Σφήνα Boeing στα F-16V…

ή έμαθαν ότι…. και πλάκωσαν και οι….;
Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί… και συνέβη.
Κατά τα φαινόμενα «υπάρχει» θέμα Boeing στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ελληνικών F-16 με την εταιρία να αναζητά να μπει εμβόλιμη στην, εν πολλοίς, δρομολογημένη διαδικασία με την Lockheed Martin προσφέροντας μάλιστα ένα «πολύ δελεαστικό πακέτο» όπου όλα μπαίνουν μέσα: πρόταση για το σύνολο των 123 μαχητικών με καλύτερους μάλιστα οικονομικούς όρους από ότι τα 85 F-16, χρηματoδοτικό πρόγραμμα, μεταχειρισμένα F-15C/D και της… παναγιάς τα μάτια (δηλαδή ότι θέλαν να ακούσουν τα αυτιά μας και ακριβώς ότι έχει συζητηθεί -μέχρι αηδίας- τις τελευταίες εβδομάδες).
Υπήρξε μάλιστα και μια  διαρροή του παρασκηνίου που έχει προηγηθεί, συμπεριλαμβανομένων και των δυο επιστολών που έχουν αποσταλεί στον ΥΠΕΘΑ (εδώ η ανάρτηση των συναδέλφων του militaire).
Πολλά μπορούν να ειπωθούν επί του θέματος και τα περισσότερα θα περιλαμβάνονται στο δεύτερο μέρος της ανάλυσης μας για τον «Εκσυγχρονισμό του Αιώνα», που θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος μας (ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ).
Θα αρκεστούμε εδώ να σημειώσουμε ότι (όπως γράφουμε στο τρέχον τεύχος μας) προς το παρόν δεν υπάρχει θέμα συμφωνίας με την Lockheed Martin για τα F-16V και την αναβάθμιση των F-16 Block 50 με βάση το σχέδιο LOA που υποβλήθηκε στο Κογκρέσο (η περίοδος πιθανών αντιρρήσεων έληξε στις 15 Νοεμβρίου οπότε και είναι πλέον θέμα συζήτησης με την ελληνική πλευρά). Άρα δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις με την όποια πρόταση φέρεται να κομίζει η Boeing.
Δεύτερον, η μια από τις επιστολές της τελευταίας ξαναφέρνει (ως ακόμη ισχύουσα) στο τραπέζι την παλαιότερη πρότασή της του 2014, που είχε παρουσιαστεί μαζί με αυτές της LM και BAE Systems τον Μάιο του 2015 στο ΓΕΑ. Να θυμίσουμε ότι οι πληροφορίες εκείνης της εποχής αναφερόντουσαν στην πρόταση ως την πλέον ασαφή από τις τρεις που είχε υποβληθεί και μάλιστα με διαφορά από αυτές των άλλων δυο που ήταν απολύτως συγκεκριμένες αφού βασίζονταν σε πραγματικά, υπό υλοποίηση, προγράμματα και όχι paper projects.
Προφανώς η εξέταση από ελληνικής πλευράς κάθε πιθανής πρότασης (όταν μάλιστα «παίζονται» και τόσες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε καιρούς άκρως χαλεπούς) είναι επιβεβλημένη αλλά… αυτή η φάση έχει ήδη γίνει από το ΓΕΑ, λόγος για τον οποίο στάλθηκε και η LOR τον περασμένο Φεβρουάριο, που προκάλεσε και το πρόσφατο σχέδιο LOA.
Άρα προς τι η επιστροφή της Boeing στην ελληνική αγορά και μάλιστα (σχεδόν) κατόπιν εορτής;
Μήπως παρακινήθηκε μόνο και μόνο από την μικροπολιτική διαμάχη που ξέσπασε στην Ελλάδα; Διότι, με δεδομένο ότι το θέμα του εκσυγχρονισμού των ελληνικών F-16 ήταν «ανοικτό» εδώ και καιρό γιατί δεν ζητήθηκε (έστω ως δική της πρωτοβουλία-unsolicited) η συνάντηση που αιτείται τώρα με επιστολές προς τον ΥΠΕΘΑ; Αν είχε γίνει αυτό σε εύλογο χρόνο θα μπορούσε να υπάρχει πλαίσιο ανταγωνισμού προτάσεων, LOR και LOA και για τις δυο, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις. Έτσι και μόνο έτσι θα μπορούσε να λειτουργήσει ανταγωνιστικά προς όφελος της ΠΑ.
