεις;» ρωτάει ο μικρός. «Νομίζω, δεν ξέρω» απαντάει ο μεγάλος. Αυτό που βλέπει είναι πως τα αστέρια αναβοσβήνουν διαρκώς. Αυτό που δεν βλέπει είναι το λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό.
Εκατοντάδες σκοτεινές σιλουέτες τουρκικών ΜΕΑ περνούν αυτή τη στιγμή πάνω από την πόλη. Κινούνται δυτικά προς Ερεσό και μειώνουν σταδιακά ύψος, ώστε οι αισθητήρες τους να εντοπίσουν τυχόν ευκαιριακούς στόχους πάνω στο νησί.
Ώρα 00:56: 5 ζεύγη μαχητικών της Π.Α. πλησιάζουν από δυτικά γλείφοντας τα κύματα με πλήρη μετάκαυση. Είναι η ώρα των F-16V, όσων τουλάχιστον μπόρεσαν να σηκώσουν έγκαιρα η Νέα Αγχίαλος, η Λάρισα και ο Άραξος. Η Σούδα πετάει στο Καστελόριζο. Η Λήμνος έστειλε τα τελευταία readiness που απογείωσε για προσγείωση στη Σκύρο, υπό την αντιβαλλιστική προστασία της 22ας Μ.Κ.Β. Patriot που εδρεύει εκεί.
Τα πλοία του Π.Ν. βλέπουν τις βολές των πυραύλων AMRAAM που εξαπολύονται σχεδόν μπροστά τους και χάνονται προς τα ανατολικά πίσω από τα βράχια. Πρώτα βάλλουν τα Ghost της 337 Μοίρας. Αναστρέφουν την τελευταία στιγμή γλείφοντας τους γκρεμούς της Λέσβου αφού δεν μπορούν να σηκωθούν πάνω από τα 200 μέτρα. Ακολουθούν το Βέλος (341) και ο Περσέας (347). Η τελευταία έξοδος της Σκύρου πριν ξεμείνει από όπλα είναι ένα ζεύγος Rafale με πυραύλους Mica EΜ. Μέσα σε ενάμιση λεπτό έχουν εκτοξευθεί 40 πύραυλοι AMRAAM και 11 Mica που πετούν πάνω από τη Λέσβο και κατά του εχθρού.
Ώρα 00:58: Από την 98 ΑΔΤΕ αναφέρουν πολλές εκρήξεις. Οι πύραυλοι πρέπει να πέτυχαν καταρρίψεις. Είναι όμως αρκετές; Καθώς δεν προβλέπεται παρουσία της Π.Α. για το επόμενο δεκάλεπτο, ο πλοίαρχος Μπούρλας διατάσσει το ελικόπτερο MH-60R να απονηωθεί. Κερδίζει ύψος σχεδόν κάθετα και σκαρφαλώνει στα 200 μέτρα του προφήτη Ηλία για να σαρώσει ανατολικά με το ραντάρ του.
Η εικόνα στην οθόνη του Romeo είναι τρομακτική. Εκατοντάδες ΜΕΑ συνεχίζουν. Δύο αντιαεροπορικά οχήματα OSA-AKM του Ε.Σ. βγήκαν από τις σπηλιές τους και εκτέλεσαν βολές. Ήταν εύστοχες, όμως τα οχήματα με το τεράστιο θερμικό ίχνος τους εντοπίστηκαν από αέρος και καταστράφηκαν αμέσως. Οι χειριστές του Romeo βλέπουν κάποιες περιστασιακές βολές πυραύλων Stinger από το νησί. Βλέπουν όμως και εκρήξεις στο έδαφος, καθώς η τεράστια αγέλη πλησιάζει προς τη θέση τους και τίποτα δεν τη σταματά.
Ώρα 01:00: Ο πλοίαρχος Μπούρλας έχει μοιράσει εντολές σε όλα τα πλοία. Μόλις εμφανιστούν ψηλά τα πρώτα εχθρικά ΜΕΑ, τα πλοία θα εξαπολύσουν προπέτασμα καπνού και θερμικά και θα πλεύσουν ολοταχώς δυτικά. Ίσως έτσι κερδίσουν χρόνο μέχρι την επόμενη ομοβροντία της Π.Α. Όσα πλοία έχουν πρυμνιά πυροβόλα θα βάλλουν κατά των στόχων. Ξέρει πως οι πιθανότητες επιβίωσης είναι ελάχιστες. Με άδεια κελιά πυραύλων όμως, τα πλοία του δεν έχουν άλλη επιλογή.
Αεροπορική βάση Batman, Ανατολική Τουρκία, 27 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 01:02: Ένα εποχούμενο περίπολο της τουρκικής αερονομίας σταματάει έξω από το φυλάκιο της νότιας πύλης. Το χειρόφρενο δένει και τα φώτα του σβήνουν. Από το φυλάκιο ακούγεται δυνατά μια τηλεόραση.
Τα τουρκικά ΜΕΑ δεν απογειώθηκαν από αυτή τη βάση. Εδώ όμως βρίσκονται οι περισσότεροι σταθμοί ελέγχου τους. Μάλιστα, έχουν μετεγκατασταθεί εδώ πρόσφατα επιπλέον σταθμοί από άλλες μονάδες, αφού, 450 χλμ. ανατολικά της Μεσογείου η βάση Batman θεωρείται απρόσβλητη. Οι ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται σε ανώτατη επιφυλακή σε όλη τη χώρα, οι άδειες έχουν ανακληθεί, οι σκοπιές και όλες οι υπηρεσίες είναι επανδρωμένες. Σε αυτή τη βάση όμως, το προσωπικό, οι αερονόμοι, οι πυροβολητές, δεν αισθάνονται ιδιαίτερη ανησυχία. Ο πόλεμος είναι κάτι μακρινό. Οι εκατοντάδες Τούρκοι χειριστές ξενυχτούν στις αναπαυτικές πολυθρόνες των σταθμών ελέγχου με κλιματισμό, καφέ ή/και τσιγάρα, ενώ βομβαρδίζουν ένα ελληνικό νησί 1.300 χλμ. μακριά μέσω δορυφορικής ζεύξης.
