Πολλές προεκτάσεις φαίνεται να έχει η ιστορία με το κατασκοπευτικό μπαλόνι της Κίνας, που κατέρριψαν τελικά οι ΗΠΑ. Όπως καταγράφει το Bloomberg, αντίστοιχα «περάσματα» είχαν γίνει τρεις φορές κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ χωρίς να υπάρξει αντίδραση. Ο ίδιος ο Τραμπ αρνείται πάντως πως έχει γίνει κάτι τέτοιο, και πως οι συγκεκριμένες αναφορές γίνονται για να τον «εκθέσουν».
Αλλά και επί Μπάιντεν έχει παρατηρηθεί άλλο ένα πέρασμα κινεζικού μπαλονιού, με την διαφορά με αυτό των τελευταίων ημερών, πως παρέμεινε για περισσότερο χρόνο πάνω από το αμερικανικό έδαφος, προξενώντας και την σχετική έντονη αντίδραση κοινού και κυβέρνησης.
Το μπαλόνι πάντως, σημαντικού μεγέθους με ηλιακά πτερύγια για να μπορεί να τροφοδοτείται με ενέργεια για πολύμηνες αποστολές, δεν μπορεί να πείσει ότι είναι μετεωρολογικό, όπως ισχυρίζονται οι Κινέζοι. Σαφώς έχει ποικιλία αισθητήρων, ικανότητα να αλλάζει κατεύθυνση και υψόμετρο, και χρησιμοποιείται για καταγραφή δεδομένων, αν και δεν είναι σίγουρο τι μορφής είναι αυτά. Φωτογραφικά, τηλεπικοινωνιακά, ακόμη και δείγματα ατμόσφαιρας, όλα έχουν προταθεί.
Η συχνή χρήση πάντως των μπαλονιών -άλλο ένα εντοπίστηκε να πετά στη Λατινική Αμερική– δείχνει πως υπάρχει πρόγραμμα αξιοποίησης τους από την Κίνα και δεν βλέπουμε μόνο ένα πειραματικό, που έτυχε να «ενοχλήσει» τόσο τις ΗΠΑ.
Πάντως τέτοια κατασκοπευτικά μπαλόνια ήταν σε δράση εδώ και δεκαετίες. Για παράδειγμα το πρόγραμμα Moby Dick των ΗΠΑ χρησιμοποιούσε μπαλόνια μεγάλου υψομέτρου με φωτογραφικές κάμερες τα οποία περνούσαν πάνω από τη Σοβιετική Ένωση, για να περισυλλέγουν στη συνέχεια στον αέρα από μεταγωγικά C-119 Boxcar, ή από σκάφη επιφανείας, όταν έπεφταν στην θάλασσα. Παρόμοια προγράμματα όπως τα Mogul, ή Skyhook του Ψυχρού Πολέμου, είχαν ποικιλία αισθητήρων πέρα από κάμερες, π.χ. μικρόφωνα για να εντοπίσουν μια πυρηνική δοκιμή των σοβιετικών, ή συλλογή δειγμάτων αέρος για να αναλυθεί η διασπορά ραδιενεργών σωματιδίων, που έδειχναν τι υλικά είχαν χρησιμοποιηθεί στην δοκιμή. Και βέβαια η καταγραφή μετεωρολογικών δεδομένων ήταν συχνή αλλά γινόταν για στρατιωτικούς σκοπούς, ώστε να διευκολύνει π.χ. την πτήση βομβαρδιστικών αεροσκαφών.
Κεντρικό σημείο εξαπόλυσης των αμερικανικών κατασκοπευτικών μπαλονιών ήταν η βάση Holloman στο Νέο Μεξικό, από το 1947 σε συνεργασία του Αμερικανικού Στρατού και της CIA. Δεν ήταν βέβαια όλα τα μπαλόνια κατασκοπευτικά, καθώς πολλά χρησιμοποιήθηκαν για έρευνες μεγάλου υψομέτρου, διαστημικών συσκευών, ακόμη και δοκιμών πτώσης με αλεξίπτωτο από μεγάλο υψόμετρα (εδώ έχει μείνει ιστορική η πτώση του σμηναγού Joseph Kittinger το 1960, από τα 102 χιλιάδες πόδια στο πρόγραμμα Excelsior) όπως και η αστρονομική παρατήρηση (πρόγραμμα Stargazer του 1962).
Τα κατασκοπευτικά μπαλόνια έχουν το προφανές ελάττωμα ότι εντοπίζονται εύκολα όπως και εύκολα καταρρίπτονται, κάτι που μας έδειξαν οι Αμερικανοί, με την χρήση ενός F-22. Από την άλλη είναι πολύ πιο φθηνά στην κατασκευή και εξαπόλυση από ότι ένας δορυφόρος, μπορεί να πλανώνται για μήνες πάνω από περιοχές, και πιθανά ο «στόχος» τους, δηλαδή μια άλλη χώρα, για λόγους διεθνών σχέσεων να μη θέλει να τα καταρρίψει. Κάτι τέτοιο υποθέτουμε ότι έγινε επί προεδρίας Τραμπ, παρότι ο ίδιος είχε ως κεντρικό στοιχείο της πολιτικής του μια έντονη αντικινεζική ρητορική, κατηγορώντας το Πεκίνο πως κυριαρχεί οικονομικά στον πλανήτη και πως διεξάγει ένα «οικονομικό πόλεμο» κατά των ΗΠΑ.
Η υπόθεση πάντως της κατάρριψης ήταν μια καλή ευκαιρία για την σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ να “σκοράρει” σε ζητήματα εθνικής άμυνας και να κολακεύσει το πιο συντηρητικό κοινό της χώρας. Καλλιεργώντας βέβαια ένα κλίμα Ψυχρού Πολέμου με την Κίνα, που το κάνει εδώ και πολύ καιρό, δηλώνοντας πως θα υπερασπίσει με τα όπλα την Ταιβάν, ενώ στρατιωτικοί μιλάνε ανοιχτά για τον πολύ πιθανό επικείμενο πόλεμο με τους Κινέζους. Άλλωστε οι ΗΠΑ έχουν από την εποχή Ομπάμα δηλώσει πως «στρέφονται στον Ειρηνικό», διαβλέποντας εκεί το νέο κέντρο διεθνούς ισχύος και προστριβών, ενώ δικαιολογούν το μεγαλύτερο μέρος των εξοπλισμών τους ως απάντηση στην ογκούμενη κινεζική στρατιωτική ισχύ. Σε τέτοιο κλίμα λοιπόν «πολεμικό» το έρμο το μπαλόνι δεν είχε τύχη…
Οι ΗΠΑ επιμένουν ότι θα υπερασπίσουν την Ταϊβάν από τους “προκλητικούς Κινέζους”