Διαφορετικά ο χρόνος και η συγκυρία της “πρότασης” είναι άκρως ύποπτη!
Επειδή μάλιστα κάποιοι από μας έχουν μνήμη, να θυμηθούμε και την περίπτωση της «πρότασης» της Boeing στα τέλη της δεκαετίας του 90, που προσπάθησε μέχρι τελευταία στιγμή να αναχαιτίσει τον εκσυγχρονισμό των F-4 ενώ υπήρχαν τελικές διαπραγματεύσεις με την DASA.
Μήπως τελικά η «σφήνα» δεν είναι παρά κάποια τυχοδιωκτική προσπάθεια που εκπορεύεται περισσότερο από τις «φιλοδοξίες» Ελλήνων επαϊόντων και αντιπροσώπων παρά από σοβαρές προθέσεις της Boeing; Οι ενδείξεις περί αυτού είναι δυστυχώς πολλές, μη εξαιρουμένου και του δολώματος περί F-15C/D (του αγαπημένου «παιγνιδιού» του ΥΠΕΘΑ). [εμάς μας βάζει σε σκέψεις ακόμη και η αναφορά Τραμπ, δεδομένων των «πολύ καλών» σχέσεων που διατηρεί με την «μεγάλη κυρία» από το Σικάγο, όπως όμως και η αναφορά του ΥΠΕΘΑ στην βουλή ότι “αν δεν μας εξυπηρετεί η LM θα πάμε σε άλλους”].
Εν τοιαύτη περιπτώσει και εφόσον όλα είναι ακόμη ανοικτά στο θέμα του εκσυγχρονισμού γιατί να μην κληθεί και η BAE Systems να υποβάλει νέα πρόταση. Η εταιρία μπορεί να έχει «χαθεί» μετά το φιάσκο της απόπειρας εκσυγχρονισμού στη Νότια Κορέα, αλλά δεν έχει εξαφανιστεί εντελώς και, όπως έλεγαν άνθρωποί της πρόσφατα, περιμένουν την επόμενη ευκαιρία;
Γιατί να μην κληθούν και οι Ισραηλινοί να υποβάλουν προτάσεις, που διατυμπανίζουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν ότι μπορούν να εκσυγχρονίσουν τα πάντα και με ότι θέλει ο πελάτης (ήδη προσφέρουν F-16 Barak με ραντάρ AESA στην Κροατία);
Σε τέτοια προγράμματα είναι το ρίσκο υλοποίησης που μετράει έναντι του κόστους και αυτός πρέπει να είναι και ο κυρίαρχος παράγοντας. Η BAE Systems είχε τάξει στους Νοτιοκορεάτες «λαγούς με πετραχήλια» στη μισή τιμή έναντι της Lockheed Martin και τελικά έφυγε νύκτα από τη Σεούλ όταν αποδείχθηκε ότι είχε αφήσει εκτός προϋπολογισμού ένα κομμάτι του προγράμματος (που κατά σύμπτωση «περνούσε» μέσα από την Lockheed Martin και που ήλπιζε να της βγάλει το φίδι από την τρύπα η USAF λόγω FMS αλλά η Αμερικανική Αεροπορία δεν τσίμπησε!). Σε μια ελληνική αντίστοιχη περίπτωση ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;
Το μέγα θέμα λοιπόν είναι ΕΝΑ: να ξεκαθαρίσει άμεσα την κατάσταση το ΥΕΘΑ (δεδομένου ότι οι επιστολές απευθύνονται στην πολιτική ηγεσία του) και είναι υποχρέωση και καθήκον του κου Καμμένου. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε βάση (με δεδομένες όμως όλες τις παραμέτρους που έχουν ήδη εξεταστεί και όπως η κατάσταση έχει σήμερα – διότι διαφορετικά δεν θα φτάναμε σε αυτό το σημείο της εξέλιξης του προγράμματος που βρισκόμαστε) να πράξει ανάλογα εδώ και τώρα!
Αν όμως δεν υπάρχει βάση να βάλει την όποια υπόθεση Boeing οριστικά, αμετάκλητα και δημοσίως στο αρχείο ( διαφορετικά κάτι τέτοια πράγματα ανασταίνονται και βρικολακιάζουν μετά από χρόνια).
Άλλως υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος το όλο πρόγραμμα να μπει σε ένα ατέρμονα κυκεώνα μηχανορραφιών και σκανδαλολογίας και η Πολεμική Αεροπορία χρειάζεται τα εκσυγχρονισμένα F-16… ΧΘΕΣ!