Η Έρευνα και Διάσωση Μάχης συχνά ενέχει περισσότερους κινδύνους από αυτούς που οδήγησαν στην κατάρριψη ενός φιλίου αεροσκάφους. Και μπορεί να γίνει ακόμη πιο επικίνδυνη δεδομένου ότι μαχητικά όπως το F-35 σχεδιάσθηκαν για να επιχειρούν σε περιοχές πολύ ‘hot’ για συμβατικά αεροσκάφη. Φανταστείτε την επιχείρηση που πρέπει να στηθεί σε περίπτωση απώλειας ενός αεροσκάφους stealth βαθιά πάνω από εχθρικό έδαφος. Οι αποστολές CSAR στον πόλεμο του Βιετνάμ θα ωχριούν μπροστά της.
Στο μέλλον, η περισυλλογή καταρριφθέντων πληρωμάτων αντί να γίνεται από ελικόπτερα ίσως ανατεθεί σε αυτόνομα, μη επανδρωμένα οχήματα διάσωσης. H αμερικανική Αεροπορία ευελπιστεί ότι αερομεταφερόμενα σε προκεχωρημένες βάσεις, αθόρυβα UAV, με δυνατότητες STOL/VTOL, θα ανακτούν πολύτιμους χειριστές περιορίζοντας τους κινδύνους και τις εγγενείς δυσκολίες μιας συμβατικής επιχείρησης CSAR.
Μοιάζει με σκηνή από ταινία επιστημονικής φαντασίας αλλά η USAF πιστεύει ότι η ιδέα έχει προοπτικές. Το αίτημα του Air Force Research Laboratory (AFRL) για την υποβολή προτάσεων που αναρτήθηκε στις 2 Μαΐου στην ιστοσελίδα του προγράμματος των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων Small Business Innovation Research δείχνει ότι η Αεροπορία είναι πρόθυμη να τις διερευνήσει.
Το μελλοντικό Personnel Recovery/Transport Vehicle «θα πρέπει να επιχειρεί από απομονωμένες περιοχές με χαμηλό κόστος, παρέχοντας την δυνατότητα μεταφοράς μικρών ομάδων προς και από επικίνδυνες ζώνες χωρίς να αυξάνεται ο αριθμός του προσωπικού (πληρώματα αέρος) που απαιτεί η μετακίνησή τους» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Το AFRL δεν προσδιορίζει αν το νέο μη επανδρωμένο εναέριο όχημα θα είναι περιστρεφομένων πτερύγων ή διαμόρφωσης tilt-rotor, ωστόσο επισημαίνει την σημαντική επένδυση του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη προσωπικών εναερίων οχημάτων που θα επιχειρούν εντός αστικού ιστού, μια προσπάθεια η οποία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για στρατιωτική χρήση.
Προς το παρόν οι προδιαγραφές κάνουν λόγο για ένα UAV διάσωσης το οποίο θα δύναται να ρίπτεται από μεγαλύτερα αεροσκάφη π.χ C-130 ή να αναρτάται ως εξωτερικό φορτίο σε CH-47 Chinook, ικανό να μεταφέρει τέσσερα πλήρως εξοπλισμένα άτομα συνολικού βάρους 1.400 λιβρών (635 κιλά). Η ελάχιστη απαίτηση πάντως είναι για δύο άτομα, συμπεριλαμβανομένου ενός σε φορείο.
Το rescue drone θα πρέπει να έχει εμβέλεια μάχης 10 ναυτ. μιλίων και ταχύτητα πλεύσης όχι μικρότερη από 100 κόμβους ή μεγαλύτερη από 115 μίλια/ώρα επιχειρώντας με πλήρες φορτίο. Η USAF θέλει να έχει απόθεμα καυσίμου για πτήση 30΄ σε περίπτωση που χρειασθεί να σταλεί σε διαφορετική περιοχή ή να εκτελέσει άλλη αποστολή και να μπορεί να επιχειρεί σε συνθήκες hot-and-high (ύψος μέχρι 4.000 πόδια και θερμοκρασίες τουλάχιστον 35 βαθμών Κελσίου) χρησιμοποιώντας ζώνες προσγείωσης 50 x 50 τετρ. ποδών σε ερήμους, ζούγκλες ή ορεινές περιοχές.
Επίσης οφείλει να επιχειρεί και σε θαλάσσιο περιβάλλον (μεταφορές από πλοίο σε ακτή) ενώ η δυνατότητα ανάκτησης προσωπικού από το νερό «είναι επιθυμητή αλλά όχι απαιτούμενη». Πρόβλεψη για πιλότο δεν υπάρχει καθώς το όχημα θα είναι αυτόνομο. Η ιδέα είναι να πετά «είτε με τηλεχειρισμό μέσω secure datalink όπως τα UAS/UAV της Αεροπορίας και του υπουργείου Άμυνας ή με ελάχιστη παρέμβαση από τους επιβαίνοντες χωρίς γι’ αυτό να απαιτείται σημαντική εκπαίδευση».
Σημειωτέον ότι εταιρίες όπως η Bell και η Boeing με το πρόγραμμα NeXt δουλεύουν πάνω στην ανάπτυξη ενός on-demand ιπτάμενου μεταφορικού μέσου UAM (Urban Air Mobility) για επιχειρήσεις σε πόλεις. Το Nexus, το φουτουριστικό αεροταξί της Bell, θα είναι επανδρωμένο αλλά μόνο αρχικώς ενώ το αυτόνομο πρωτότυπο PAV (Passenger Air Vehicle) της Boeing εκτέλεσε την πρώτη του ελεγχόμενη πτήση, αιώρηση και προσγείωση φέτος τον Ιανουάριο.
Κατά την USAF, πολιτικά προγράμματα σαν κι αυτά μπορούν να προσαρμοστούν, με τις απαραίτητες τροποποιήσεις, για την κάλυψη στρατιωτικών απαιτήσεων. Στόχος είναι οι πολύπλοκες, δαπανηρές σε μέσα και απώλειες, αποστολές CSAR να καταστούν απλούστερες και αποτελεσματικότερες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα είναι και λιγότερο επικίνδυνες. UAV ή όχι, ο εχθρός θα κάνει ό,τι μπορεί για να εμποδίσει την διάσωση φιλίων πληρωμάτων αέρος. Έτσι γινόταν πάντα.
Πρώτη δημοσίευση 26/5/2019