Δύο αερονόμοι κατεβαίνουν από το τζιπ και μπαίνουν στο φυλάκιο. Έκαναν τις εφόδους τους σε όλη την περίμετρο της βάσης και τώρα μπορούν να χαλαρώσουν με τους συναδέλφους τους. Η νύχτα είναι ήσυχη. Σήμερα έχει και αποχώρηση στο τουρκικό Survivor.
Ξαφνικά οι σειρήνες συναγερμού ηχούν σε όλη τη βάση. Τί συμβαίνει; Παίρνουν τηλέφωνο στην ασφάλεια. Κανείς δεν απαντά. Μετά στο ΚΕΠΙΧ. «Αεροπορική προσβολή!» απαντάει ένας τρομαγμένος υπαξιωματικός. Πετάγονται έξω από το φυλάκιο. Η μονάδα βολής του συστήματος Hisar που βρίσκεται κοντά τους ζωντανεύει. Έκπληκτοι βλέπουν την εκτόξευση ενός αντιαεροπορικού πυραύλου! Αμέσως μετά ένας δεύτερος εκτοξεύεται από το άλλο στοιχείο βολής στη βορεινή πλευρά της βάσης. Τρίτο βλήμα εκτοξεύεται λίγες στιγμές αργότερα. Και τότε, μόλις 35 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που σήμανε ο συναγερμός, η αεροπορική βάση Batman φωτίζεται από αλλεπάλληλες εκρήξεις. Ο σταθμός επικοινωνιών SAΤCOM πλήττεται πρώτος. Το τριώροφο κτίριο επιχειρήσεων με τις πολλές δεκάδες αίθουσες ελέγχου δέχεται καίριο πλήγμα. Ο πύραυλος SCALP με τη λέξη Joker γραμμένη στο ρύγχος του εισχωρεί στο εσωτερικό του δευτέρου ορόφου και σπέρνει την καταστροφή. Οι μεγάλες κολώνες από οπλισμένο σκυρόδεμα φαίνεται πως θα κρατήσουν. Λίγες στιγμές αργότερα όμως ένας δεύτερος πύραυλος καρφώνεται στο κτίριο από την ίδια πλευρά. Αμέσως μετά τη δεύτερη έκρηξη όλη ανατολική πλευρά του κτιρίου καταρρέει, παρασύροντας τόνους υλικών και δεκάδες χειριστές ΜΕΑ σε ένα σωρό από χαλάσματα. Το μεγάλο πάρκινγκ που φιλοξενεί τους κινητούς σταθμούς ελέγχου χτυπιέται επίσης. Το διοικητήριο. Οι εφεδρικές κεραίες. Τα πλήγματα είναι σχεδόν ταυτόχρονα και καταστροφικά. Δεν στοχεύουν ούτε το διάδρομο, ούτε τα πυρομαχικά, ούτε τα καύσιμα, ούτε τα ΜΕΑ που βρίσκονται στα υπόστεγα. Έχουν στόχο τα κέντρα ελέγχου των ΜΕΑ που πετούν ήδη.
Λέσβος, 27 Ιουλίου, Ώρα 01:04: «Κίμων, οι στόχοι αποχωρούν! Επαναλαμβάνω, οι στόχοι στρέφουν και οπισθοχωρούν ανατολικά!». Ο κυβερνήτης του Romeo δεν πιστεύει στα μάτια του. Τα εχθρικά ΜΕΑ έχοντας χάσει επικοινωνία με το σταθμό ελέγχου τους κάνουν αυτό που είναι προγραμματισμένα για αυτή την περίπτωση: Επιστροφή στις βάσεις τους. Κάποιοι μεμονωμένοι στόχοι συνεχίζουν δυτικά, προφανώς αυτά που εξακολουθούν να ελέγχονται από κάπου αλλού στο έδαφος. Είναι όμως ελάχιστα, εύκολη λεία για την ελληνική αεράμυνα. Ο πλοίαρχος αμέσως ενημερώνει το Αρχηγείο Στόλου για την απρόσμενη εξέλιξη. Όλοι τους είχαν για χαμένους. Κι΄ όμως, είναι ακόμα εδώ.
Ο Αρχηγός Στόλου ενημερώνει τον Α/ΓΕΑ και εκείνος τον υπουργό Αμύνης. Ο τελευταίος στέλνει ένα γραπτό μήνυμα στον πρωθυπουργό. Η σύσκεψη με τους Τούρκους και τον POTUS εξακολουθεί να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Ο πρωθυπουργός κοιτάζει διακριτικά το μήνυμα του υπουργού στο κινητό του: «Ο Joker έβγαλε νοκ άουτ τον Batman».
Πεντάγωνο, 27 Ιουλίου, Ώρα 01:06: Ο Τούρκος Πρόεδρος ζητά 10 λεπτά διάλειμμα για να συσκεφθεί με το επιτελείο του. Ο POTUS κλείνει την κάμερα για να ενημερωθεί και εκείνος. Στην οθόνη, το γραφείο του αντικαθίσταται από τη στατική εικόνα του θυρεού με τον αετό και τα κυκλικά γράμματα President of the United States. Ο Έλληνας πρωθυπουργός σπεύδει στην αίθουσα συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ: «Συγχαρητήρια σε όλους σας!». Δίνει χειραψίες. Το κλίμα στην αίθουσα τώρα είναι πολύ καλύτερο. Η άκρως απόρρητη επιχείρηση Joker είχε σχεδιαστεί χρόνια πριν. Η ύπαρξή της ήταν γνωστή σε ελάχιστους ανθρώπους, ο ίδιος ο πρωθυπουργός άκουσε αυτή τη λέξη πρώτη φορά χτες.
Υπουργός Aμύνης: «Κύριε πρωθυπουργέ, έχουμε κι’ άλλα νέα». Δίνει στον πρωθυπουργό ένα χαρτί με τυπωμένους λατινικούς χαρακτήρες. Είναι νέο δορυφορικό Telex από εκείνον τον καταδρομέα συνταγματάρχη στο Καστελόριζο. Ο πρωθυπουργός φοράει τα γυαλιά του και το διαβάζει.
Πρωθυπουργός: «Απίστευτο…».
