Τον Ιούνιο του 1938, ο ιταλός μηχανικός Pietro Luigi Nardi, ένα από τα τρία αδέρφια της εταιρείας Fratelli Nardi, παρουσίασε τα αποτελέσματα μιας μελέτης του για τη βέλτιστη αεροδυναμική, με ένα σχέδιο αεροσκάφους διπλής ατράκτου. Για την επαλήθευση της θεωρίας του, πρότεινε την κατασκευή ενός ελαφρού τετραθεσίου το οποίο θεωρούσε πως θα μπορούσε να υπερισχύσει των γερμανικών σε ταχύτητα.
H ιδέα του καλλιεργήθηκε μετά τη διαπίστωση της εμφανούς υπεροχής και καθολικής ανωτερότητας των γερμανικών Siebel Fh.104 και Messerschmitt Bf.108 στον τρίτο διαγωνισμό «Avio Rally» που διεξήχθη στο Littorio της Σικελίας το 1938. Στις 5 Σεπτεμβρίου, η Διοίκηση Αεροπορίας (Amministrazione Aeronautica) υπέγραψε σύμβαση με την εταιρεία Bestetti Aeronautica για την κατασκευή ενός πειραματικού αεροπλάνου, του BN.1 (Bestetti-Nardi modello 1) που θα λάμβανε μέρος στο διαγωνισμό του επομένου έτους.
Το BN.1 ήταν ένα πειραματικό σπορ υψηλοπτέρυγο δικινητήριο τεσσάρων θέσεων. Τα κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η διπλή άτρακτος και το υλικό κατασκευής του: ξύλο οξιάς, λεύκας και ελάτου. Επ’ αυτού ακολουθείτο μια καινοτόμος επεξεργασία που καθιστούσε το πολυστρωματικό ξύλο ειδικής επικολλήσεως, ανθεκτικότατο στην καύση. Όλη η άτρακτος ήταν ξύλινη με επένδυση καμβά εκτός από τις λαμαρίνες στο τμήμα των κινητήρων. Οι πτέρυγες, τραπεζοειδούς κατόψεως με ξύλινες νευρώσεις, ήταν τοποθετημένες στο κέντρο, συνδέοντας και τις δύο ατράκτους. Στηρίζονταν σε μονή δοκό και ήταν επικαλυμμένες με κόντρα πλακέ και καμβά, όπως η άτρακτος. Οι άτρακτοι είχαν στην κατάληξή τους κοινό οριζόντιο πηδάλιο και δύο κάθετα σταθερά, ενώ για όλο το ουραίο τμήμα υπήρχε σύστημα αεροδυναμικής αντισταθμίσεως.
Τα διπλά πιλοτήρια διέθεταν τα απολύτως απαραίτητα όργανα πτήσεως και οι καλύπτρες άνοιγαν από το πλάι. Το σύστημα προσγειώσεως ήταν μερικώς αναδιπλούμενο προς τα εμπρός, μέσα στις άκρες των κινητήρων οι οποίοι περιέστρεφαν δίφυλλες μεταλλικές έλικες μεταβλητού βήματος. Οι δεξαμενές καυσίμων, συνολικής χωρητικότητας 420 λίτρων, ήταν τοποθετημένες στις ατράκτους μεταξύ κινητήρων και πιλοτηρίων. Το μήκος του αεροσκάφους ήταν 8,15 μέτρα, με ύψος 2,10 μέτρα, ενώ η έκταση πτερύγων έφτανε τα 11,45 μέτρα (εμβαδόν 17,36 τετ. μέτρα).
Ο Nardi που ανέλαβε το σχεδιασμό, σκεφτόταν αρχικώς την εγκατάσταση κινητήρων Hirth και κατόπιν των Alfa Romeo 116 (αυτοί ήταν οι Alfa Romeo 115 εφοδιασμένοι με συμπιεστή). Η έλλειψη όμως των Alfa Romeo 116 οδήγησε στην αναγκαστική εναλλακτική των 115. Ως εκ τούτου, τροποποιήθηκαν και τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του BN.1: το κενό βάρος αυξήθηκε από 1.200 σε 1.250 κιλά, η μεγίστη ταχύτητα έπεσε από 360 σε 350 χλμ/ώρα και η εμβέλεια από 1.500 σε 1.100 χλμ.
Η συνέχεια στο Military History