Με βάση τις αρχικές πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η απώλεια της ναυαρχίδας του ρωσικού στόλου Μαύρης Θάλασσας, καταδρομικού Moskva, ενός πλοίου 12.500 τόνων, έχει γίνει χάρη στη συνδυασμένη επιχείρηση μέσων έγκαιρης πληροφόρησης (real time ή near real time), μέσων παραπλάνησης και βεβαίως πυραύλων ναυτικής κρούσης εκτοξευόμενων από προετοιμασμένες θέσεις επί του εδάφους.
ΗΠΑ: Το καταδρομικό Moskva χτυπήθηκε από δύο ουκρανικούς πυραύλους Neptune
Σε αυτή την επιχείρηση ρόλο πληροφοριοδότη θα μπορούσαν να έχουν παίξει τα αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη RQ-4b Global Hawk, τα οποία σύμφωνα με το Flight Radar επιχειρούν στην ευρύτερη περιοχή καιρό τώρα, όπως έχει δημοσιεύσει σε tweet του ο γνωστός λογαριασμός @CivMilAir.
Επίσης βοήθεια μπορεί να προσέφεραν επανδρωμένα αεροσκάφη συλλογής πληροφοριών όπως RC-135 Rivet Joint και P8 Poseidon, δορυφόροι, ενώ το ρόλο του ”δολώματος παραπλάνησης’’ για ένα τόσο μεγάλο θήραμα εικάζεται ότι τον έχουν παίξει drone TB2 Bayraktar. Σε κάθε όμως περίπτωση όλες αυτές οι ενέργειες θα ήταν χωρίς αντίκρισμα εάν δεν είχε επιτευχθεί πλήγμα επί του στόχου από δύο, κατά πάσα πιθανότητα, βλήματα Neptune που εκτοξεύθηκαν από συστοιχία επάκτιας άμυνας των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.
Ανεξάρτητα από το ποιος τελικά ήταν ο τύπος του βλήματος ή η πραγματική ταυτότητα των εναέριων μέσων που υποστήριξαν την επιχείρηση αυτή, το κεντρικό συμπέρασμα που εξάγεται είναι πως τα μέσα επάκτιας άμυνας μπορούν να αυξήσουν τη φονικότητά τους εκθετικά δρώντας ως ενσωματωμένη ψηφίδα σε ένα ενιαίο δικτυοκεντρικό περιβάλλον.
Έτσι λοιπόν ένα καταδρομικό μεγάλης ισχύος πυρός, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα απολίθωμα του Ψυχρού Πολέμου (προφανώς και δεν έχει δεχτεί αντίστοιχης έκτασης εκσυγχρονισμό όπως το αδελφό πλοίο της κλάσης, Admiral Ustinov, κάτι που διαπιστώνεται από φωτογραφίες).
Έτσι ήταν ιδιαίτερα ευάλωτο στη νέα πραγματικότητα του πολέμου, όπως αυτή αναδύεται μέσα από τις αυξημένες επιχειρησιακές δυνατότητες που προσδίδουν πραγματικοί πολλαπλασιαστές ισχύος. Άλλωστε και η ίδια η Ρωσία έχει αναγνωρίσει την αξία των επάκτιων συστοιχιών, καθώς μετά τη λήξη του πολέμου στην Κριμαία έχει μεταφέρει εκεί αρκετές πυροβολαρχίες πυραύλων K-300P BASTION και 3K 60 BAL με σκοπό τον έλεγχο της περιοχής.
Η Ελλάδα, πρωτοπόρος στην επιχειρησιακή εκμετάλλευση βλημάτων επιφανείας με την εισαγωγή των MM38 Exocet ήδη από το 1972, έχει αποκτήσει και την επάκτια έκδοση του MM40 Exocet το 1990 όπως και η Κύπρος. Που επιπλέον έχει προβεί και στην αγορά της τελευταίας έκδοσης Block3 με αυξημένο βεληνεκές και δυνατότητες.
Η Κύπρος “κλειδώνει” την ΑΟΖ της αποκτώντας Exocet MM40 Block 3c (χάρτης)
Η ένταξη των πυροβολαρχιών σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον επιχειρήσεων με τα κατάλληλα datalink δεδομένων (εθνικά αλλά και Link16 ειδικά για την Ελλάδα μιας και η Κύπρος δεν είναι στο ΝΑΤΟ), ώστε να μπορούν να λαμβάνουν έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση από πληθώρα μέσων πρέπει να είναι εκ των ουκ άνευ. Θα είναι χρήσιμη δε και η αξιολόγηση ένταξης ενός πυραυλικού συστήματος νέας γενιάς από μέρους της Ελλάδας με επαυξημένες δυνατότητες και διακλαδικό χαρακτήρα όπως το NSM/JSM με stealth σχεδίαση και μεγάλο βεληνεκές ενώ ο παθητικός αισθητήρας του και η δυνατότητα αυτόματης αναγνώρισης στόχου αφήνουν ελάχιστα περιθώρια αντίδρασης στον αμυνόμενο ή βέβαια και όποιο σύγχρονο αντίστοιχο. Σε κάθε μια περίπτωση στο κοντινό μέλλον αναμένονται να ωριμάσουν και άλλα προγράμματα υπό ανάπτυξη όπως το ευρωπαϊκό FC/ASW οπότε εναπόκειται στις ανάγκες του χρήστη να διαλέξει το πλέον ιδανικό.
Ως συμπέρασμα εξάγεται το εξής. Οπλικά συστήματα παλαιότερης γενιάς μπορούν να συνεχίσουν να προσφέρουν έπειτα από εκσυγχρονισμό και ένταξή τους σε ενιαίο πλέγμα δράσης (κάθε σύγκριση του καταδρομικού Moskva με τα διαρκώς εκσυγχρονισμένα αμερικανικά καταδρομικά Ticonderoga όπως αυτή έχει εμφανιστεί σε διάφορα Μέσα είναι αδόκιμη).
Εξήντα χιλιόμετρα απόσταση από τις ακτές και ένας βαρύτατος οπλισμός δεν ήταν αρκετά για να προστατέψουν ένα πλοίο από το να βυθιστεί. Ας φανταστούμε τι μπορεί να γίνει στο κλειστό περιβάλλον του Αιγαίου με τις αποστάσεις να είναι πραγματικά μηδαμινές και τα φυσικά εμπόδια από τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες να είναι άπειρα. Εναπόκειται στη φαντασία του ΠΝ να μετατρέψει σε ένα απέραντο kill box το σύνολο του ζωτικού χώρου μέχρι την Κύπρο.