Υπουργός Aμύνης: «Κι’ όμως αληθινό».
Ώρα 01:17: Ο Τούρκος Πρόεδρος επιστρέφει στη θέση του. Είναι εξαιρετικά ενοχλημένος. Φαίνεται πως η ευκαιρία για δημιουργία τετελεσμένων εντός της νύχτας έχει χαθεί. Οι επιτελείς του επιμένουν πως πρέπει να συνεχίσουν. Τα τουρκικά ΜΕΑ θα ξαναπετάξουν τις επόμενες μέρες και τότε οι Έλληνες, άοπλοι και εξαντλημένοι, θα ηττηθούν. Οι στρατηγοί ζητούν την επίσημη ανακοίνωση της κήρυξης πολέμου στα ΜΜΕ. Δεκάδες βαλλιστικοί πύραυλοι BORA σημαδεύουν τις ελληνικές υποδομές. Μηχανοκίνητες μονάδες είναι έτοιμες να επιτεθούν στον Έβρο και την Κύπρο. Ένα τουρκικό υποβρύχιο U-214 έχει στήσει ενέδρα στο ΠΓΥ “Προμηθέας” που σπεύδει στη Λέσβο με πολεμοφόδια για τον ελληνικό στόλο. Το Καστελόριζο θα πέσει σύντομα.
Κανείς δεν του είπε, βέβαια, πως τα Rafale έχουν πολλούς ακόμη SCALP στη βάση τους. Πως MLRS από τη Ρόδο ετοιμάζονται να χτυπήσουν το S-400 στη Μαρμαρίδα. Πως PzH2000 στον Έβρο σημαδεύουν τις «κρυφές» θέσεις σταθμών ελέγχου ΜΕΑ στο Edirne, έξι μοίρες Κ/Β Patriot περιμένουν τους Bora και, κυρίως, πως οι επόμενες έξοδοι των ελληνικών F-16V δεν θα είναι με πυραύλους AMRAAM, αλλά με RAMPAGE. Που θα βληθούν κατά της ανυπεράσπιστης πλέον τουρκικής αρμάδας στο βόρειο Αιγαίο, μαζί με το Anadolu και τους χιλιάδες ναυτικούς της.
Αντί για όλα αυτά, οι στρατηγοί τον διαβεβαιώνουν πως σε λίγες ημέρες η Ελλάδα θα γονατίσει. Με την ίδια σιγουριά, βέβαια, τον διαβεβαίωναν νωρίτερα πως τα Bayraktar και Akinci θα κάνουν περίπατο πάνω από την Ελλάδα. Πως η βάση τους είναι απρόσβλητη. Και πως αυτή την ώρα θα είχαν στην κατοχή τους δύο ελληνικά νησιά. Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει αυτή τη στιγμή. Έτσι, η πίστη του Τούρκου Προέδρου στους στρατιωτικούς του έχει κλονιστεί. Άλλωστε, για εκείνους μόνο ζητούμενο είναι η νίκη στο πεδίο, όσος χρόνος κι’ αν χρειαστεί. Για τον ίδιο όμως δεν υπάρχει πολύς χρόνος. Σε λίγη ώρα ανοίγουν οι αγορές της Ασίας. Μπορεί να διατάξει προσωρινά το κλείσιμο του χρηματιστηρίου της Κωνσταντινούπολης, όμως, οι κυρώσεις της ΕΕ θα είναι καταστροφικές και άμεσες για την ευάλωτη τουρκική οικονομία. Για τον ίδιο. Διστάζει να διαλέξει το δρόμο της ολοκληρωτικής σύγκρουσης. Αν μπορέσει να βρει μια τίμια διέξοδο και να επιβιώσει πολιτικά, θα την πάρει.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, που μέχρι τώρα τηρούσε επιφυλακτική στάση, παίρνει αμέσως το λόγο: «Για να συζητήσουμε οποιαδήποτε συμφωνία εκεχειρίας, προϋπόθεση είναι η άμεση απομάκρυνση όσων στρατευμάτων σας απομένουν στο Καστελόριζο».
Ο Τούρκος πρόεδρος φυσικά δεν θα δεχτεί να του υπαγορεύσουν όρους: «Τα στρατεύματά μας θα αποχωρήσουν όταν ολοκληρώσουν την επιχείρηση εξουδετέρωσης των απειλών για την Τουρκία».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός απαντάει: «Καλώς. Όταν έρθει η ώρα θα συζητήσουμε και την επιστροφή των αιχμαλώτων σας».
Ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί να μην αντιδράσει, όμως είναι προφανές πως αιφνιδιάστηκε. Το ίδιο και ο POTUS. O Pete Samaras σημειώνει: «They didn’t know».
Καστελόριζο, 27 Ιουλίου, ώρα 01:18: 36 Τούρκοι κομάντος είναι ξαπλωμένοι μπρούμυτα με τα χέρια τους πίσω από το κεφάλι στην πίστα του αεροδρομίου έξω από το κατεστραμμένο κτίριο του terminal. Νωρίτερα είχαν βγάλει από ένα παράθυρο λευκή σημαία, στην πραγματικότητα μια φανέλα δεμένη σε ένα ξύλο. Εγκλωβισμένοι στο κτίριο, ήταν αδύνατο να ανταποδώσουν πυρά. Όσοι πλησίαζαν στα παράθυρα εκτελούνταν επιτόπου από βολές ελεύθερου σκοπευτή. Οι Έλληνες από τις θέσεις τους στις πλαγιές εκτόξευαν αντιαρματικές ρουκέτες που διέλυσαν τα άλλα δύο κτίρια αλλά και όλο τον δυτικό τοίχο του terminal. Οι απώλειες των κομάντος ήταν τρομακτικές. Οι ενισχύσεις από αέρος δεν ήρθαν ποτέ από το φόβο των Stinger. Το αεροδρόμιο ήταν μια παγίδα θανάτου, αν δεν παραδίνονταν θα πέθαιναν όλοι.
