Δείτε το 1ο μέρος της αφήγησης εδώ, το 2ο εδώ, το 3ο εδώ, το 4ο εδώ, το 5ο εδώ, το 6ο εδώ, το 7ο εδώ, το 8ο εδώ, το 9ο εδώ και το 10ο εδώ.
Βόρειο Αιγαίο, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:00: Τα πλοία της ομάδας μάχης #1 πλέουν με μέγιστη ταχύτητα προς τη βορειοδυτική ακτή της Λέσβου. Ένα καράβι, η φρεγάτα “Σαλαμίς”, σπάει από τον σχηματισμό των υπολοίπων που κινούνται βορειοανατολικά προς την Ερεσό. Το μοναχικό πολεμικό στρέφει βόρεια προς το Σίγρι. Στη φρεγάτα “Κίμων”, ο πλοίαρχος Μπούρλας, ο Αξιωματικός Επιχειρήσεων και ο χειριστής παρακολουθούν τα τουρκικά πλοία στο κεντρικό παράθυρο της κονσόλας με τα στοιχεία από το ΜΕΑ “Λωτός”. Οι αισθητήρες του αποτυπώνουν το θερμικό ίχνος των τουρκικών πλοίων ισχυρότερο γύρω από τα μηχανοστάσιά τους.
«Γύρνα σε ΕΟ» διατάσσει ο πλοίαρχος τον χειριστή. Η ηλεκτροπτική κάμερα του Λωτού ενισχύει το φως του περιβάλλοντος, ώστε να διακρίνονται καθαρά οι σιλουέτες των τουρκικών πολεμικών. Και τότε… Ξαφνικά ολόκληρη η εικόνα γίνεται κατάλευκη. Η κάμερα ρυθμίζει αυτόματα την αντίθεση και τη φωτεινότητα και η εικόνα αμέσως επανέρχεται. Βολές! Τα τουρκικά πλοία εξαπολύουν βλήματα επιφανείας.
«Συναγερμός επιφανείας! Συναγερμός επιφανείας!».
«Προς όλα τα πλοία: Άρξατε πυρ! Επαναλαμβάνω, άρξατε πυρ!».
Από ένα φυλάκιο επιτήρησης της Λέσβου σε υψόμετρο 200 μέτρων, οι φαντάροι και ο αξιωματικός τους βλέπουν τις φωτεινές λωρίδες των βλημάτων Exocet και Harpoon που γεμίζουν τον νυκτερινό ουρανό και καταλαβαίνουν πως η μάχη έχει ξεκινήσει. Με διαδοχικές βολές κάθε ένα δευτερόλεπτο, τα βλήματα όλων των πλοίων παίρνουν πορεία το ένα πίσω από το άλλο προς βορρά.
Νότια Καστελόριζου, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:01: Τα 6 Mirage του σχηματισμού “Θησέας Yellow” έχουν ανέλθει στα 1.500 πόδια. Τα ραντάρ RDY-2 επιτέλους ολοκληρώνουν την εκκίνηση και αμέσως γεμίζουν την οθόνη με επιστροφές. Ο τουρκικός στόλος βρίσκεται βόρεια της θέσης τους στα 30 ν.μ., εκεί που ο ορίζοντας συνεχίζει να φωτίζεται από λάμψεις. Ο μοίραρχος διατάσσει εκκίνηση διαδικασίας βολής Exocet. Σε 3, 2, 1… βολή. Συνολικά 12 βλήματα αφήνονται από τα Mirage και βουτάνε χαμηλά για να συνεχίσουν προς τους στόχους. Ο Καλλέργης ξέρει πως από στιγμή σε στιγμή τα αεροσκάφη του θα εισέλθουν στο μέγιστο βεληνεκές των τουρκικών αντιαεροπορικών πυραύλων ESSM. Διατάσσει να συνεχίσουν βόρεια. Θα προσπαθήσει να τραβήξει πυρά μένοντας οριακά εντός της εχθρικής αντιαεροπορικής ομπρέλας των 50 χλμ. Είναι μια τακτική που έχουν δοκιμάσει πολλές φορές στις κοινές ασκήσεις ΑΣΤΡΑΠΗ με το Π.Ν. Εάν οι Τούρκοι τσιμπήσουν το δόλωμα και εξαπολύσουν βλήματα, τα αεροσκάφη έχουν χρόνο να βγουν εκτός βεληνεκούς. Οι πύραυλοι θα εξαντληθούν και θα πάνε χαμένοι.
«Πάμε να βοηθήσουμε τους ναυταίους παιδιά».
Βόρειο Ώρα 00:02: O πλοίαρχος Μπούρλας δεν γνωρίζει αν τα Akinci έχουν εκτοξεύσει ήδη το θανάσιμο φορτίο τους. Κοιτώντας το χάρτη σκέφτεται πως τα τουρκικά ΜΕΑ δεν θα βάλλουν τα βλήματά τους σε ευθεία γραμμή. Αυτό θα οδηγούσε τους πυραύλους SOM σε πτήση πάνω από τη Λέσβο. Όχι, το πιθανότερο είναι πως θα πλεύσουν γύρω από το νησί και θα χτυπήσουν από βορειοδυτικά. Έτσι η απόσταση είναι μεγαλύτερη. Χρειάζονται μεγαλύτερο υψόμετρο άφεσης για τέτοια βολή. Κάνει τους υπολογισμούς γρήγορα στο μυαλό του και παίρνει την απόφαση. Δίνει τις εντολές στον χειριστή όπλων ο οποίος κάνει αμέσως τις προσαρμογές.
Διαδοχικά 24 από τα 32 μεταλλικά καπάκια στο πρόστεγο της “Κίμων” ανοίγουν. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τα βλήματα έχουν αφήσει τα κελιά τους και σκαρφαλώνουν ταυτόχρονα προς τον ουρανό. Οκτώ βλήματα ακολουθούν βορειοανατολική πορεία. Τα υπόλοιπα βορειοδυτική. Η ανεστραμμένη πλώρη της φρεγάτας “Κίμων” σκίζει με ορμή το νερό καθώς πλέει προς τη Λέσβο. Λίγο πιο πίσω, οι φρεγάτες “Λήμνος” και “Αδριάς” εκτοξεύουν τη δεύτερη ομοβροντία 2 βλημάτων Sea Sparrow έκαστη, με διαφορά τριών δευτερολέπτων κάθε βολή από την προηγούμενη. Πιο βόρεια, η “Σαλαμίς” κάνει το ίδιο με 4 βλήματα ESSM. Οι στόχοι δεν έχουν φανεί ακόμα στα ραντάρ. Μόλις φανούν, τα βλήματα αναχαίτισης θα είναι ήδη κοντά τους. Με τόσο μεγάλο όγκο απειλών η αναχαίτιση είναι δύσκολη, οριακή. Ο τέλειος συγχρονισμός είναι κρίσιμος. Ο πλοίαρχος Μπούρας όμως, έχει πίστη στην εκπαίδευση των πληρωμάτων του.
