Η Ουκρανία ολοκλήρωσε χθες την παραλαβή 1.212 σορών στρατιωτών της, από συνοριακό σημείο με την Λευκορωσία, όπου τους είχε μεταφέρει εκεί η ρωσική πλευρά. Ταυτόχρονα παρέδωσε 27 σορούς Ρώσων στρατιωτών.
Το όλο θέμα περί ανταλλαγής και αιχμαλώτων και νεκρών, είχε συμφωνηθεί στις 2 Ιουνίου σε διμερείς συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη. Το τι ακολούθησε όμως ήταν το ενδιαφέρον.
Έτσι το Σάββατο 7 Ιουνίου, η Ρωσία παρουσία καμερών έφερε στα σύνορα Λευκορωσίας-Ουκρανίας 4 φορτηγά-ψυγεία, τα οποία μάλιστα άνοιξε για να φανούν οι σάκοι με τους νεκρούς, δηλώνοντας πως “η Ουκρανία δεν θέλει να τους παραλάβει”. Και άμεσως στήθηκε μια εντυπωσιακή καμπάνια παραπληροφόρησης, ότι δήθεν οι Ουκρανοί “δεν παραλαμβάνουν τους νεκρούς τους, γιατί αν το κάνουν θα πρέπει να πληρώσουν στους συγγενείς τους υπέρογκες αποζημιώσεις, και γιατί δεν θέλουν να γίνουν ομαδικές κηδείες που θα σπείρουν την απογοήτευση”.
Tη σχετική ανακοίνωση-συμπέρασμα-κατηγορία έκανε χωρίς καμμία καθυστέρηση την ίδια μέρα, στις 7 Ιουνίου, ο Ντιμίτρι Μεντβέντεφ, αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, που έχει αναλάβε το ρόλο του αγκιτάτορα της Μόσχας. Με το παρακάτω μήνυμα του στο Χ, όπου έγραφε:“Οι μπάσταρδοι του Κιέβου δεν θέλουν να πάρουν τις σορούς των νεκρών τους στρατιωτών. Υπάρχουν δύο λόγοι: φοβούνται να παραδεχθούν πως υπάρχουν 6.000 δεν δεν θέλουν να πληρώσουν τις χήρες. Τι σατανικά αποβράσματα. Να καούν όλοι στην κόλαση”.
Την παραπάνω ατάκα την υιοθέτησαν με μεγάλη ευκολία άπαντες οι ευάλωτοι/αφελείς/πρόθυμοι στη σχετική προπαγάνδα, αναπαράγοντας τη με έμφαση.
Αν έψαχναν λίγο το ζήτημα, θα μάθαιναν πως στα 3 χρόνια πολέμου έχουν γίνει μεταξύ Ουκρανίας-Ρωσίας πάνω από 70 ανταλλαγές αιχμαλώτων όπως και σορών, οπότε καμία από τις δύο πλευρές ποτέ δεν αρνήθηκε τέτοιες διαδικασίες. Επίσης, εφόσον Ουκρανία και Ρωσία είχαν ήδη συμφωνήσει στις 2 Ιουνίου αλληλοαποδοχή 6.000 σορών, είναι αυτονόητο πως είχαν παραδεχθεί πως υπάρχουν τουλάχιστον τόσοι. Και το σχετικά παρήγορο είναι πως η διαδικασία ανταλλαγής νεκρών και αιχμαλώτων είναι από τις πιο “δρομολογημένες” και γίνεται συχνά, με αμοιβαία ανθρωπιστική προθυμία Μόσχας και Κιέβου, με συμμετοχή του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και άλλων οργανώσεων, όπως και κάποιων τρίτων χωρών που αναλαμβάνουν τη μεσολάβηση.
Το αποτέλεσμα; Η 1η φάση ανταλλαγή νεκρών ολοκληρώθηκε σε λίγες μέρες κατά τα συνήθη (θα ακολουθήσουν κι άλλες), η Ουκρανία είχε δηλώσει από την πρώτη μέρα πως “δεν έγινε η παραλαβή το Σάββατο γιατί δεν είχαμε συννενοηθεί το χώρο και τον χρόνο με τη Ρωσία”, ενώ συνεχίζεται και η ανταλλαγή αιχμαλώτων, όπου τώρα κάθε πλευρά παραδίδει τους σοβαρά τραυματίες που έχει.
Τι παραμένει; Πέρα από τη ρωσική σπέκουλα, η πλήρης αδυναμία και των δύο πλευρών, Ουκρανίας και Ρωσίας, να παραδεχθούν το σύνολο των απωλειών τους. Θέμα για το οποίο δεν μιλάνε ούτε επίσημα, ούτε βέβαια οι εκατέρωθεν “παπαγάλοι” τολμούν να θίξουν. Αντίθετα μιλούν μόνο για τις απώλειες του “απέναντι”, ανακοινώνοντας νούμερα που παραμένουν ατεκμηρίωτα και εξωφρενικά (εξωφρενικά χαμηλά για τις φίλιες απώλειες, εξωφρενικά υψηλά για τις εχθρικές).