Έτσι, συνέβη το παράδοξο, 36 άνδρες να παραδοθούν σε μόλις δύο Έλληνες καταδρομείς που εμφανίστηκαν από το σκοτάδι και τους φυλάνε τώρα με τα Μ4 προτεταμένα. Μπρούμητα, καταπονημένοι, τραυματίες, με καταρρακωμένο ηθικό και σε περίοπτη θέση για τις κάμερες των ΜΕΑ από ψηλά, οι Τούρκοι ξέρουν πως τους σημαδεύουν πολύ περισσότερα όπλα από τις πλαγιές.
Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι πως η κατάσταση των αμυνομένων ήταν οριακή. Τρία ορύγματα είχαν σιωπήσει από τους βομβαρδισμούς. Οι καταδρομείς του ΕΤΕΔ δεν είχαν άλλους πυραύλους Stinger. Αν ο Τούρκος διοικητής έστελνε και άλλα ελικόπτερα, οι Τούρκοι θα είχαν νικήσει.
Πεντάγωνο, 27 Ιουλίου, Ώρα 01:27: Ο Τούρκος Πρόεδρος προσπαθεί να παζαρέψει ότι καλύτερο μπορεί πριν συμφωνήσει. Ο POTUS αισθάνεται τη μετατόπιση ισχύος στις διαπραγματεύσεις προς την ελληνική πλευρά και επιχειρεί να μεσολαβήσει. Υπενθυμίζει στον Έλληνα πρωθυπουργό τις δεσμεύσεις του νωρίτερα στο μεταξύ τους τηλεφώνημα. Ο πρωθυπουργός απαντάει πως δεν ήταν δεσμεύσεις αλλά προθέσεις, τις οποίες ωστόσο εξακολουθεί να έχει. O POTUS, που έχει και το προσωνύμιο «closer» επειδή αρέσκεται στο να κλείνει συμφωνίες γρήγορα, προτείνει ο ίδιος προσωπικά, εκ μέρους των ΗΠΑ, να εγγυηθεί τα όσα έχουν ειπωθεί έως τώρα σε αυτή τη συνάντηση ως μεσολαβητής στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις. Ο ίδιος, όχι κάποιος διπλωμάτης του! Αυτό που ζητάει είναι να συμφωνήσουν στην ατζέντα εδώ και τώρα, και να διατάξουν αμφότερα τα μέρη άμεση κατάπαυση του πυρός.
«Και άμεση αποχώρηση από το Καστελόριζο!» συμπληρώνει ο πρωθυπουργός. «Και αυτό, ναι» συμφωνεί ο POTUS. Για λίγες στιγμές ο Τούρκος Πρόεδρος αναλογίζεται αν αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να συμφωνήσει. Αν το κάνει τώρα, μπορεί να προλάβει τις εικόνες τηλεοπτικών συνεργείων έξω από τη φλεγόμενη βάση Batman. Να γλυτώσει την κατάρρευση του χρηματιστηρίου και της λίρας το πρωί. Να συμφωνήσει την επιστροφή των αιχμαλώτων χωρίς δημοσιοποίηση ντροπιαστικών εικόνων από τους Έλληνες. Να παρουσιάσει στον λαό του όλη αυτή την υπόθεση ως μια αποφασιστική αντίδραση της Τουρκίας στις Ελληνικές προκλήσεις και όχι ως ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που απέτυχε.
Από την άλλη, αν διαλέξει τον ολοκληρωτικό πόλεμο; Ο αιφνιδιασμός δεν λειτούργησε. Αν μπλέξει σε αμφίρροπες μάχες δεν θα μπορεί να αποσιωπήσει τον αριθμό πτωμάτων που επιστρέφουν στις τουρκικές οικογένειες. Όσο περνάει ο καιρός θα φαίνεται πως η πανίσχυρη Τουρκία αδυνατεί να λυγίσει αυτή την μικρή χώρα. Το αφήγημα της εύκολης επικράτησης του ανίκητου Τούρκου στρατιώτη θα καταρρεύσει. Ταυτόχρονα, οι Έλληνες θα έχουν την καταραμένη ΕΕ και το ευρώ από πίσω τους. Δεκανίκια που θα κρατούν όρθια την οικονομία τους, ενώ η δική του θα στραγγαλίζεται από τις κυρώσεις. Ο χρόνος φαίνεται πως θα είναι με το μέρος της Ελλάδας, όχι της Τουρκίας. Και όλα αυτά θα τα χρεωθεί ο ίδιος. Ο πρωθυπουργός, διακρίνοντας τη διστακτικότητα του Τούρκου, επισημαίνει τις δικές του επιφυλάξεις: «Και πώς ξέρω ότι, αν διατάξω τις ελληνικές δυνάμεις να σταματήσουν, η άλλη πλευρά θα τιμήσει το λόγο της; Δεν είμαι σίγουρος πως ο κύριος Πρόεδρος έχει τη δύναμη να σταματήσει τα γεράκια του…».
«I believe we can help with that» απαντάει ο POTUS.
Νότια του Καστελόριζου, 27 Ιουλίου, Ώρα 02:00: Ο ελληνικός στόλος έπλεε επιθετικά προς την Τουρκική ομάδα μάχης με τα πυροβόλα στραμμένα στον εχθρό και πρόθεση να τον εκδιώξει από το νησί με κανονιοβολισμούς. Βρισκόταν μόλις στα 40 χλμ. από την τουρκική ομάδα μάχης όταν ο πλοίαρχος Διαμαντόπουλος έλαβε το σήμα της παύσης εχθροπραξιών. “Με πάσα επιφύλαξη” συνέχιζε το σήμα, “διατηρήστε τη θέση και την ετοιμότητά σας αλλά μην εμπλακείτε μέχρι νεωτέρας”.
Έξι μαχητικά F-16V από τη Σούδα πετούν γύρω από το στόλο σε ύψος 800 ποδών, κάτω από τη σκιά του S-400. Η ελληνική ομάδα σταμάτησε την πορεία της. Η λαβωμένη τουρκική ομάδα διατηρεί τις θέσεις της. Όμως από πάνω της πετούν όλο και περισσότερα τουρκικά μαχητικά. Το ραντάρ SeaFire παρακολουθεί 12, μετά 16 στόχους, ενώ έχει εντοπίσει άλλους 10 που πλησιάζουν από βορειοανατολικά. Τα Τουρκικά F-16 πετούν με ταχύτητα 450 κόμβων στα 25.000 πόδια και γίνονται απειλητικά.