Νότια Καστελόριζου, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:02: Η φρεγάτα Göksu βρίσκεται νοτιοανατολικά της τουρκικής ομάδας μάχης. Ο αντιπλοίαρχος Bozkurt έχει εκτοξεύσει και τους 8 πυραύλους Harpoon της φρεγάτας του προς τα δυτικά. Το πλοίο του δεν έχει τρόπο να λάβει στοιχεία στόχων από τόσο μακριά. Οι βολές του έχουν σκοπό να τραβήξουν αντιαεροπορικούς πυραύλους και ίσως να χτυπήσουν κάποιον ευκαιριακό στόχο που θα βρεθεί στην πορεία τους. Το ελικόπτερό του πλοίου εδώ και πολλή ώρα ποντίζει την ηχοβολιστική συσκευή του κάθε ένα μίλι σε μια μεγάλη περιοχή νότια-νοτιοανατολικά του Καστελόριζου. Ξαφνικά, μια κλήση από το Κέντρο Επιχειρήσεων του πλοίου τον ενημερώνει για επαφές στο σόναρ γάστρας. Δύο τορπίλες πλησιάζουν από νοτιοανατολικά με 45 κόμβους, μόλις στα 2 μίλια! Ο συναγερμός ΑΒΧ σημαίνει αμέσως. Η Göksu δεν έχει ανθυποβρυχιακά αντίμετρα και δολώματα. Ο Bozkurt διατάσσει να στραφεί η πλώρη του πλοίου προς την απειλή. Είναι απίθανο να γλυτώσουν. Όλο το πλήρωμα κρατιέται και περιμένει την πρόσκρουση. Κι’ όμως. Οι δύο τορπίλες προσπερνούν την παλαιά φρεγάτα χωρίς να εκραγούν και συνεχίζουν την πορεία τους βορειοδυτικά. Εκεί που πλέει η φρεγάτα “Turgutreis”, τύπου ΜΕΚΟ200. Μόλις συνειδητοποιεί τί έχει συμβεί ο Bozkurt δίνει εντολές: «Ειδοποιήστε την Turgut, το ελικόπτερο να ψάξει στα 15 μίλια, μεσαία βάθη, 0-7-5!».
Βόρειο Αιγαίο, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:03: Τα 11 ελικόπτερα του Anadolu πετούν πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Προπορεύονται τα S-70 με τους πυραύλους Penguin που θα εκτελέσουν βολές από τα 30 χλμ. Ακολουθούν τα Super Cobra που θα συνεχίσουν προς τον ελληνικό στόλο. Μέχρι να φτάσουν στο βεληνεκές των πυραύλων Hellfire, υπολογίζουν πως τα ελληνικά πλοία θα έχουν ήδη πληγεί από τους μεγαλύτερους πυραύλους των πλοίων και των Akinci. Δουλειά των Cobra είναι να αποτελειώσουν όσα θα παραμένουν αξιόμαχα.
Στο τελευταίο Super Cobra ο κυβερνήτης βλέπει ξαφνικά την ένδειξη RWR να αναβοσβήνει. Ακούει από τον αρχηγό και τους υπόλοιπους του σχηματισμού πως και εκείνοι έχουν προειδοποίηση για εγκλωβισμό ραντάρ στα cockpit τους από δυτικά. Πετούν πολύ χαμηλά. Ποιος τους στοχοποιεί;
Ξαφνικά μια έκρηξη φωτίζει τη νύχτα και την καλύπτρα του τουρκικού ελικοπτέρου. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου ακολουθούν και άλλες εκρήξεις γύρω του. Εκτοξεύει όλα του τα θερμικά και ηλεκτρομαγνητικά αντίμετρα. Μέσα σε λίγες στιγμές συνειδητοποιεί ότι πετάει πλέον μόνος του. Κανείς δεν απαντάει στον ασύρματο. Τον κυριεύει ο φόβος καθώς δεν ξέρει από πού ήρθαν τα πλήγματα και αν υπάρχουν και άλλοι πύραυλοι στον αέρα που θα καταρρίψουν το δικό του ελικόπτερο από στιγμή σε στιγμή. Αναστρέφει απότομα και ματαιώνει την αποστολή.
60 χλμ. δυτικότερα, τα δύο Rafale του σχηματισμού “Γεράκι Yellow” αναστρέφουν επίσης και αποχωρούν ταχύτατα προς Σκύρο. Με κλειστό το δικό τους ραντάρ, είχαν εξαπολύσει το πλήρες οπλικό φορτίο τους των 12 συνολικά πυραύλων Meteor προς τη θέση που είχε δει ο “Λωτός” τα τουρκικά ελικόπτερα. Με ταχύτητα 4+ Mach, οι πύραυλοι κάλυψαν την απόσταση σε λιγότερο από ένα λεπτό. Τα τελευταία δευτερόλεπτα άνοιξαν τους δικούς τους αισθητήρες και εντόπισαν τους στόχους. Τότε μόνο ειδοποιήθηκαν οι Τούρκοι χειριστές από τα συστήματα αυτοπροστασίας τους για την απειλή. Με ελάχιστα δευτερόλεπτα στη διάθεσή τους, δεν είχαν καμία ελπίδα να αντιδράσουν.
Ώρα 00:03: Στα 13 ν.μ. οι εχθρικοί πύραυλοι πλεύσης επιτέλους φαίνονται στα ελληνικά ραντάρ. Ένας-ένας, συνολικά 72 στόχοι αποκαλύπτονται. Σχεδόν αμέσως το ραντάρ SeaFire εντοπίζει εκρήξεις.
Οι 16 Aster 30 που είχε εκτοξεύσει η “Κίμων” βρίσκονται ήδη εκεί, εντοπίζουν αυτόνομα και καταστρέφουν τους τουρκικούς πυραύλους. Οι 15 συνολικά χάνονται από το ραντάρ, οι υπόλοιποι 57 συνεχίζουν. Τα πρώτα βλήματα Sea Sparrow των “Λήμνος” και “Αδρίας” παίρνουν σειρά. Οι χειριστές των ραντάρ κατεύθυνσης STIR τώρα βλέπουν και εμπλέκουν τους στόχους. Από την “Κίμων” επιβεβαιώνουν τις καταρρίψεις: 2, μετά 4 και τελικά 6 εχθρικοί πύραυλοι καταρρίπτονται από τις συνολικά 8 βολές Sea Sparrow. Η “Σαλαμίς”, με δύο ραντάρ STIR τα πηγαίνει ακόμα καλύτερα: Οι χειριστές πετυχαίνουν καταρρίψεις για κάθε ένα βλήμα που εκτόξευσαν. 43 στόχοι παραμένουν. Υπάρχει οριακά χρόνος για τρίτη ομοβροντία. Η “Κίμων” μοιράζει αυτόματα στόχους στις κορβέτες “Δόξα” και “Πίστη”. Οι κάθετοι εκτοξευτές τους ανοίγουν τα καπάκια τους και εξαπολύουν και τους 16 πυραύλους MICA VL κάθε πλοίου. Η “Κίμων” εκτοξεύει τους τελευταίους 6 Aster 30 που είχε στα κελιά της. Τώρα το μόνο πλοίο που διαθέτει αντιαεροπορικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς είναι η “Σαλαμίς”. Όμως οι 8 πύραυλοι ESSM που της απομένουν πρέπει να φυλαχτούν.
Σε λιγότερο από ένα λεπτό οι πύραυλοι αναχαίτισης έχουν φτάσει τους στόχους τους. Από τις γέφυρες των ελληνικών πλοίων είναι ορατές οι εκρήξεις στο νυκτερινό ορίζοντα, καθώς ένας-ένας 38 τουρκικοί αντιπλοϊκοί πύραυλοι καταστρέφονται. Οι 5 που συνεχίζουν θα αναχαιτιστούν από τα συστήματα εγγύς αεράμυνας. Οι εκτοξευτές RAM των “Κίμων”, “Δόξα”, “Πίστη”, “Δανιόλος” και “Βλαχάκος” ζωντανεύουν, στρέφουν προς την απειλή και εκτοξεύουν έναν περιστρεφόμενο πύραυλο RIM-116 ο καθένας. Πριν καν αναλάβουν δράση τα πυροβόλα Oto Melara και Phalanx, οι απειλές εξοντώνονται. Η αμυντική στρατηγική του πλοιάρχου φαίνεται να αποδίδει. Για την ώρα.
