Πολλές εξελίξεις συμβαίνουν στο Αφγανιστάν που διαφεύγουν από τη δημοσιότητα αλλά δείχνουν τη διεθνή κινητικότητα που αφορά την κατεστραμμένη αυτή χώρα.
Αρχικά λοιπόν η Τουρκία συνεχίζει την πολιτική αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας. Χθες έφυγε από την Άγκυρα το 4ο τρένο «αλληλεγγύης» το οποίο μέσω Ιράν μεταφέρει τρόφιμα και φάρμακα στο Αφγανιστάν, συνολικά 1.478 τόνους. Η αποστολή οργανώνεται από την Τουρκική Πολιτική Προστασία με συνεργασία μη κυβερνητικών οργανώσεων και είναι υπό την αιγίδα της Τουρκικής Προεδρίας.
Πιο ουσιαστικά τώρα πριν λίγες μέρες, στις 24 Μαρτίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας, Wang Yi επισκέφθηκε την Καμπούλ και συνάντησε την ηγεσία των Ταλιμπάν, διαβεβαιώνοντας πως η χώρα του σέβεται την ανεξαρτησία του Αφγανιστάν. Οι συζητήσεις έγιναν κυρίως για εμπορικά θέματα καθώς η Κίνα θέλει να επενδύσει σε μεταλλευτικές επιχειρήσεις στη χώρα που έχει πλούσιο υπέδαφος.
Ακριβώς την επομένη έφθασε στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν ο Zamir Kabulov, ο ειδικός απεσταλμένος του Πούτιν, επίσης για συνομιλίες κυρίως οικονομικού περιεχομένου. Η Ρωσία διατηρεί πρεσβευτή στην Καμπούλ, τον Dmitry Zhirnov.
Οι δύο αντιπροσωπείες, Κίνας και Ρωσίας δεν συνέπεσαν τυχαία. Μαζί με το Πακιστάν οργανώνουν σήμερα μια συνάντηση «γειτονίας του Αφγανιστάν» στην Κίνα, στην οποία είναι καλεσμένη και αντιπροσωπεία των Ταλιμπάν. Στην Κίνα έφθασε και ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ (ακριβώς στην κορύφωση του πολέμου στην Ουκρανία), ενώ τις εργασίες θα παρακολουθήσει ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για το Αφγανιστάν Tom West, όπως και εκπρόσωποι του Ιράν, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν.
Συνολικά δηλαδή εντός Κίνας θα έχουμε συνάντηση Κίνας, Ρωσίας, ΗΠΑ (η “εκτεταμένη τρόικα” όπως αποκαλείται) και Πακιστάν και Ταλιμπάν, που θα συζητηθεί το μέλλον του Αφγανιστάν! Και όλα αυτά ενώ ΗΠΑ και Ρωσία είναι σε απόλυτη αντιπαράθεση για την εισβολή στην Ουκρανία.
Γιατί τέτοιο ενδιαφέρον για το Αφγανιστάν; Αρχικά για λόγους πραγματισμού, καθώς αν η χώρα καταρρεύσει (κι άλλο) απειλείται μεγάλο κύμα προσφύγων προς όλη την περιφέρεια κάτι που κανείς δεν επιθυμεί. Στη συνέχεια, εφόσον η διεθνή κοινότητα διαπιστώνει ότι οι Ταλιμπάν έχουν ισχυρή βάση και δεν μπορεί κανείς να τους αντικαταστήσει, συνεργάζονται μαζί τους για να συγκροτήσουν έστω ένα βασικό πλέγμα ένταξης του Αφγανιστάν στη διεθνή κοινότητα, ειρηνικά αυτή τη φορά.
Η Κίνα έχει ειδικό ενδιαφέρον βέβαια την ένταξη του Αφγανιστάν στο σχέδιο της για διάνοιξη ενός μεγάλου εμπορικού δρόμου προς τη Δύση, η Ρωσία θέλει να ελέγξει μια πηγή ισλαμικού εξτρεμισμού στο νότο των υπό δική της επιρροή ισλαμικών τέως σοβιετικών χωρών, ενώ το Πακιστάν διατηρεί ιστορικούς δεσμούς με τη χώρα, και δεν θέλει την εκεί επιρροή της Ινδίας.
Οσο για την Τουρκία; «Είδε φως και μπήκε», αλλά στο βάθος παραμένει η πρόθεση της Άγκυρας να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην Κεντρική Ασία, οπότε το Αφγανιστάν είναι κρίσιμο σημείο εφαρμογής της πολιτικής της, που θα την ανακουφίσει κιόλας από πιθανή προσφυγική κρίση.