Μόνο οι παλιές φρεγάτες “Έλλη” και “Αιγαίον” έχουν ξαναφορτώσει κάποιους πυραύλους Sea Sparrow στους εκτοξευτές Mk29. Τα κελιά στα υπόλοιπα καράβια παραμένουν άδεια. Τα ελληνικά αεροσκάφη χωρίζονται σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν τις θέσεις τους κατά των τουρκικών, που έχουν σημαντικό πλεονέκτημα ύψους. Ο πλοίαρχος Διαμαντόπουλος δεν έχει καθόλου καλό προαίσθημα για τις προθέσεις των Τούρκων. Έχει δώσει εντολή τα STIR των “Έλλη” και “Αιγαίον” να εγκλωβίσουν τουρκικά αεροσκάφη. Όταν ξαφνικά, μια μεγάλη επιστροφή επιφανείας εμφανίζεται στα 12 ν.μ.
Ανάμεσα στους δύο στόλους, το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο USS Florida εκτοξεύει με δύναμη τη μύτη του στον αέρα καθώς ξεπροβάλλει θεαματικά από την επιφάνεια της θάλασσας. Είχε αναδυθεί ταχύτατα από τα βαθιά νερά της Ανατολικής Μεσογείου. Λίγο αργότερα, δυο μαχητικά F-35Α της USAF που απογειώθηκαν από τη Σούδα εκτελούν χαμηλές διελεύσεις πάνω από το υποβρύχιο. Με τα FLIR τους φροντίζουν να καταγράψουν αρκετές εικόνες του USS Florida ανάμεσα στους δύο στόλους. Ο μεγάλος closer έχει ζητήσει τεκμήρια τα οποία θα διαρρεύσει το State Department και θα καταδεικνύουν την δυναμική διαμεσολάβησή του. Όχι ακόμα βέβαια. Η κατάλληλη στιγμή για αυτό θα είναι λίγο πριν τις επόμενες αμερικανικές εκλογές.
Λιμάνι Καστελόριζου, 27 Ιουλίου, Ώρα 04:13: Ο Τούρκος διοικητής έφτασε ο ίδιος στο νησί πριν 2 ώρες με φουσκωτό, για να συντονίσει από κοντά την επιχείρηση. Λίγο αργότερα έλαβε την εντολή κατάπαυσης πυρός και αποχώρησης. Είναι ακόμα έξαλλος από θυμό. Οι άνδρες του κατέκτησαν αυτά τα λίγα μέτρα γης με αίμα. Σε λίγο θα συνενώνονταν οι δυνάμεις του λιμανιού με αυτές του νεκροταφείου. Οι Έλληνες υποχωρούσαν. Παρόλα αυτά ο ταξίαρχος ήταν ανένδοτος. «Η επιχείρηση τελείωσε!» του απάντησε αυστηρά. «Κάνε το καθήκον σου» συνέχισε πριν κλείσει, υπονοώντας πως τυχόν ανυπακοή θα ήταν ακόμα πιο επιβαρυντική για τον συνταγματάρχη.
Παρόλα αυτά, ενώ οι άνδρες του μεταφέρουν νεκρούς και τραυματίες προς το λιμάνι, ο διοικητής τους σχεδιάζει την τελευταία του προσπάθεια. Βλέπει 3 κομάντος που μεταφέρουν έναν τραυματία. Ανάμεσά τους είναι ο Cem. «Φέρτε μου τη σημαία τους» διατάζει αυστηρά. Ένας Τούρκος κομάντο φέρνει την ελληνική σημαία που είχε πέσει από τα χέρια της γερόντισσας. «Απλώστε την εδώ!» συνεχίζει ο διοικητής τους. Οι 3 άνδρες την απλώνουν στο τσιμέντο της προβλήτας του λιμανιού σε κοινή θέα από τα υψώματα γύρω από την πόλη. «Εμπρός! Κατουρήστε την!» διατάζει.
Μέσα από τη διόπτρα του τυφεκίου του ο λοχίας Παπαδάκης σημαδεύει το σβέρκο του Cem. «Να τους κατεβάσω;» ρωτάει τον Καραγιάννη.
Ο συνταγματάρχης παρακολουθεί επίσης τη σκηνή με τα κιάλια του. Οι άνδρες του έχουν υποχωρήσει σταδιακά στο νότιο τμήμα της πόλης. Κάθε ομάδα πυρός της Ζ’ ΜΑΚ είχε πολεμήσει στο σημείο ενέδρας της. Είχαν παγιδεύσει τις πιθανές διαδρομές πλαγιοκόπησης του εχθρού. Είχαν παραμείνει στις θέσεις τους όταν άλλες ομάδες πυρός παγιδεύτηκαν, αντί να σπεύσουν σε βοήθειά τους, ώστε να μην προδώσουν τις δικές τους θέσεις ενέδρας. Είχαν προξενήσει τεράστιες απώλειες στον εισβολέα και είχαν χάσει και οι ίδιοι πολλούς άνδρες. Όμως έπρεπε να υποχωρούν. Τώρα βρίσκονται πλέον με την πλάτη στα βράχια και με ελάχιστα πυρομαχικά. Η κατάπαυση του πυρός ήρθε στο τερματικό SAT-Telex κυριολεκτικά την ύστατη ώρα. Σε λίγο φτάνουν τα Chinook γεμάτα ενισχύσεις από την Κρήτη. Οι άνδρες του τα είχαν καταφέρει. Άντεξαν όσο χρειαζόταν. Ο εχθρός έχει χάσει. Ο Καραγιάννης δεν θα του επιτρέψει να κλέψει τη νίκη την τελευταία στιγμή.
«Όχι, μην κάνεις τίποτα» απαντάει.