Στο Κέντρο Επιχειρήσεων της “Κίμων” δεν υπάρχει χρόνος για πανηγυρισμούς. Ο χειριστής της κονσόλας του Λωτού φωνάζει: «Ανοίγουν τα CIWS τους!». Στην εικόνα από την κάμερα του Λωτού φαίνονται καθαρά οι τροχιοδεικτικές βολίδες των τουρκικών Phalanx και Oerlikon που εξαπολύουν πυκνό πυρ προς να νότια. Σημαίνει πως κάποιοι πύραυλοι πέρασαν από τα βλήματα αναχαίτισής τους και τώρα αντιμετωπίζουν την τελευταία ζώνη άμυνας του τουρκικού στόλου. Ο χειριστής της κονσόλας μειώνει το ζουμάρισμα της κάμερας για να φανεί όλος ο τουρκικός σχηματισμός. Και τότε, μια μεγάλη έκρηξη από πύραυλο Exocet τυλίγει το προπορευόμενο πλοίο.
«Άμεσο πλήγμα, F-244 Barbaross!».
Αμέσως μετά δύο μικρότερες εκρήξεις φωτίζουν ένα από τα διπλανά πλοία.
«Δύο πλήγματα, F-493 Gelibolu!».
O τουρκικός στόλος αντιμετώπισε συνολικά 84 βλήματα που εξαπολύθηκαν ταυτόχρονα εναντίον του από τα ελληνικά καράβια, ελικόπτερα και τη συστοιχία Exocet, “Ακταία” από τη Λήμνο. Παρά το εντυπωσιακό απόθεμα αντιαεροπορικών πυραύλων, η τουρκική αεράμυνα δεν πρόλαβε να εξαπολύσει και να κατευθύνει περισσότερες ομοβροντίες. Η φρεγάτα αεράμυνας “Istanbul” είχε απασχοληθεί με τους πυραύλους της “Ακταίας” που απειλούσαν από βόρεια την σχεδόν απροστάτευτη παλαιά φρεγάτα “Gaziantep”. Έτσι, ένας από τους 64 πυραύλους της κύριας επίθεσης του πλοιάρχου Μπούρλα είχε περάσει. Οι πύραυλοι Exocet Blk III είναι πολύ απίθανο να αναχαιτισθούν από τα CIWS της τελευταίας ζώνης. Το ισχυρό πλήγμα στη “Barbaross” έβγαλε το πλοίο εκτός μάχης. Ταυτόχρονα, οι μικρότεροι πύραυλοι Penguin των ελληνικών ελικοπτέρων προσέγγιζαν από άλλη διεύθυνση. Δύο διαπέρασαν το πυκνό αντιαεροπορικό πυρ και πλήγωσαν βαριά την παλαιά φρεγάτα “Gelibolu”.
Νότια Καστελόριζου, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:03: Ο συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου της φρεγάτας Göksu ενημερώνει το πλοίο πως έχουν επιστροφή από το ενεργό σόναρ. Βρήκαν το ελληνικό υποβρύχιο! Την ίδια στιγμή ο αντιπλοίαρχος Bozkurt ακούει δύο διαδοχικές εκρήξεις. Κοιτάζει δυτικά και βλέπει την φρεγάτα “Turgutreis” να τινάσσεται στον αέρα από τις τορπίλες που είχαν προσπεράσει το δικό του πλοίο λίγο νωρίτερα. Συνέρχεται αμέσως και διατάσσει βολή ανθυποβρυχιακών τορπιλών. Ο κυβερνήτης του ελικοπτέρου, με το ελικόπτερό σε αιώρηση στα 30 μ. και το σόναρ ποντισμένο, περιμένει να οπλίσουν οι δύο τορπίλες Mk46. Ετοιμάζεται για άφεση όταν ακούει έναν ισχυρό κρότο από το πίσω μέρος του ελικοπτέρου. H επόμενη ριπή του πυροβόλου GIAT 30 χιλιοστών του Mirage είναι από πιο κοντά. Όλες οι βολίδες βρίσκουν στόχο και διαλύουν το Τουρκικό ελικόπτερο στον αέρα.
«Θησέας Yellow #1, ένας Τούρκος λιγότερος στο κυνήγι του Παπανικολή».
Ο νο2 του σχηματισμού, που έχει το ραντάρ RDY-2 σε διαμόρφωση σάρωσης αέρος σε μεγάλες αποστάσεις ψάχνοντας για εχθρικά μαχητικά, φωνάζει στον ασύρματο: «2 μπούφοι βόρεια, 28.000 πόδ… διόρθωση, 4 μπούφοι, βόρεια στα 28000, απόσταση 30 μίλια!».
Αμέσως το σύστημα αυτοπροστασίας ICMS των ελληνικών μαχητικών προειδοποιεί για εγκλωβισμό από διεύθυνση 010. Είναι πύραυλοι AMRAAM που έχουν βληθεί από μεγάλο ύψος και άνοιξαν τους αισθητήρες τους στην τερματική φάση κυνηγώντας τα ελληνικά Mirage. Αυτό σημαίνει ότι απομένουν ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν την πρόσκρουση. Καθώς τα μαχητικά της 331ΜΠΚ διαφεύγουν προς νότο με μετάκαυση, ο μοίραρχος πετάει τελευταίος πίσω τους και ζυγίζει τις πιθανότητες. Τα αεροσκάφη του έχουν αμυντική θέση. Χωρίς ύψος για ελιγμούς και με τους Τούρκους ψηλά, οι εχθρικοί πύραυλοι έχουν το πλεονέκτημα. Όσοι γλυτώσουν από την πρώτη ομοβροντία, θα χτυπηθούν από τις επόμενες.
Όμως ο Καλλέργης δεν έχει σκοπό να ξαναχάσει αεροπόρους σε λιγότερο από 24 ώρες. Χωρίς να ειδοποιήσει τους υπόλοιπους, τραβάει το στικ προς τα πόδια του και παίρνει ύψος κάθετα. Κάνει roll και level στα 2.000 πόδια με στραμμένη τη μύτη του αεροσκάφους του προς τα εχθρικά F-16. Στο cockpit του οι προειδοποιητικοί ήχοι σημαίνουν πως τον έχουν εγκλωβίσει πλέον οι πάντες, αεροσκάφη, πλοία, ενώ οι εχθρικοί πύραυλοι ορμούν καταπάνω του. Αγνοώντας τους προειδοποιητικούς ήχους, επιλέγει τους δύο πυραύλους Mica και πατάει τη σκανδάλη του στικ. Τα βλήματα εφορμούν βόρεια. Οι πιθανότητες κατάρριψης είναι ελάχιστες. Όμως θα αναγκάσουν τους Τούρκους χειριστές να προβούν σε αμυντικούς ελιγμούς και να εγκαταλείψουν την καταδίωξη των υπόλοιπων Mirage. Ξέροντας πως γλύτωσε τους αεροπόρους του, προλαβαίνει να τους αποχαιρετίσει από τον ασύρματο.
«Yellow #1, Fox3 στους μπούφους. Yellow #2, γύρνα τον Θησέα σπίτι». Αμέσως μετά, ο αντισμήναρχος (Ι) Ιωάννης Καλλέργης χάνεται σε μια μπάλα φωτιάς μαζί με το αεροσκάφος του.
