Οι Κινέζοι ισχυρίζονται πως βρήκαν νέους τρόπους για να «βλέπουν» τα αμερικανικά υποβρύχια

Τα μεγάλα βάθη στα οποία επιχειρούν τα αμερικανικά υποβρύχια είναι ένα μέσον προστασίας. Οι ιδιότητες stealth που προσφέρουν ορισμένα μέσα και συστήματα είναι ένα άλλο. Και τα δύο βρίσκονται τώρα στο επίκεντρο των προσπαθειών που καταβάλλουν Κινέζοι επιστήμονες για να «ξεσκεπάζουν» τα αντίπαλα υποβρύχια, αναφέρει δημοσίευμα της κινεζικής εφημερίδα South China Morning Post.
Ερευνητές του Ινστιτούτου Οπτικής και Προηγμένης Μηχανικής της Σαγκάης υποστηρίζουν ότι δοκίμασαν λέιζερ το οποίο μπορεί να εντοπίζει αντικείμενα σε βάθος μεγαλύτερο των 525 ποδών (160 μ.) κάτω από την επιφάνεια. Βάθος διπλάσιο από αυτό που επιτυγχάνεται σήμερα με τα υπάρχοντα συστήματα.
Σύμφωνα πάντα με την South China Morning Post, η ερευνητική ομάδα της Σαγκάης χρησιμοποίησε μια ακτίνα πράσινου και γαλάζιου λέιζερ. Αντίθετα με τα λέιζερ που εκπέμπουν μονόχρωμη ακτίνα φωτός, οι πράσινες και γαλάζιες ακτίνες μπορούν να διεισδύουν εις βάθος στο νερό με σχετική ευκολία, γράφει χαρακτηριστικά.

Οι ερευνητές ανέπτυξαν επίσης μια εξαιρετικά ευαίσθητη συσκευή εντοπισμού η οποία, όπως ισχυρίζονται, δύναται να συλλάβει ένα φωτόνιο που αντανακλά ένας στόχος, επιτρέποντας έτσι όχι μόνο «τον εντοπισμό φωτεινών αντικειμένων κοντά στην επιφάνεια αλλά και στόχους κρυμμένους πιο βαθιά». Όμως τα λέιζερ δεν είναι το μόνο πάνω στο οποίο δουλεύουν οι Κινέζοι επιστήμονες για τον εντοπισμό υποβρυχίων.
Ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Φυσικής και Μαθηματικών στο Γουχάν ανακοίνωσε ότι εφηύρε έναν μαγνητικό αισθητήρα εντοπισμού αρκετά μικρό ώστε να χωρά σε κάψουλά στο μέγεθος φασολιού. «Η συσκευή μπορεί να πιάσει ασθενή σήματα μεγέθους έως και 20 femtotesla ή περίπου το 1/5 της ισχύος του μαγνητικού πεδίου που δημιουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος» λένε χαρακτηριστικά.
Αν και άλλες γνωστές συσκευές όπως οι ανιχνευτές μαγνητικών ανωμαλιών MAD (Magnetic Anomaly Detectors) είναι πιο ευαίσθητες, είναι ογκώδεις και φέρονται μόνο από αεροσκάφη ή ελικόπτερα. Το 2018 οι Κινέζοι είχαν πει ότι ανέπτυσσαν έναν δορυφόρο εφοδιασμένο με λέιζερ ο οποίος, χρησιμοποιώντας ακτίνες λέιζερ διαφόρων συχνοτήτων θα μπορούσε να εντοπίζει υποβρύχια «πιάνοντας» τις διαταραχές της υδάτινης μάζας που προκαλεί η κίνησή τους εν καταδύσει.

Το θέμα βεβαίως είναι αν οι κινεζικοί ισχυρισμοί ευσταθούν και αν ναι, τι διαφοροποιεί τα συστήματα αυτά από άλλες αποτυχημένες προσπάθειες που έχουν γίνει κατά καιρούς. Πριν εννέα χρόνια, π.χ, το πρότζεκτ Deep Sea Operations της Υπηρεσίας Προηγμένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας (DARPA) εστιαζόταν στην ανάπτυξη γαλάζιων λέιζερ για το κυνήγι υποβρυχίων και υποθαλάσσιες επικοινωνίες. Το πρόβλημα είναι ότι οι τροχιακές ακτίνες λέιζερ επηρεάζονται από την νέφωση, τα θολά νερά και τα ψάρια ενώ η δέσμη χάνει σημαντική ισχύ στο νερό.
Οι κινεζικές πράσινες και μπλε ακτίνες αναφέρεται ότι δοκιμάσθηκαν σε χαμηλότερα υψόμετρα, από αεροσκάφη που πετούσαν μεταξύ 1.500 και 3.000 ποδών. Ωστόσο τα φερόμενα από εναέριες πλατφόρμες λέιζερ τείνουν να είναι χαμηλής ισχύος.
Όσον αφορά την μικροσκοπική συσκευή MAD της ομάδας του Γουχάν, Κινέζοι επιστήμονες εξέφραζαν αμφιβολίες κατά πόσο θα ήταν χρήσιμος ο νέος αισθητήρας χωρίς περαιτέρω ανάπτυξη, επικαλούμενοι περιορισμούς στην ισχύ και την εμβέλειά του. Από την άλλη όμως, το μίνι-MAD θα μπορούσε να εξοπλίζει ολόκληρα σμήνη ανθυποβρυχιακών drones… Δεν μένει παρά να αποδειχθεί ότι οι κινεζικοί ισχυρισμοί είναι κάτι παραπάνω από ισχυρισμοί. Αν είναι, το αμερικανικό Ναυτικό θα έχει να αναθεωρήσει πολλά.
Αλέξανδρος Θεολόγου