Με την έναρξη της πυροσβεστικής περιόδου το θέμα των εναέριων πυροσβεστικών μέσων -στην πρώτη μεγάλη φωτιά- θα έλθει και πάλι στην επικαιρότητα (…και μαζί το να γράφει ο κανένας ότι του κατέβει).
Μας τράβηξε λοιπόν το ενδιαφέρον η είδηση της ανάθεσης έργου αεροπυρόσβεσης από το ισραηλινό δημόσιο στην Elbit Systems.
Πιο συγκεκριμένα η ισραηλινή εταιρία υπέγραψε συμβόλαιο ύψους $100 εκατ. για την παροχή υπηρεσιών αεροπυρόσβεσης στον ισραηλινό υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας, που είναι ο αρμόδιος φορέας στη μεσανατολική χώρα.
Η σύμβαση αφορά σε οκτώ χρόνια με την υποχρέωση διατήρησης του υφιστάμενου στόλου 14 πυροσβεστικών αεροσκαφών, που θα περιλαμβάνει το σύνολο των επιχειρησιακών προβλέψεων, όπως συντήρηση και διαθεσιμότητα.
O στόλος αυτός, συγκροτημένος σε σμήνος, επιχειρεί κάτω από τις διαταγές της Ισραηλινής Αστυνομίας σε συνεργασία με την Υπηρεσία Πυρόσβεσης και Διασώσεων.
Η Elbit Systems Aerospace είχε αναλάβει με “συνοπτικές διαδικασίες” το 2011 την παροχή υπηρεσιών αεροπυρόσβεσης, εποχή που είχε αποκαλυφθεί ένα κενό τέτοιων δυνατοτήτων, με τις ανάγκες που τότε κάλυπταν κατά περίπτωση οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις.
Το τρέχον συμβόλαιο αποτελεί συνέχεια του παλαιότερου πλαισίου του 2015 (όταν είχε υπογραφεί η πρώτη 8ετής σύμβαση), που έχει ενσωματώσει βελτιώσεις από την εμπειρία που έχει αποκτηθεί.
Μια μορφή outsourcing υλοποιούμε και εμείς αλλά με ετήσια συμβόλαια και διαδικασίες που… ανανεώνονται κάθε χρόνο.
Μήπως όμως κάνουμε λάθος σε αυτή την επιλογή; Είναι άραγε η καλύτερη και οικονομικότερη λύση;
Μήπως να σκεφτούμε το outsourcing σε κάποιες πτυχές της αεροπυρόσβεσης, ειδικά τώρα που προχωρούμε στην ανανέωση του στόλου μας;
Το ελληνικό δημόσιο, με την (καλή ή κακή) εμπειρία που έχει αποκτηθεί θα έπρεπε μέχρι σήμερα να έχει απαντήσεις πάνω στο θέμα. Ή απλά κάθε χρόνο θα ξεκινάμε πάλι από την αρχή, λες και δεν υπάρχει παρελθόν αλλά ούτε προφανώς και μέλλον;
Βέβαια άντε και βρέθηκαν φορείς για να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό. Άντε και «επέζησαν» των προσφυγών και της λασπολογίας που συνήθως συνοδεύει τέτοιες διαδικασίες. Στο τέλος θα πρέπει αντιμετωπίσουν και την υφιστάμενη νοοτροπία, που είναι και ο μεγαλύτερος σκόπελος ή μάλλον ένας γιγάντιος ύφαλος, όπως αποδεικνύουν τα όποια δειλά βήματα outsourcing έχουν γίνει μέχρι σήμερα.