Λέσβος, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:05: Τα ελληνικά πλοία φτάνουν ένα-ένα στις ακτές του νησιού και παίρνουν θέση σε προεπιλεγμένα σημεία. Το σχέδιο του πλοιάρχου είναι να βάλει τα ψηλά βράχια της δυτικής Λέσβου μεταξύ των πλοίων του και των τουρκικών ΜΕΑ που προσεγγίζουν από ανατολικά για να τους στερήσει τη δυνατότητα απ’ ευθείας LoS πλήγματος. Η φρεγάτα “Κίμων” παίρνει θέση κάτω από το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία που δεσπόζει σκαρφαλωμένο 200 μέτρα ψηλότερα. Η “Δανιόλος” φυλάει τη ναυαρχίδα της ομάδας λίγο πιο πίσω. Και οι δύο στόλοι έχουν εξαντλήσει τα κύρια επιθετικά όπλα τους, τους αντιπλοϊκούς πυραύλους. Όμως η μάχη δεν έχει τελειώσει, κάθε άλλο.
Η φρεγάτα “Σαλαμίς”, που ξεπρόβαλλε πριν λίγο από το Μεγαλονήσι, εφορμά βορειοδυτικά με τη μέγιστη ταχύτητα 30 κόμβων. Στόχος της η φρεγάτα “Istanbul” που παραμένει αλώβητη και παρέχει προστασία στην τουρκική ομάδα με τους πολλούς αντιαεροπορικούς πυραύλους Hisar που απομένουν στα κελιά της. Με όλο το πλήρωμα σε θέσεις μάχης, ο κυβερνήτης ανακοινώνει από τα μεγάφωνα «Νυν υπέρ πάντων αγών!» και το βαρύ πυροβόλο 5 ιντσών του πλοίου αρχίζει βολές. Η “Istanbul” βρίσκεται οριακά εντός του βεληνεκούς στα 35 χλμ. αλλά με το μικρότερο πυροβόλο της, 3 ιντσών, δεν μπορεί να ανταποδώσει πυρά σε τέτοια απόσταση. Τόσο μακριά οι βολές της “Σαλαμίς” είναι ακόμη άστοχες. Αναγκάζουν ωστόσο τη φρεγάτα “Salihreis” να σπεύσει προς την “Istanbul”, ώστε να ανταποδώσει τους κανονιοβολισμούς με το δικό της πεντάιντσο.
Ξαφνικά από το Κέντρο Επιχειρήσεων σημαίνουν συναγερμό Κ/Β επιφανείας. Εμφανίζονται στο ραντάρ διαδοχικά δεκάδες ταχύτατοι μικροί στόχοι από τα βορειοδυτικά που πλέουν στο επίπεδο της θάλασσας.
Ενώ τα τουρκικά Akinci αποχωρούν, μια αγέλη συνολικά 40 πυραύλων πλεύσης SOM κινούνται νοτιοδυτικά σε κυκλωτική πορεία υπερκέρασης του νησιού, ώστε να στρέψουν και να επιτεθούν στον ελληνικό στόλο από την ανοικτή θάλασσα. Η προκαθορισμένη πορεία της αγέλης φαίνεται να περνά μπροστά από τη “Σαλαμίς”. Όμως, δύο από τους ακριανούς πυραύλους δέχονται νέες εντολές. Αποχωρίζονται από την αγέλη και στρίβουν νοτιότερα στοχεύοντας τη φρεγάτα.
Το πεντάιντσο του πλοίου ανατροφοδοτείται διαρκώς από τέσσερις γεμιστές του πληρώματος κάτω από το κατάστρωμα. Οι άδειοι κάλυκες των 127 χιλ. χτυπούν το μεταλλικό πρόστεγο καθώς το πυροβόλο συνεχίζει βολές βόρεια προς τον κύριο στόχο, την “Istanbul”. Ταυτόχρονα, τα 2 Phalanx, πίσω από το πυροβόλο και πάνω από το υπόστεγο ελικοπτέρου, στρέφουν τις κάνες τους προς τους SOM στα ανατολικά. Ο κυβερνήτης διατάσσει εμπλοκή του ενός στόχου και με τα δύο όπλα για μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Τα δύο εξάκαννα Gatling των 20 χιλιοστών ανοίγουν πυρ. Οι διαδρομή των πυρωμένων βολίδων τους διακρίνεται στο νυκτερινό ορίζοντα. Διασταυρώνονται στα 1.400 μέτρα. Δεύτερη ριπή στα 1.000 μέτρα. Τρίτη ριπή… Μια έκρηξη σηματοδοτεί την καταστροφή του πρώτου στόχου! Τα όπλα στρέφουν αμέσως προς το δεύτερο. Ο υπολογιστής ελέγχου πυρός υπολογίζει την προπορεία σε κλάσματα του δευτερολέπτου και τα όπλα ανοίγουν πυρ. Συνεχόμενη ριπή, για ένα, δύο δευτερόλεπτα. Έκρηξη! Καταστροφή στα 600 μέτρα. Όμως είναι πολύ κοντά. Το επόμενο δευτερόλεπτο ένας δυνατός κρότος τραντάζει το πλοίο. Η εκρηκτική κεφαλή του πυραύλου SOM διαλύθηκε από τα πυροβόλα, όμως ο βαρύς κινητήρας του και άλλα συντρίμμια προσέκρουσαν με δύναμη στα πλευρά της φρεγάτας. Τρύπησαν τις λαμαρίνες και πέρασαν μέσα στο χώρο του υπόστεγου. Εκεί ήρθαν σε επαφή με λιπαντικά και πυρομαχικά του ελικοπτέρου. Στιγμές αργότερα μια δευτερογενής έκρηξη στο επίστεγο τραντάζει τη φρεγάτα “Σαλαμίς”.
Ώρα 00:09: «STIR, έχετε τον στόχο;» ξαναρωτάει ο κυβερνήτης που ανέβηκε στη γέφυρα. Ο ύπαρχος, που παραμένει στο Κέντρο Επιχειρήσεων, απαντά: «Όχι ακόμα κύριε κυβερνήτα!».
Η σημαιοφόρος Αντωνοπούλου με στολή πυροπροστασίας βρίσκεται στον διάδρομο Η’. Δύο άλλοι άνδρες του αγήματος επιστασίας βλαβών μπροστά της προσπαθούν να ανοίξουν την πυροστεγή θύρα που οδηγεί στο υπόστεγο. Τα πυράντοχα υλικά της ανθρωποθυρίδας έχουν συγκρατήσει τις φλόγες από την άλλη πλευρά. Όμως η δύναμη της έκρηξης έχει παραμορφώσει δύο από τις έξι ασφάλειες. Η σημαιοφόρος κρατάει σφιχτά τη μάνικα και περιμένει σιωπηλή όσο οι δύο άνδρες χτυπούν τις ασφάλειες με ένα τσεκούρι για να γυρίσουν. Ο συναγερμός εξακολουθεί να φωνάζει ασταμάτητα. Καπνός γεμίζει όλο και περισσότερο τον διάδρομο. Κρατώντας το βλέμμα της καρφωμένο στα φώτα ασφαλείας η Αντωνοπούλου μέσα από την μάσκα οξυγόνου της σιγο-ψιθυρίζει «Παναγία μου Μεγαλόχαρη βάλε το χέρι σου… Παναγία μου Μεγαλόχαρη…». Οι προσευχές της διακόπτονται απότομα από το επιφώνημα πόνου ενός ναυτικού. Αφού απασφάλισαν τη θύρα, την τραβούν με τα χέρια τους για να ανοίξει, λιώνοντας τα γάντια τους πάνω στο πυρωμένο μέταλλο. Η θερμότητα που ξεχύνεται στο διάδρομο διαπερνάει τη στολή της σημαιοφόρου, τη νιώθει σε όλο της το σώμα. «Παναγία μου Μεγαλόχαρη…». Το υπόστεγο είναι μια κόλαση φωτιάς, οι πύρινες γλώσσες φουντώνουν βρίσκοντας εύφλεκτα. Το άγημα πυρόσβεσης ορμάει στις φλόγες τραβώντας τη μάνικα που δεν πρέπει να σέρνεται στις πυρωμένες λαμαρίνες γιατί θα λιώσει. Ξαφνικά το πλοίο παίρνει απότομη κλίση δεξιά καθώς στρίβει με πλήρη ταχύτητα, ενώ πίδακες νερού σηκώνονται γύρω του από τα πυρά της “Salihreis”.
