Τι μπορείς να ενσωματώσεις πάνω σε ένα πύργο ΤΟΜΑ ή άρματος για να το προστατεύσεις από την αυξανόμενη απειλή των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, των αιωρούμενων πυρομαχικών και γενικότερα κάθε όπλου;
Ως απάντηση, η αυστραλιανή EOS Defence Systems κατάφερε να συνδυάσει το σύνολο των αντιμέτρων που κυκλοφορούν σήμερα, παρουσιάζοντας τον πύργο Τ2000 για τεθωρακισμένα. Η πρόταση της προορίζεται αρχικά για τη μεγάλη παραγγελία ΤΟΜΑ που είναι σε εξέλιξη στην Αυστραλία, αλλά προφανώς η λύση του πύργου που προσφέρει μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε αντίστοιχο τεθωρακισμένο ή και σε κύριο άρμα μάχης.
Έτσι στον πύργο -που βασίζεται στον ΜΤ30 της Elbit- συνυπάρχουν τα εξής: Ένα ελαφρύ πυροβόλο (30 χιλιοστών, αλλά μπορεί να μπουν αντίστοιχα από 20 έως 40 χιλιοστά), ένας τηλεχειριζόμενος πυργίσκος με πολυβόλο και ένα ενεργό σύστημα άμυνας κατά εισερχομένων βλημάτων IRON FIST της ισραηλινής Elbit.
Βασικό στοιχείο είναι ένα συγκρότημα ηλεκτροοπτικών που εντοπίζει στόχους και κατευθύνει τα πυροβόλα. Εδώ όμως είναι το “εξτρά”. καθώς το συγκρότημα μπορεί να συνοδεύεται από “πυροβόλο” laser ισχύος 35 kilowatt. Το τελευταίο στοχεύει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και είναι ικανό να καταρρίψει αιωρούμενα πυρομαχικά, μικρά drone ή να «τυφλώσει» και πιο μεγάλα, εφόσον βρεθούν εντός ακτίνας δράσης. Σαν να μην έφθαναν αυτά, στο πλάι του πύργου είναι δυνατό να ενσωματωθεί και εκτοξευτής πυραύλων της οικογένειας Spike.
Ο συνδυασμός όλων αυτών των συστημάτων δημιουργεί, όπως λέει η εταιρία, ένα πολυστρωματικό θόλο άμυνας, ακτίνας 10 χιλιομέτρων, γύρω και πάνω από το τεθωρακισμένο, με ικανότητα αντιμετώπισης ακόμη και top-down πυρομαχικών (δηλαδή επίθεσης στο άνω τμήμα του πύργου που είναι και πιο ευάλωτο).
Βέβαια το κρίσιμο εδώ είναι o έλεγχος αυτών ως ενιαίο σύστημα μάχης, που επίσης υπόσχεται η EOS, με πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες από 3 οθόνες, για όλο το πλήρωμα και με υψηλή αυτοματοποίηση.
Η λύση της EOS, με μεγάλη χρήση ισραηλινών τεχνολογιών, είναι ως ιδέα στο «σωστό» δρόμο, καθώς η παλαιά λογική για ένα τεθωρακισμένο με μόνο ρόλο την προσβολή ενός άλλου οχήματος έχει πλέον λήξει. Σήμερα ένα θωρακισμένο στο πεδίο της μάχης είναι στόχος για κάθε είδους οπλικά συστήματα, ξηράς, εναέρια, επανδρωμένα, μη επανδρωμένα, πυροβόλα, ρουκέτες, έξυπνα βλήματα όλμων και πυροβολικού, UAV, «καμικάζι» UCAV κ.ο.κ. Έτσι πλέον η ικανότητα επιβίωσης πρωτεύει, πριν καν έρθει ο ρόλος της επίθεσης.
Η πολυστρωματική άμυνα βέβαια έχει υψηλό κόστος και απαιτεί έξυπνη χρήση, αλλά το αποτέλεσμα είναι όχι μόνο το κάθε τεθωρακισμένο να επιβιώνει αλλά να μπορεί να δράσει και ως περιορισμένου -μα κρίσιμου- εύρους ομπρέλα προστασίας άλλων πιο ελαφριών οχημάτων.
Αντίστοιχες λύσεις είναι λοιπόν σημαντικό να ξεκινήσουν να ενσωματώνονται και στο ελληνικό αρματικό δυναμικό, ξεκινώντας από ενεργό σύστημα αυτοπροστασίας, συνεχίζοντας σε εξελιγμένο ηλεκτροοπτικό σύστημα εντοπισμού στόχων, ανάμεσα τους και UAV. Η επένδυση είναι πολύ λογική αν αναλογιστεί κανείς το ανθρώπινο κόστος και το κόστος του άρματος, όπως και την ανάγκη αυτά να επιβιώσουν για να δώσουν τη μάχη απέναντι στο πολυάριθμο εχθρικό αρματικό δυναμικό.
Γερμανικό Leopard2A7 με APS Trophy, επιτυχημένες οι δοκιμές (άντε και στα δικά μας, κυριολεκτικά)