Επίλογος
Α’ Κοιμητήριο Αθηνών: Ένας 15χρονος νεαρός στέκεται ανέκφραστος δίπλα στη μαυροφορεμένη μητέρα του και λίγους συγγενείς. Ξέρει πως το φέρετρο που είναι καλυμμένο με τη γαλανόλευκη μπροστά του είναι άδειο. Το πτώμα του πατέρα του, σμήναρχου μετά θάνατον Ιωάννη Καλλέργη, δεν βρέθηκε ποτέ. Μετά την επιμνημόσυνο δέηση, 6 ιπτάμενοι της Μοίρας “Θησέας” σηκώνουν το φέρετρο στους ώμους και όλη η πομπή ξεκινά για το μνήμα. Οι υπόλοιποι σηκώνουν τα ξίφη τους σταυρωτά για να περάσει το φέρετρο από κάτω. «Ήρωας, ήρωας!» φωνάζουν ορισμένοι παρευρισκόμενοι. Ο γιός του δεν αμφιβάλλει πως ο πατέρας του είναι ήρωας. Θα προτιμούσε όμως να είναι ζωντανός.
Τις μέρες που μεσολάβησαν, οι εκκλησίες όλης της χώρας τέλεσαν πάρα πολλές κηδείες. Μέσα σε μόλις 24 ώρες η Ελλάδα έχασε σχεδόν 900 νέους άνδρες και γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Η άλλη πλευρά δίνει πολύ χαμηλότερο αριθμό για τους νεκρούς της, όμως οι ρεαλιστικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αριθμό αντίστοιχο με της Ελλάδας. Παράλληλα με τις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις, οι πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών κατασκεύασαν τα δικά τους αφηγήματα για να δικαιολογήσουν στους πολίτες τους τις τραγικές θυσίες αυτού του ακήρυχτου αλλά απόλυτα πραγματικού πολέμου των 24 ωρών.
Από το μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός απευθύνθηκε στον ελληνικό λαό την επόμενη κι’ όλας ημέρα. Τίμησε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων για τον ηρωισμό και την αυτοθυσία τους που σταμάτησαν τα σχέδια της Τουρκίας. Εξήγησε πως οι διαπραγματεύσεις θα κλείσουν εκκρεμότητες δεκαετιών και θα ανοίξουν μια νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο χωρών. Υπονόησε πως θα υπάρξουν συμβιβασμοί και από την πλευρά της Ελλάδας. Απέφυγε να τους κατονομάσει.
Στην Τουρκία το αφήγημα είναι διαφορετικό. Οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες διαδίδουν πως οι απώλειες των Ελλήνων ήταν συντριπτικές, οι δικές τους ελάχιστες. “Οι Έλληνες πήραν το μάθημά τους, η δύναμη της Τουρκίας ανάγκασε τους Έλληνες να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, κ.ο.κ.” Φυσικά ούτε λόγος για τους 36 αιχμαλώτους που επεστράφησαν από την Ελλάδα σώοι και αβλαβείς, χωρίς καμία δημοσιότητα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε συμφωνήσει σε αυτό τη νύχτα του πολέμου στη σύσκεψη παρουσία του POTUS. Ήξερε πως ο Τούρκος Πρόεδρος δεν πρέπει να ταπεινωθεί, αλλιώς οι εξελίξεις μπορεί να ήταν απρόβλεπτες. Παρόλα αυτά, με προτροπή της υπουργού Εξωτερικών, οι Τούρκοι αιχμάλωτοι είχαν βιντεοσκοπηθεί πριν επιστραφούν στη χώρα τους. Το υλικό προς το παρόν είχε κρατηθεί μυστικό. Αλλά δε ξέρεις ποτέ.
Βρυξέλλες: «Κυρία υπουργέ, ήρθαν οι νέες κάρτες σας» ανακοινώνει η Ευρυδίκη.
«Ευρυδίκη μου, δεν είμαι πλέον υπουργός. Κυρία επίτροπε σε παρακαλώ».
Η υπουργός Εξωτερικών είχε ξαφνιάσει τον πρωθυπουργό όταν του ανακοίνωσε την παραίτησή της. Είχε δεχτεί την πρόταση που της έγινε να αναλάβει την ηγεσία της εκτάκτως συσταθείσας νέας Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν είχε τολμήσει να εναντιωθεί. Ο πρόεδρος Barreozo είχε προτιμήσει να την κάνει φίλη παρά εχθρό του. Η ελληνοτουρκική κρίση τελικά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οι Ευρωπαίοι πείστηκαν πως πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσουν τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Ο δρόμος για μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη προμηνύεται μακρύς αλλά ελπιδοφόρος. Η Ελλάδα, άλλωστε, πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος γι’ αυτό.
Η (πρώην) υπουργός Εξωτερικών ανοίγει ένα από τα δύο βαριά πακέτα συσκευασίας 2.000 επαγγελματικών καρτών. Βγάζει μια και την παρατηρεί:
IRENE DRITSAS
Commissioner, European Commission
European Integration
«Στείλε τις πίσω Ευρυδίκη μου».
Η νεαρή βοηθός ξαφνιάζεται.
«Σου είπα ότι προτιμώ το René από το Irene. Είναι πιο.. Ευρωπαϊκό».
Ευρυδίκη: «Μα René του είπα να γράψει!».
Η (πρώην) υπουργός κουνάει το κεφάλι της με απογοήτευση.
«Άνδρες Ευρυδίκη μου. Άνδρες…».
Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών: Ο Γιώργος Βερόνης κοιτάζει σιωπηλός τη θέα από το παράθυρο του θαλάμου του στο ΝΝΑ. Δίπλα στο αναπηρικό καροτσάκι του ένας δίσκος με μισοτελειωμένη σούπα φιδέ και μια δαγκωμένη φρυγανιά. Κοιμάται ελάχιστα. Όταν είναι ξύπνιος νιώθει πως το αριστερό του πόδι τον πονάει φρικτά, παρόλο που δεν είναι πια εκεί. Ο ψυχίατρος λέει πως είναι συνηθισμένο στους ακρωτηριασμούς, ο εγκέφαλος αρνείται να το δεχτεί αρχικά, είναι ακόμη μουδιασμένος από την απώλεια. Το ίδιο μουδιασμένες είναι οι σκέψεις του. Προσπαθεί να φανταστεί την υπόλοιπη ζωή του με μια αναπηρική σύνταξη του Ναυτικού αλλά δεν μπορεί, του φαίνεται αδιανόητο.