Επιτέλους ο κυβερνήτης ακούει τις λέξεις που περίμενε: «Εγκλωβισμός STIR!». Αμέσως διατάσσει βολές Κ/Β. Η πληγωμένη Σαλαμίς εκτοξεύει ένα-ένα τα 8 αντιαεροπορικά βλήματα που της απομένουν, με διαφορά 3 δευτερολέπτων το ένα από το άλλο. Ο χειριστής του ραντάρ κατεύθυνσης STIR φωτίζει σταθερά τη γέφυρα της φρεγάτας “Istanbul”. Οι εκτοξεύσεις αιφνιδιάζουν την “Istanbul”, που θεωρούσε πως το Ελληνικό πλοίο δεν έχει άλλους πυραύλους κατά στόχων επιφανείας. Όμως οι νέοι ESSM Βlock II της αναβαθμισμένης “Σαλαμίς” μπορούν όχι μόνο να βληθούν και κατά στόχων επιφανείας, αλλά και να συνεχίσουν προς το στόχο αυτόνομα, χωρίς συνεχή καταύγαση από το STIR. Έτσι, η “Σαλαμίς” εκτελεί απότομη αναστροφή 180 μοιρών για να διαφύγει.
Τα βλήματα συνεχίζουν προς το στόχο τους. Σε αντίθεση με τους ισχυρότερους αλλά αργοκίνητους αντιπλοϊκούς πυραύλους, οι ESSM ταξιδεύουν με ταχύτητα 4 Μach. Η “Istanbul” έχει ελάχιστο χρόνο να αντιδράσει. Ο κάθετος εκτοξευτής της, τουρκικής σχεδίασης και πιστό αντίγραφο του αμερικανικού VLS Mk41, απαιτεί χρόνο ψύξης των κελιών μεταξύ διαδοχικών βολών. 4 πύραυλοι Hisar προλαβαίνουν να βληθούν κατά των επερχόμενων Ελληνικών ESSM. Οι 3 βρίσκουν στόχο. Οι υπόλοιποι 5 πύραυλοι συνεχίζουν. Τα πυροβόλα CIWS της Istanbul ανοίγουν πυρ, όμως αδυνατούν να εμπλέξουν στόχους τόσο υψηλής ταχύτητας. Ο πρώτος πύραυλος καρφώνεται στη γέφυρα της “Istanbul” διαλύοντας τα πάντα. Δύο ακόμη καρφώνονται στα πλευρά της στο ύψος του μεσόστεγου και του επίστεγου. Με την τεράστια ταχύτητά τους, εισέρχονται βαθιά στα σωθικά του πλοίου προξενώντας τρομακτικές ζημιές. Οι τελευταίοι δύο πύραυλοι πέφτουν στο νερό. Όμως για το τουρκικό πλοίο είναι πλέον αργά. Χάνει απότομα ισχύ και ο ήχος των κινητήρων του αργοσβήνει. Καθώς πλέει πια μόνο με την αδράνειά του, ακούγονται στη σκοτεινή θάλασσα γύρω του οι συναγερμοί και οι φωνές των ναυτικών του που πασχίζουν να ελέγξουν τις πυρκαγιές.
Ώρα 00:11: Στο Κέντρο Επιχειρήσεων της “Κίμων” ο πλοίαρχος Μπούρλας μοιράζει εντολές σε όλα τα πλοία που ετοιμάζονται να αμυνθούν κατά της δεύτερης τουρκικής επίθεσης, των πυραύλων SOM που εκτοξεύτηκαν από τα Akinci. Από στιγμή σε στιγμή οι 38 πύραυλοι που προσπέρασαν τη “Σαλαμίς” θα φανούν στον ορίζοντα από βόρεια-βορειοδυτικά. Ο στόλος διαθέτει ακόμη 60 πυραύλους εγγύς άμυνας RAM και τα πυροβόλα CIWS του. Θέλει να μοιράσει τις βολές μεταξύ των πλοίων του όταν ακούει τη φωνή του ύπαρχου: «Κύριε διοικητά! Άλλοι σαράντα στόχοι από νοτιοανατολικά!».
Με τρόμο συνειδητοποιεί πως τα τουρκικά ΜΕΑ είχαν εξαπολύσει διπλάσιο αριθμό βλημάτων, τα μισά κύκλωσαν τη Λέσβο από βόρεια και τα άλλα μισά από νότια. Οι απειλές είναι πολλές. Τα κελιά των αντιαεροπορικών πυραύλων άδεια. Κάθε βολή RAM πρέπει να μετρήσει. Κάθε πυροβόλο CIWS πρέπει να είναι στραμμένο προς τους στόχους.
Οι φρεγάτες “Λήμνος” και “Αδρίας” έχουν βγάλει στο πρόστεγο συνεργεία αναπλήρωσης των Sea Sparrow. Είναι μια ευαίσθητη διαδικασία που απαιτεί χρόνο και γίνεται κανονικά εν όρμω, όχι στη μάχη. Με τους εκτοξευτές Mk29 σε οριζόντια θέση και βλήματα κρεμασμένα στο γερανό, οι άνδρες στο πρόστεγο της “Λήμνος” ειδοποιούνται από τη γέφυρα να ασφαλίσουν όπως όπως. Το πλοίο πρέπει να κινηθεί. Με γρήγορους ελιγμούς, η πλώρη στρέφει προς τα βράχια και η πρύμνη του πλοίου προς τους στόχους. Ταυτόχρονα, άνδρες του πληρώματος σπεύδουν στη στέγη του υπόστεγου και υποστέλλουν τις κεραίες SATCOM που βρίσκονται εκεί δεξιά και αριστερά του πρυμνιού πυροβόλου Oto Melara.
Ώρα 00:12: Η “Σαλαμίς” πλέει ολοταχώς προς νότο, πληγωμένη στο υπόστεγο ελικοπτέρου αλλά με πλήρη ταχύτητα. Η “Salihreis” που την κυνηγά διψάει για εκδίκηση. Χωρίς πυραύλους και αυτή, βάλλει διαρκώς με το πεντάιντσό της. Η “Σαλαμίς” δεν μπορεί να ανταποδώσει. Οι βολές πέφτουν ολοένα και πιο κοντά, ώσπου μια χτυπάει το ελικοδρόμιο διαλύοντάς το μαζί με το κατάστρωμα από κάτω όπου φυλάσσονται τα αντίμετρα τορπιλών. Το πεισματάρικο πολεμικό συνεχίζει προς Μεγαλονήσι! Έχει ακόμα ισχύ στους άξονες του. Δεν έχει όμως πηδάλιο.
