Η Airbus ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο ότι θα τερματίσει την παραγωγή του Α380, του μεγαλύτερου επιβατικού αεροσκάφους σε παραγωγή στον κόσμο το 2021, εφόσον η Emirates – στην οποία η παραγωγή A380 εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό – επέλεξε να μειώσει τις παραγγελίες της, υπέρ άλλων δικινητήριων τύπων.
Ωστόσο, ο διευθύνων σύμβουλος της Airbus κ. Γκιγιώμ Φωρί υπερασπίστηκε τη μεθοδολογία πρόβλεψης ζήτησης που ακολούθησε η εταιρεία προσπαθώντας να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις από την απόφαση αυτή.
Συγκεκριμένα, το 2007 η Airbus είχε κάνει συντηρητική εκτίμηση για μια 20ετή ζήτηση για σχεδόν 1.300 επιβατικά αεροσκάφη μεγάλης χωρητικότητας, έτος έναρξης της παραγωγής του A380, και παρά τις κακές πωλήσεις του A380 στην πορεία, εξακολουθούσε να δίνει προοπτικές για πωλήσεις 1200 αεροσκαφών μέχρι και μια δεκαετία αργότερα .
Η ολοκλήρωση της γραμμής παραγωγής επιβεβαιώθηκε δύο μήνες πριν ο Φωρί, που τότε ήταν πρόεδρος του τμήματος εμπορικών αεροσκαφών ανέλαβε ως επικεφαλής της Airbus. Μιλώντας κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης στην Τουλούζη στις 21 Μαΐου, ο Φωρί δήλωσε επιτακτικά: «Οι προβλέψεις είναι μια δύσκολη υπόθεση, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με το μέλλον».
Τόνισε ότι η εταιρεία προσαρμόζει κάθε χρόνο τις μεθόδους παγκόσμιων προβλέψεων, εξετάζοντας το πρόσφατο παρελθόν και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ό,τι έχει μάθει και εισπράξει η εταιρεία μέχρι τότε. Ωστόσο, όπως επισήμανε, «αυτή η δουλειά δεν είναι απλή. Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία στην αγορά, τόσο πολλά συμβαίνουν που δεν ήταν καν στην εικόνα μόλις κατά το προηγούμενο έτος.»
Η Airbus επιχειρεί να προβλέψει επιχειρηματικές συνθήκες για προγράμματα παραγωγής αεροσκαφών με εύρος διάρκειας ζωής 20, 30 ή 40 ετών. Μερικές φορές το καταφέρνει και μερικές άλλες όχι. Γενικά όμως η εταιρεία σύμφωνα με τον Φωρί πρέπει να είναι “ταπεινή”.
Μάλιστα διευκρίνησε ότι οι λάθος προβλέψεις δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό κι ως παράδειγμα έφερε την περίπτωση του A320. Το επιχειρηματικό πλάνο παραγωγής για το Α320 ήταν για περίπου 700 αεροσκάφη συνολικά.
Τριάντα χρόνια αργότερα όμως, η εταιρεία έχει φτάσει να παράγει 700 αεροσκάφη του τύπου τον χρόνο, κάθε χρόνο. Έτσι δείχνει ότι η έκρηξη σ’ αυτήν την αγορά του του κλάδου ήταν απλά εκπληκτική σύμφωνα με τον Φωρί.
Ένας βασικός λόγος της μη επιθυμητής εμπορικής πορείας του Α380 πάντως ήταν το γεγονός ότι είναι τετρακινητήριο, γεγονός που συνεπάγεται αυξημένο λειτουργικό κόστος. Κι αυτό είναι πρόβλημα διότι η τεχνολογία έχει επιτρέψει πια την ύπαρξη αρκετά ισχυρών κινητήρων ώστε δυο μόνο να είναι αρκετοί για μεγάλα αεροσκάφη. Για του λόγου το αληθές, μόνο δυο αεροσκάφη σήμερα πια φέρουν τέσσερεις κινητήρες, το Airbus Α380 και Boeing 747.
Επίδειξη δύναμης από την General Electric: Παρουσίαση του θηριώδους GE9X
Ο Φωρί επιμένει πάντως ότι – παρά τις αδύναμες πωλήσεις του – το A380 υπήρξε «επιτυχία» για την Airbus: «Πιστεύω απολύτως ότι η Airbus δεν θα ήταν εκεί που είναι σήμερα χωρίς το A380, δεδομένου ότι μας παρείχε βασικά μαθήματα για επόμενα προγράμματα παραγωγής αεροσκαφών, ειδικά το A350. Καινοτομία σημαίνει ότι αναλαμβάνουμε κινδύνους και ρίσκα, και θα συνεχίσουμε να είμαστε αυτό το είδος ανταγωνιστή στην αγορά.»
Την ίδια στιγμή πάντως, το αντίπαλο δέος του Α380, το Boeing 747 εξακολουθεί να παράγεται 50 χρόνια μετά.
Το Boeing 747 έγινε 50 ετών αλλά παράγεται ακόμα. Τι μέλλει γεννέσθαι;
