Στον καταιγισμό εμφάνισης νέων μη επανδρωμένων και περιφερόμενων πυρομαχικών (καμικάζι-drone, όπως τα λέμε απλουστευτικά), έχει αρχίσει και “θολώνει” το τοπίο στην κατηγοριοποίηση τους, καθώς σε εμφάνιση, επιδόσεις και λειτουργία αρχίζουν κάποια να μοιάζουν με πυραύλους cruise ή κατευθυνόμενες βόμβες.
Σε αυτό το “ενδιάμεσο” χώρο λοιπόν, η αμερικανική Anduril παρουσίασε τη σειρά πυραύλων cruise (έτσι τα δηλώνει) Barracuda-Μ, τα οποία προβάλει ως προσιτού κόστους, εύκολα στην μαζική παραγωγή, οπότε ιδανικά να αναπληρώσουν τα δυτικά οπλοστάσια με τέτοια όπλα, που δεν θα χρειάζονται την πολυσύνθετη κατασκευή ακριβείας άλλων. Δηλώνει μάλιστα πως η παραγωγή τους “απαιτεί 50% λιγότερο χρόνο, 50% λιγότερα εξαρτήματα και 95% λιγότερα εργαλεία, από άλλα ανταγωνιστικά τους” και πως όλα αυτά τα κάνουν έως και “30% φθηνότερα”.
H σειρά των Barracuda προσφέρεται σε 2 επιλογές, ώς βασικό μη επανδρωμένο και ως “Μ”, δηλαδή ως πυρομαχικό. Τα μοντέλα είναι 3, όλα κινούμενα με μικρό κινητήρα τουρμποτζέτ και με πτέρυγες που ξεδιπλώνονται με την άφεση:
Barracuda-100M: Με εμβέλεια έως 150 χιλιόμετρα (για εναέρια εξαπόλυση) και με πολεμική κεφαλή βάρους 17 κιλών. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν από επιθετικά ελικόπτερα, όπως τα AH-64 Apache (στη θέση των πυραύλων Hellfire), αλλά και από κάθε αεροσκάφος που μπορεί να φέρει τυπικό σωλήνα εκτόξευσης. Επίσης μπορεί να εκτοξευθεί από το έδαφος.
Barracuda-250M: Με 350 χιλιόμετρα εμβέλεια και τη ίδια κεφαλή, όπου μπορεί να εξαπολυθεί από μαχητικά αεροσκάφη, ακόμη και να χωρέσει εντός της αποθήκης όπλων του F-35, αλλά και να βληθεί από εκτοξευτές HIMARS!
Barracuda-500M: Το πιο βαρύ βλήμα με εμβέλεια 900 χιλιόμετρα και πολεμική κεφαλή 50 κιλών, και αυτό για εναέρια εξαπόλυση.
Η εταιρεία προτείνει μια μεγάλη γκάμα χρήσης των όπλων αυτών, π.χ. με εξαπόλυση τους μαζικά από μεταγωγικά αεροσκάφη, από υπάρχοντες εκτοξευτές πλοίων και ρουκετοβόλα, από αεροσκάφη όπως είπαμε, γενικώς ως “πασπαρτού” πυρομαχικό, το οποίο μάλιστα θα διαθέτει και ικανότητα τεχνητής νοημοσύνης και συνεργατικής λειτουργίας σε σμήνη.