Η σημαιοφόρος Αντωνοπούλου τινάχτηκε με δύναμη στον τοίχο και έπεσε στο πάτωμα. Ένας άνδρας με στολή πυροπροστασίας τη βοηθάει να συνέλθει και να σηκωθεί. Δεν ξέρει τί έχει συμβεί, πού χτυπήθηκε το πλοίο, αν θα ξαναχτυπηθεί από στιγμή σε στιγμή. «Μεγαλόχαρη, βάλε το χέρι σου» ψιθυρίζει για άλλη μια φορά. Και τότε, η φεγγαρόφωτη θάλασσα του Αιγαίου μπροστά από τη “Salihreis” ταράσσεται από εκρήξεις. Βολές πυροβόλων Howitzer των 105 χιλ. από τα υψώματα της Λέσβου απωθούν το τουρκικό πολεμικό που είχε πλησιάσει επικίνδυνα κοντά στο ελληνικό νησί.
Ώρα 00:13: Από τα υψώματα του νησιού το πλήρωμα της πυροβολαρχίας παρακολουθεί την υποχώρηση της τουρκικής φρεγάτας και σταματά το πυρ. Πριν όμως πανηγυρίσουν τη διάσωση της πληγωμένης “Σαλαμίς”, βλέπουν από ψηλά τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο να ανοίγει ξανά πυρ. Διακρίνουν δεκάδες πυραύλους να εκτοξεύονται από τα ελληνικά πλοία, άλλα προς βορειοδυτική και άλλα προς νοτιοανατολική κατεύθυνση. Δεν ξέρουν γιατί. Σύντομα όμως εκρήξεις φωτίζουν τη νύχτα καθώς οι πύραυλοι RAM βρίσκουν τους στόχους τους στα 15χλμ. Οι εκρήξεις συνεχίζονται για αρκετά δευτερόλεπτα. Συνολικά 53 πύραυλοι SOM από τις δύο αγέλες καταστρέφονται. Από ψηλά φαίνεται σαν μια εντυπωσιακή νίκη. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι πυροβολικάριοι όμως, είναι πως ακόμα 25 πύραυλοι συνεχίζουν μέσα στο σκοτάδι προς το θανάσιμο ραντεβού τους με τους στόχους.
Χωρίς πυραύλους RAM πλέον, τα ελληνικά πλοία περιμένουν να ανοίξουν πυρ με τα κύρια πυροβόλα τους στα 10 χλμ. Λίγο πριν εισέλθουν οι στόχοι στην τελευταία ζώνη, το ραντάρ SeaFire εντοπίζει κι’ άλλες εκρήξεις, 3, 5, 7, τελικά 10 πύραυλοι της νοτιοανατολικής αγέλης σβήνουν από την κονσόλα. Ένα λεπτό νωρίτερα ο αρχηγός του σχηματισμού τριών F-16V της 347ΜΠΚ από τη Νέα Αγχίαλο είχε ανακοινώσει «Περσέας Gold, Fox3, 12 βλήματα AMRAAM». Τώρα τα F-16 του Περσέα επιστρέφουν ταχύτατα στη βάση τους για ανεφοδιασμό. Ένα ζεύγος F-16 της 341ΜΠΚ Βέλος που πετάει επίσης CAP στην περιοχή ειδοποιήθηκε, αλλά ήταν πολύ μακριά και πολύ χαμηλά για να προλάβει να βοηθήσει. Οι 15 SOM που απομένουν, πρέπει να αναχαιτισθούν από το στόλο.
Τα τρίιντσα OTO Melara όλων των πλοίων αρχίζουν βολές. Οι δύο κορβέτες “Δόξα” και “Πίστη” είναι εξοπλισμένες με το σύστημα Strales που κάνει τις βολές τους πολύ πιο εύστοχες εναντίον χαμηλά ιπτάμενων στόχων. Τα κατευθυνόμενα πυρομαχικά DART έχουν φονική ακρίβεια μέσα στο σκοτάδι. 8 πύραυλοι διαλύονται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι υπόλοιποι 7 φτάνουν στα 2 χλμ. και τότε όλα τα πλοία εκτοξεύουν αντίμετρα SRBOC και ανοίγουν πυρ με τα CIWS Phalanx. H “Λήμνος” καταστρέφει έναν πύραυλο που ερχόταν προς το μέρος της και έναν δεύτερο που κατευθυνόταν προς την “Αδρίας”. Η τελευταία χτυπάει έναν τρίτο πύραυλο σε απόσταση μόλις 500 μέτρων και δέχεται θραύσματα στην πλώρη και το πυροβόλο της, ευτυχώς χωρίς θύματα.
Οι κορβέτες “Δόξα” και “Πίστη” δεν διαθέτουν πυροβόλα CIWS ενώ οι εκτοξευτές RAM είναι άδειοι. Έχουν όμως τα πλέον σύγχρονα συστήματα ESM/ECM του στόλου και καταφέρνουν να εστιάσουν τον κώνο εκπομπών τους σε δύο βλήματα που πέφτουν στη θάλασσα. Η φρεγάτα “Κίμων”, δεν διαθέτει ακόμη ECM, ούτε Strales στο πυροβόλο της. Δύο τουρκικοί πύραυλοι την έχουν ξεχωρίσει και ορμούν ταχύτατα προς αυτή. Η “Κίμων” βάλλει με το κύριο πυροβόλο της, το μόνο μέσο άμυνας που της απομένει. Ο ένας πύραυλος καταστρέφεται από διασταυρωμένα πυρά Strales των κορβετών. Ο δεύτερος συνεχίζει ακάθεκτος. Η καταστροφή για την πολύτιμη ναυαρχίδα της ομάδας φαίνεται αναπόφευκτη. Μα ξαφνικά, ο ήχος από τις μηχανές της πυραυλακάτου “Δανιόλος” ξεχωρίζει μέσα στο θόρυβο της μάχης. Με μέγιστη ταχύτητα και παρεμβάλλεται μεταξύ του επερχόμενου βλήματος και της “Κίμων”. Δέχεται το πλήγμα από το πλάι. H εκρηκτική κεφαλή βάρους 140 κιλών διαλύει το μικρό σκάφος μπροστά στα μάτια των ναυτικών στη γέφυρα της “Κίμων”. Η αυτοθυσία του πληρώματος του “Δανιόλου” κράτησε τη ναυαρχίδα του στόλου και το πολύτιμο ραντάρ της στη μάχη.
Νότια Καστελόριζου, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:20: Η πρώτη φάση της ναυμαχίας του Καστελόριζου έχει τελειώσει. Η “Φορμίων” και τα υπόλοιπα πλοία της ομάδας μάχης αμύνθηκαν επιτυχώς της πυραυλικής επίθεσης του τουρκικού στόλου, έχουν μείνει όμως με άδεια κελιά πυραύλων. Από την πλευρά των Τούρκων μια φρεγάτα ΜΕΚΟ200 Track II χτυπήθηκε από βλήμα Exocet του “Θησέα” και είναι εκτός μάχης. Μια άλλη τορπιλίστηκε από τον “Παπανικολή” και βυθίστηκε, σίγουρα με μεγάλες απώλειες σε ναυτικούς. Ο πλοίαρχος Διαμαντόπουλος μπορεί να κράτησε τα πλοία του αλώβητα, όμως η αποστολή του είναι να σπάσει τον αποκλεισμό του νησιού, κάτι που δεν έχει καταφέρει. Σε λίγο θα διατάξει πλεύση προς τον εχθρό. Θα τους διώξει από κει με πυροβόλα αν χρειαστεί. Όμως πρώτα πρέπει να ξαναγεμίσουν τους εκτοξευτές αντιαεροπορικών πυραύλων τους, όσα από τα πλοία του έχουν αυτή τη δυνατότητα εν πλω. Πάνω από το Καστελόριζο περιπολούν τα μαχητικά της τουρκικής αεροπορίας. Η μάχη δεν θα είναι ίση.
