Συνέντευξη Μητσοτάκη και η προσφυγή στη Χάγη

 
Στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας ΒΗΜΑ, φιλοξενήθηκε μια εφ’όλης της ύλης συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Φυσικά, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ερωτήθηκε και για τα ελληνοτουρκικά. Το ενδιαφέρον είναι πως ανάμεσα στις ερωτήσεις, υπήρξε απευθείας ερώτηση για το ενδεχόμενο προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός έδωσε ξεκάθαρες απαντήσεις. Αντιγράφουμε από το ΒΗΜΑ…
Πώς σχεδιάζετε να κινηθείτε; Η προσφυγή στη Χάγη αποτελεί μια επιλογή για εσάς;
«Η Ελλάδα δεν απαιτεί τίποτε, αλλά και δεν εκχωρεί τίποτα. Και δεν προκαλεί, αλλά συνομιλεί. Ο δρόμος του διαλόγου είναι ανοιχτός και για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και για τις διερευνητικές επαφές, και για πολιτικό διάλογο. Πρόθεσή μου, λοιπόν, είναι να συζητούμε με την Τουρκία και στα τρία επίπεδα. Και πιστεύω πως, ναι, θα πρέπει να πούμε καθαρά ότι αν δεν μπορούμε να τα βρούμε, τότε θα πρέπει να συμφωνήσουμε η μία διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα να εκδικαστεί από ένα διεθνές δικαιοδοτικό όργανο, όπως είναι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Και για να είμαι απολύτως σαφής, αναφέρομαι στον ορισμό της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν πιστεύουμε -και το πιστεύουμε- ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα ως χώρα από αυτή την εξέλιξη».
Πιστεύετε ότι είναι έτοιμο το πολιτικό σύστημα και η ελληνική κοινωνία να δεχθούν τον συμβιβασμό που θα επιβάλει το Δικαστήριο της Χάγης;
«Όταν προσφύγουμε στη Χάγη για να λύσει τη διαφορά μας με την Τουρκία, θα πρέπει να είμαστε αφενός απολύτως σίγουροι ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Και αφετέρου απολύτως έτοιμοι να δεχθούμε την τελική απόφαση ενός τέτοιου διεθνούς οργάνου. Θεωρώ δεδομένο ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα τύγχανε της στήριξης όλων των πολιτικών δυνάμεων. Είναι απαραίτητο να γίνει. Αν κρίνω από τις δημόσιες τοποθετήσεις των υπόλοιπων κομμάτων, δεν βλέπω να υπάρχει κάποια ουσιαστική αντίρρηση. Διαμορφώνεται, με άλλα λόγια, μια πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία που αναγνωρίζει ότι πρέπει, με κάποιο τρόπο, να λύσουμε τις διαφορές μας με την Τουρκία. Όχι, όμως, υπό καθεστώς πίεσης και εκβιασμών. Αυτή η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει στην ελληνική κοινωνία που πιστεύω ότι αντιλαμβάνεται πως αυτή είναι και η σωστή επιλογή. Γιατί ποια άλλη επιλογή έχουμε; Να μην κάνουμε τίποτα και να παραμένουμε σε μια ισορροπία τρόμου με την Τουρκία που ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταλήξει σε ένα σενάριο όπου θα είμαστε και οι δύο χαμένοι; Διότι κερδισμένος δεν υπάρχει σε ένα σενάριο θερμού επεισοδίου».
Υπήρξε λοιπόν σαφής απάντηση, και ανάλυση του θέματος, ειδικά σε μια τέτοια συζήτηση, που μιλούμε για τα πάντα. Αυτό σημαίνει πως το ενδεχόμενο Προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης έχει μελετηθεί εκτενώς, όχι μόνο φυσικά από τους Διπλωμάτες καριέρας του ΥΠΕΞ, αλλά και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό σε συνεννόηση με τον ΥΠΕΞ προφανώς.
Έχουν ενδιαφέρον μερικά κομμάτια, ο τρόπος με τα οποία τα ανέφερε ο Πρωθυπουργός. Καταρχάς μίλησε για μια Ελλάδα, που είναι έτοιμη να δεχτεί την Προσφυγή. Τι σημαίνει αυτό; πως είναι προφανές το γεγονός ότι υπάρχει κίνδυνος το Διεθνές Δικαστήριο να εκδικάσει και κάποια πράγματα υπέρ της Τουρκίας. Αλλά όλα πλέον τα ελληνικά κόμματα, αλλά και η Κοινή Γνώμη το συζητά.
Φυσικά μίλησε πως το δίκιο είναι με το μέρος μας. Το θέμα όμως είναι πως η Τουρκία θεωρεί πως το Δίκαιο είναι με την πλευρά του ισχυρού. Και μιας και είναι αυτή η ισχυρότερη, αξιώνει τις μέγιστες διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας, Κύπρου, και άλλων γειτονικών χωρών. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε;
Πιστεύουμε πως κάθε προσφυγή στη Χάγη, υπό το καθεστώς μια ισορροπημένης κατάστασης, θα έχει αναμφίβολα θετικό αντίκτυπο για τη χώρα μας. Το πρόβλημα είναι να αναγκαστούμε να συρθούμε σε διαιτησία, με τουρκικά προγεφυρώματα σε ελληνικό έδαφος. Τότε πλέον, η κάθε διαιτησία θα φροντίσει να συμβιβάσει τα πράγματα, και δεν υπάρχει αμφιβολία πως τότε η Τουρκία θα πάρει τα μέγιστα.
Η μόνη λύση λοιπόν είναι η διατήρηση της αποτρεπτικής μας ικανότητας σε στρατιωτικό επίπεδο, μέχρι να αποφασίσει ΚΑΙ η Τουρκία πως θα πάμε στη Χάγη. Αυτό που φοβούμαστε, και το λέμε, είναι ένα εκτεταμένο θερμό επεισόδιο, που θα λήξει με εδαφικά οφέλη υπέρ της, ακόμη κι αν έχει υποστεί απώλειες πέραν του αποδεκτού. Τότε, η Χάγη δεν είναι λύση; Ποια είναι η λύση; η ενίσχυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων όχι σήμερα, αλλά χτες.