Εκείνη τη στιγμή ακούγεται το κουδούνισμα μηνύματος του κινητού του. Από: Κατερίνα. Η νεαρή γιατρός του έχει στείλει μια φωτογραφία. Την ανοίγει. Είναι ο ιστός της πυραυλακάτου “Ξένος” που στήνεται στην προβλήτα του Καστελόριζου ως μνημείο για τους πεσόντες. Σε λίγες μέρες θα τελεστούν τα εγκαίνια με ομιλίες στελεχών του Π.Ν. και πολιτικών. Ως μοναδικός επιζών είναι φυσικά καλεσμένος και τιμώμενο πρόσωπο. Δεν ξέρει αν μπορεί να το κάνει. Ο ψυχίατρος λέει πως είναι ίσως νωρίς ακόμα, όμως κάποια στιγμή πρέπει να πάει στο νησί. Θα τον βοηθήσει να αποδεχτεί αυτό που έχει συμβεί. Η Κατερίνα πληκτρολογεί «Θα έρθεις τελικά;». Εκείνος γράφει «Δεν ξέρω, το σκέφτομαι». Εκείνη απαντάει «Εντάξει. Όποτε είσαι έτοιμος».
Izmir, Τουρκία: Ο αντιπλοίαρχος Emre Bozkurt βγαίνει από την αίθουσα του Ναυτοδικείου με το πηλήκιο στο χέρι. Ο κατήγορος είχε ζητήσει καταδίκη εσχάτης προδοσίας για την καθυστέρηση απόπλου από τη Ρόδο. Κατά την άποψή του, η πράξη είχε οδηγήσει στον τορπιλισμό της φρεγάτας Gökova αργότερα. Η υπεράσπιση του αντιπλοιάρχου είχε αντιπαρατάξει το καθήκον των ναυτικών στη διάσωση ναυαγών. Ο κατήγορος είχε επισημάνει πως στην ειρήνη προέχουν οι ανθρώπινες ζωές αλλά στον πόλεμο προέχει η επιχείρηση. Η υπεράσπιση τότε απάντησε πως ο Bozkurt δεν γνώριζε πως η χώρα βρισκόταν σε πόλεμο εκείνη τη στιγμή, ούτε άλλωστε συνέβη ποτέ αυτό επίσημα. Η δίκη εξελίχτηκε γύρω από αυτό το σημείο. Τελικά, οι τρεις ναυτοδίκες δέχτηκαν τα επιχειρήματα της υπεράσπισης και απάλλαξαν τον κατηγορούμενο από τα χειρότερα. Όμως του καταλόγισαν ανικανότητα, αμέλεια, ενώ στάθηκαν ιδιαίτερα στο τηλεφώνημα που έκανε στη γυναίκα του αμέσως μετά την επίθεση στο Yavuz. Τελικά το Τουρκικό Ναυτικό χρειαζόταν έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Ο αντιπλοίαρχος θα αποστρατευθεί πάραυτα, χωρίς δικαίωμα συνταξιοδότησης.
«Αντιπλοίαρχε!» ακούει μια φωνή από πίσω του. Γυρίζει και βλέπει έναν άνδρα που περίμενε στις καρέκλες έξω από την αίθουσα. Είναι διεθνής πράκτορας εύρεσης στελεχών, έχουν ξαναμιλήσει. Ένα μεγάλο ρουμάνικο ναυπηγείο στη Μαύρη Θάλασσα του έχει κάνει δελεαστική πρόταση για να μετέχει στη σχεδίαση των νέων πολεμικών πλοίων του. Αν δεχτεί θα πρέπει να μετοικίσει. Στη Yesim και τα παιδιά όμως δεν θα λείψει τίποτα. «Ξανασκεφτήκατε την πρόταση;» ρωτάει ο άνδρας. «Ναι. Δέχομαι».
Κάρπαθος: Μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας αποβιβάζεται μετά από ολονύκτιο ταξίδι με το πλοίο της γραμμής στο λιμάνι της Καρπάθου. Τραβώντας μια μικρή τροχήλατη βαλίτσα φτάνει στο σταθμό λεωφορείων και μετά από κάποια αναμονή ξεκινάει για την Όλυμπο. Μετά από αρκετές ώρες καταφέρνει να φτάσει στο χωριό Τρίστομο. Είναι απόγευμα. Το ταξί την περιμένει μισή ώρα, όσο εκείνη επισκέπτεται το εκκλησάκι του Αρχάγγελου Μιχαήλ του Πανορμίτη για να εκπληρώσει το τάμα της.
Το επόμενο πρωί στο στρατόπεδο της ΔΑΝ Καρπάθου ο οπλίτης Καλατζάκος μπαίνει στο ΛΥΤ και φωνάζει «Απεριώτης! Σε ζητάνε στην πύλη ρε ψηλέ!». Ο λοχίας -πλέον- Απεριώτης παραξενεύεται. «Ποιος είναι;» ρωτάει τον Καλατζάκο. «Δεν ξέρω, ο υπολοχαγός μου είπε να σε βρω».
Πλησιάζοντας την πύλη του στρατοπέδου της ΔΑΝ Καρπάθου, ο Απεριώτης βλέπει την γυναίκα που κάθεται στο παγκάκι κοντά στον αλφαμίτη. «Εσύ είσαι ο Ηλίας;». Δεν την έχει ξαναδεί. «Μάλιστα». Η γυναίκα συστήνεται ως μητέρα του επισμηναγού Ανδρέου. Πιάνει το χέρι του και κλείνει στην παλάμη του έναν χρυσό σταυρό. «Ήθελα να σου δώσω αυτό. Για να σε έχει ο Θεός καλά αγόρι μου. Αν δεν ήσουν εσύ, το παιδί μου δεν θα ήταν στη ζωή τώρα».