Στρατόπεδο ΕΛΔΥΚ, Κύπρος, 27 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 00:28: Ο επιλοχίας είναι εκνευρισμένος. Ενώ η μονάδα βρίσκεται σε ύψιστο συναγερμό, εκείνος είναι επιφορτισμένος με τους πολίτες της ΑΤΑΕ, σε ρόλο νταντάς. Ιδιαίτερα ο αρχιμηχανικός τους φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται καθόλου την κρισιμότητα των στιγμών. Είναι εκστασιασμένος από την επιτυχία της ομάδας του να στήσει την Αράχνη σε χρόνο ρεκόρ. Το κέντρο ελέγχου βολής, το επίγειο ραντάρ ερεύνης, τα drones και η μια μονάδα πυρός βρίσκονται εντός του στρατοπέδου και είναι ήδη λειτουργικά. Μόλις συνδέθηκε στο δίκτυο του συστήματος και η δεύτερη μονάδα πυρός που στήθηκε έξω από το στρατόπεδο, περίπου 300 μέτρα ανατολικά, για λόγους διασποράς αλλά και για να καλύπτει τυχόν στόχους στις 90° πάνω από το στρατόπεδο.
Το τζιπ που οδηγεί ο επιλοχίας πέρασε την πύλη και κατευθύνεται προς το σημείο. Ο αρχιμηχανικός στη θέση του συνοδηγού φλυαρεί ακατάπαυστα. Θεωρεί την Αράχνη κάτι σαν παιδί του. Περιγράφει το λογισμικό που ανέπτυξε η εταιρία. Ήταν λέει μια ιδιοφυής λύση. Καθώς δεν είχε πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα του υπολογιστή βολής του Phalanx, η εταιρία έφτιαξε λογισμικό το οποίο συλλέγει τα δεδομένα από το ραντάρ και τα ΜΕΑ και τα παραλλάσει ώστε να προσομοιάζουν τη μορφή που περιμένει να λάβει το όπλο. Το παλαιό λογισμικό του Phalanx δεν μπορεί να υπολογίσει την προστόχευση για νέου τύπου απειλές όπως τα κατευθυνόμενα πυρομαχικά των τουρκικών ΜΕΑ. Το λογισμικό της ΑΤΑΕ υπολογίζει τις βαλλιστικές παραμέτρους και δίνει τη λύση έτοιμη στο Phalanx. «Το κοροϊδέψαμε!» διατείνεται περήφανα ο αρχιμηχανικός και κρυφογελάει μόνος του. «Θα βλέπει MAM-C στα 500 μέτρα και θα το περνάει για Harpoon στα 1.500! Καταλάβατε;».
Σκυθρωπός ο επιλοχίας στρίβει το τζιπ και μπαίνει σε έναν χωματόδρομο χωρίς να απαντήσει. Δεν κατάλαβε. Αλλά δεν παρακολουθούσε κιόλας. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να τελειώνει επιτέλους με αυτή την υπόθεση και να επιστρέψει στο στρατόπεδο. Τελικά οι προβολείς του τζιπ πέφτουν πάνω στο σημείο ανάπτυξης του στοιχείου βολής. Πάνω σε μια εξάτροχη ρυμούλκα δεσπόζει το σύστημα Phalanx που ταξίδευε κάποτε στα πέλαγα με τη φρεγάτα «Κανάρης», πλήρες με το όπλο, τα πυρομαχικά και το ραντάρ ελέγχου πυρός. Πιο δίπλα ένα ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος και μια μονάδα αποθήκευσης ενέργειας που παρέχει λίγες ώρες αθόρυβης και, κυρίως, ψυχρής λειτουργίας. Κάποιοι στρατιώτες του μηχανικού που ολοκλήρωσαν την τάξη του συστήματος ξετυλίγουν τώρα δίχτυα παραλλαγής.
Ο μηχανικός της εταιρίας που ολοκλήρωσε την εκκίνηση και τη διασύνδεση στέκεται λίγο πιο πέρα με έναν φορητό υπολογιστή στο χέρι. Ο αρχιμηχανικός τον πλησιάζει βιαστικά και οι δυο τους κοιτάζουν κάτι στην οθόνη του υπολογιστή και συζητάνε. Ο επιλοχίας κοιτάζει το ρολόι του. «Αργούμε;» τους ρωτάει. «Όχι, δυο λεπτά μόνο!» του απαντάει ο αρχιμηχανικός και συνεχίζει να πατάει πλήκτρα στο laptop. Ξαφνικά, ο επιλοχίας βλέπει το τζιπ να φωτίζεται από πορτοκαλί διακοπτόμενο φως. Γυρίζει αμέσως και βλέπει την πηγή του φωτός: Έναν φάρο στη ρυμούλκα που έχει ζωντανέψει και περιστρέφεται. Ένας προειδοποιητικός ήχος διακοπτόμενης σειρήνας ξεκινάει, από αυτές που έχουν τα φορτηγά όταν κάνουν όπισθεν.
Επιλοχίας: «Τί είναι αυτό; Τί κάνατε;».
Αρχιμηχανικός (διστακτικά): «Εμείς; τίποτα…».
Απότομα το Phalanx ζωντανεύει και αυτό. Ανυψώνει το εξάκαννο πυροβόλο του στις +45° και στρέφει προς την κατεύθυνση του στρατοπέδου. Για λίγες στιγμές ο επιλοχίας, οι δύο μηχανικοί και οι φαντάροι το παρακολουθούν παγωμένοι. Και τότε… η Αράχνη ανοίγει πυρ.
Λέσβος, 27 Ιουλίου, Ώρα 00:30: Ο τουρκικός στόλος αν και λαβωμένος παραμένει μεταξύ Λέσβου και Λήμνου. Ο πλοίαρχος Μπούρλας ενημέρωσε τον Αρχηγό πως δεν μπορεί να πλήξει τον εχθρό περαιτέρω πριν φτάσει το ΠΓΥ “Προμηθέας” που θα ανεφοδιάσει τα πλοία του με όπλα.
Η “Κίμων” προσπέρασε το σημείο βύθισης της “Δανιόλος”. Δεν υπήρχαν επιζώντες. Ανοίχτηκε 2 μίλια από την ακτή ώστε το ραντάρ της να ερευνήσει προς τα ανατολικά, πέρα από τη σκιά των υψωμάτων της Λέσβου. Η εικόνα που αντικρύζει ο πλοίαρχος είναι αποκαρδιωτική. Πάνω από τα Τουρκικά παράλια συγκεντρώνονται εκ νέου Τουρκικά ΜΕΑ που εντοπίζει και παρακολουθεί το ραντάρ SeaFire. Κερδίζουν ύψος αργά, σίγουρα έμφορτα με όπλα. Τα περισσότερα είναι μάλλον TB2, αφού τα Akinci δεν θα έχουν προλάβει να επιστρέψουν στη βάση τους ανατολικά, να επανεξοπλιστούν και να ξαναεπιχειρήσουν. Μπορεί τα ΤΒ2 να φέρουν όπλα μικρότερα των SOM, ωστόσο ο αριθμός τους είναι τεράστιος. Οι Τούρκοι θα επιτεθούν και τρίτη φορά με εκατοντάδες ΜΕΑ που είναι αδύνατο να αναχαιτιστούν. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως το Καστελόριζο δεν είναι ο μόνος ΑΝΣΚ τους για αυτή τη νύχτα. Οι αμφίβιες δυνάμεις τους από τη Φώκαια μπορούν να βρεθούν σε μια ώρα στη Λέσβο, τη Χίο, τα Ψαρά, όπου θέλουν. Αρκεί να φύγει από τη μέση το Π.Ν.
Στρατόπεδο ΕΛΔΥΚ, Κύπρος, 27 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 00:32: Το εξάκαννο πυροβόλο του Phalanx έχει σιγήσει το εκκωφαντικό του “μπρρρρρρρρτττττ”. Ανάμεσα σε βουνά από άδειους κάλυκες και ενώ ακόμη καπνίζει, μειώνει την ανύψωσή του και επιστρέφει σε κατάσταση αναμονής. Όσο έβαλλε σε διακοπτόμενες ριπές, η τεράστια λάμψη που ξεχυνόταν από την περιστρεφόμενη κάνη του πλημμύριζε με εκτυφλωτικό φως τη νύχτα. Ο επιλοχίας είχε καλυφθεί πίσω από το τζιπ και κοιτούσε προς το στρατόπεδο. Έβλεπε τις τροχιοδεικτικές που ορμούσαν από πίσω του προς τους στόχους, αλλά και αυτές της μονάδας βολής εντός του στρατοπέδου που έβαλλε συγχρόνως. Είχε μετρήσει συνολικά οκτώ εκρήξεις στο νυκτερινό ουρανό, η τελευταία ελάχιστα μέτρα πάνω από το διοικητήριο! Και μετά, ησυχία.
Σηκώνεται και τρέχει προς τους μηχανικούς. Ο αρχιμηχανικός τον κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια και ραγισμένα γυαλιά, σκυμμένος πίσω από ένα δέντρο. Ο άλλος μηχανικός βρίσκεται ακόμα πεσμένος στο χώμα σε εμβρυική στάση κρατώντας τα αυτιά του βουλωμένα με τα χέρια του και με τα μάτια του κλειστά. Ο επιλοχίας τον αρπάζει από το χέρι και τον σηκώνει. «Πάμε γρήγορα!» φωνάζει και στους δύο και ορμάει προς το τζιπ.
Ενώ οδηγεί ταχύτατα, ο επιλοχίας αντιλαμβάνεται τη σειρήνα του αεροπορικού συναγερμού από το στρατόπεδο. Ο αρχιμηχανικός από τη θέση του συνοδηγού τον ρωτάει «τί είναι αυτά;». Ο επιλοχίας στρέφει το βλέμμα του προς βορρά. Βλέπει λάμψεις που σκαρφαλώνουν ταχύτατα στον σκοτεινό ουρανό αφήνοντας πίσω τους γραμμές καπνού. Τέσσερις, πέντε, έξι συνολικά κατευθύνονται νοτιοανατολικά.
«Η Εθνική Φρουρά. Χτυπάει τα τουρκικά ΜΕΑ που μας επιτέθηκαν» απαντάει. Τέσσερις διαδοχικές εκρήξεις εμφανίζονται στιγμιαία κάπου ψηλά στον ουρανό. «Μπράβο τους!» αναφωνεί ο αρχιμηχανικός με ενθουσιασμό, σαν να παρακολουθεί τις εξελίξεις από κάπου αλλού, χωρίς να διακυβεύεται και η δική του ασφάλεια. Ο δεύτερος μηχανικός στο πίσω κάθισμα που αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε πολεμική ζώνη παρακολουθεί αμίλητος, έντρομος. «Νικάμε ε;» συνεχίζει ο αρχιμηχανικός. Ο επιλοχίας δεν απαντάει. Η Αράχνη τα κατάφερε καλά, δεν το περίμενε είναι η αλήθεια. Αυτό όμως ήταν μόνο η αρχή. Οι Τούρκοι υπολόγιζαν να βγάλουν εκτός μάχης τη διοίκηση και τις επικοινωνίες της ΕΛΔΥΚ εύκολα, με ένα ξαφνικό χτύπημα από τα ΤΒ2 που πετούσαν για ώρες πάνω από το σημείο. Προς το παρόν απέτυχαν. Όμως είναι σχεδόν σίγουρο ότι σύντομα θα ξαναεπιτεθούν, αυτή τη φορά μαζικά. Για να αντιμετωπίσει το πυροβολικό τους η ΕΛΔΥΚ είναι προετοιμασμένη σε θέσεις διασποράς και με σύγχρονα ραντάρ αντιπυροβολικού. Για τα τεθωρακισμένα τους έχει σύγχρονα αντιαρματικά μέσα. Τον επιλοχία ανησυχούν τα τουρκικά ΜΕΑ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι πολλά και, σε αντίθεση με τα τουρκικά F-16, αναλώσιμα. Πόσοι πύραυλοι απομένουν στα Κυπριακά Tor-M1; Πόσα βλήματα μπορεί να σταματήσει η Αράχνη;
Το τζιπ περνάει την πύλη και συνεχίζει με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο στρατόπεδο. Φρενάρει απότομα έξω από το διοικητήριο του τάγματος, ενώ οι σειρήνες συνεχίζουν ασταμάτητα τον συναγερμό. Καθώς δυο μηχανικοί κατεβαίνουν από το τζιπ ο επιλοχίας φωνάζει σε έναν στρατιώτη «βρες τους γρήγορα δυο γιλέκα και δυο κράνη!». Ο αρχιμηχανικός γυρίζει προς τον επιλοχία και του λέει: «Εννέα».
«Τί εννέα;» ρωτάει ο επιλοχίας. «Κράνη;».
«Όχι. Μια επιτυχής δοκιμαστική βολή. Συν άλλες οκτώ σήμερα… Εννέα!».
Κόλπος Iskenderun, Τουρκία, 27 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 00:37: Τα έξι Rafale του σχηματισμού “Γεράκι Black” πετούν στα 60 πόδια ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι χειριστές βλέπουν τα όργανα στα πιλοτήρια σε λειτουργία φωτισμού νυκτός. Από τις καλύπτρες τους δεξιά και αριστερά φαίνονται τα φώτα των τουρκικών παραλίων καθώς προχωρούν βαθιά μέσα στον κόλπο της Αλεξανδρέττας. Το ραντάρ του Γαλλικού E2D Hawkeye μεταδίδει στα ελληνικά αεροσκάφη διαρκώς την εικόνα των πλοίων και αεροσκαφών της περιοχής. Έτσι, οι έξι “ριπές ανέμου” (Rafale) με κλειστά τα δικά τους ραντάρ, ακόμα και τα φώτα ναυτιλίας, προχωρούν ταχύτατα αποφεύγοντας να περάσουν κοντά από οποιοδήποτε πλοίο ή σκάφος που θα μπορούσε να τα δει και να σημάνει συναγερμό.
Πάνω από την τουρκική ακτογραμμή, ο αρχηγός του σχηματισμού μιλάει για πρώτη φορά με τους υπόλοιπους μετά από 80 λεπτά πτήσης: «Black #1, arm SCALP».
Οι υπόλοιποι πέντε αεροπόροι επιβεβαιώνουν. Ο αρχηγός συνεχίζει: «Βολή σε 3, 2, 1… Βολή».
Δώδεκα βλήματα αφήνονται ταυτόχρονα από τους πυλώνες των αεροσκαφών και ξεκινούν το ταξίδι τους. Τα έξι αεροσκάφη “Γεράκι Black” της αποστολής Joker αναστρέφουν και διαφεύγουν ακριβώς όπως ήρθαν, αθέατα μέσα στο σκοτάδι.
Ολοκληρώνεται εδώ
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα είναι τελείως συμπτωματική.