Καισάρεια, Τουρκία: Ο καταδρομέας Cem Soydan στέκεται προσοχή καθώς ο διοικητής της ταξιαρχίας καρφιτσώνει μετάλλια ανδρείας σε όλους τους άνδρες της μονάδας του. Τα ονόματα που καλούνται στο προσκλητήριο αλλά δεν είναι εκεί για να λάβουν το παράσημο είναι πάρα πολλά. Κάποιος υφυπουργός αναφέρει στον μακροσκελή λόγο του πως οι γενναίοι κομάντος της Α’ Μοίρας εκτέλεσαν με ηρωισμό το καθήκον τους στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση εξουδετέρωσης των ελληνικών πυροβολαρχιών Exocet στο νησί Meis. O Cem γνωρίζει ότι αυτό το τελευταίο είναι ανυπόστατο. Λίγο τον ενδιαφέρει όμως. Πιο πολύ τον ενδιαφέρει πως για πρώτη φορά βλέπει τον πατέρα του βουρκωμένο.
Αθήνα, Παπάγου: Ο πλοίαρχος Μπούρλας κατεβαίνει στο περίπτερο της γειτονιάς του για να πάρει τις κυριακάτικες εφημερίδες που συνηθίζει να διαβάζει με τον πρωινό καφέ του. Οι ανάγκες στο ναύσταθμο είναι επείγουσες, όμως ο Αρχηγός Στόλου επέμεινε να πάρει λίγες μέρες άδεια και να ξεκουραστεί με την οικογένειά του. Φτάνοντας στο περίπτερο λέει καλημέρα. Ο περιπτεράς τον κοιτάζει για μια στιγμή αποσβολωμένος. «Το ήξερα ότι είστε εσείς!» του λέει. Ο πλοίαρχος δεν καταλαβαίνει. Απορημένος βλέπει τον μεσήλικα άνδρα να βγαίνει από την πίσω πόρτα του περιπτέρου και να τον πλησιάζει. «Τι συμβαίνει;» ρωτάει ο πλοίαρχος, μα πριν καλά-καλά ολοκληρώσει τη φράση του ο άνδρας ξαφνικά τον αγκαλιάζει. «Συγχαρητήρια, είστε ήρωας!». Απόλυτα αμήχανος στη σφιχτή αγκαλιά του άνδρα ο πλοίαρχος βλέπει τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που κρέμονται από το περίπτερο. Το πρόσωπό του φιγουράρει παντού. «Ο Ήρωας της Λέσβου», «Ποιος είναι ο νέος ναύαρχος Κουντουριώτης;». Οι δημοσιογράφοι έχουν μάθει την ταυτότητά του και έχουν βρει φωτογραφίες του. Ακόμα και ποδοσφαιρικές εφημερίδες τον έχουν στο πρώτο φύλλο: «Τους έδειξε ποιος είναι το αφεντικό» και «IRON Μπούρλας!».
Στο περίπτερο έχουν αρχίσει να μαζεύονται περαστικοί που καταλαβαίνουν ποιος είναι και τον συγχαίρουν. Ο πλοίαρχος ευγενικά τους ευχαριστεί και αποχωρεί. Επιστρέφοντας βιαστικός στο σπίτι -χωρίς εφημερίδες- μιλάει στο τηλέφωνο με τον Αρχηγό Στόλου. Είναι εκνευρισμένος, απεχθάνεται τη δημοσιότητα, ποιος διέρρευσε το όνομά του; «Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει Δημήτρη. Η χώρα αυτή τη στιγμή χρειάζεται ήρωες. Το Ναυτικό χρειάζεται ήρωες. Είτε σου αρέσει είτε όχι, είσαι ένας από αυτούς!».
Καστελόριζο: Ένας ρεπόρτερ του BBC έχει καταφθάσει στο νησί και περιδιαβαίνει την τραυματισμένη πόλη ακολουθούμενος από τηλεοπτικό συνεργείο που καταγράφει. Υπάρχει ένας μύθος για κάποιους επίλεκτους Έλληνες και το διοικητή τους που κράτησαν Θερμοπύλες εδώ. Το κανάλι τον έστειλε να το διερευνήσει. Οι εργασίες αποκατάστασης της πόλης έχουν ξεκινήσει, όμως οι πληγές από τη μάχη είναι ακόμα εμφανείς παντού. Κρατήρες από εκρήξεις, τοίχοι διάτρητοι από σφαίρες, δρόμοι μαυρισμένοι από φλόγες, σπίτια που τους λείπουν ολόκληρα δωμάτια. Οι κάτοικοι είναι φιλικοί, όμως δεν αποκαλύπτουν πολλά. Στο ρεπορτάζ του ο δημοσιογράφος σχολιάζει:
«Οι Βρετανοί δεν χρειάστηκε τελικά να υπερασπιστούμε το νησί μας από τους Ναζί πολεμώντας στις παραλίες, στις ζώνες προσγείωσης, στους αγρούς, στους δρόμους και στους λόφους. Όμως οι 300 Έλληνες καταδρομείς φαίνεται πως έκαναν ακριβώς αυτό. Πολέμησαν παντού. Δεν παραδόθηκαν ποτέ. Επίσης, σε αντίθεση με τον Τσώρτσιλ που ξεστόμισε αυτά τα λόγια και έμεινε στην ιστορία, ο Έλληνας διοικητής τους που τα έκανε πράξη είναι απαραίτητο να παραμένει τελείως άγνωστος, ακόμα και στην ίδια του την πατρίδα. Εκτός φυσικά από εδώ, στο Καστελόριζο. Οι κάτοικοι θυμούνται καλά τον γκριζομάλλη καταδρομέα που εμφανίστηκε κατά την πιο σκοτεινή τους ώρα, έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά και κράτησε το νησί τους ελεύθερο, αλλά δεν αποκαλύπτουν το όνομα του».
Την ίδια στιγμή λίγα στενά πιο πάνω στην κυριακάτικη λειτουργία ο πατήρ Αντώνιος ψάλλει:
«Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
Ο ψάλτης απαντά: «Αμήν».
Ο ιερέας συνεχίζει παρεμβάλλοντας μια ευχή που έχει προσθέσει ο ίδιος:
«Ὑπὲρ συνταγματάρχου Καραγιάννη και τῶν καταδρομέων αὐτοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
Όλο το ποίμνιο του απαντά: «ΑΜΗΝ».
ΤΕΛΟΣ
Αύριο στις 20.50… λίγα λόγια από τον συγγραφέα.
