Προ καιρού είχαμε αναφερθεί στα προβλήματα που αντιμετώπιζε η εξέλιξη της κατασκευής του τουρκικού πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου, καθώς η Siemens Energy δεν παρέδιδε κάποια σημαντικά εξαρτήματα τα οποία είχαν προβλεφθεί και παραγγελθεί από την Rosatom, το ρωσικό όμιλο που έχει αναλάβει το έργο. Πλέον, όπως δηλώσε ο Alexey Likhachev, επικεφαλής της Rosatom, στην τουρκική εφημερίδα Sabah, το θέμα έχει λυθεί, καθώς προμηθεύονται τα αντίστοιχα συστήματα από κινεζικές εταιρείες.
Ο ίδιος μάλιστα εξήγησε πως η πρόοδος του έργου είναι σημαντική και πως βρίσκεται κοντά στο σημείο ο πρώτος αντιδραστήρας να παράγει ρεύμα. Στο δεύτερο αντιδραστήρα γίνεται τώρα η εγκατάσταση των μεγάλων μηχανολογικών συγκροτημάτων, όπως η τουρμπίνα παραγωγής ρεύματος και το κέλυφος πίεσης του αντιδραστήρα. Το 2025 θα γίνει η ίδια εργασία στον 3ο αντιδραστήρα, ενώ ο 4ος είναι σε φάση κατασκευής. Συνολικά οι 4 αντιδραστήρες εκτιμάται πως θα είναι λειτουργικοί το 2028, παράγοντας τότε 4,8 GW ισχύος.
Σήμερα εργάζονται στο Ακούγιου κάπου 35.000 άτομα, με πολλούς ανάμεσα τους τεχνικούς από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, το Καζακστάν και το Τουρκμενιστάν, ενώ ο Likhachev δήλωσε πως παρά το εμπάργκο και τις κυρώσεις που αντιμετωπίζει η Ρωσία, συνεχίζονται κανονικά τα άλλα έργα πυρηνικής ενέργειας που έχει αναλάβει ο όμιλος του, σε Ουγγαρία, Αίγυπτο, Κίνα, Ινδία κ.α.
Σχολιάζοντας από την πλευρά μας, η κινεζική επιλογή συστημάτων δείχνει και την ευελιξία Τούρκων και Ρώσων στο να εξελίξουν το συγκεκριμένο έργο στο Ακούγιου, επιλέγοντας και μια χώρα με την οποία είναι σε στενή επαφή, τόσο διμερώς, όσο και μέσω του οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης. Οπότε η “επίλυση” έχει και πολιτική αξία, ενώ δεν μπορεί κανείς να υπαινιχθεί πως τα κινεζικά συστήματα (κυρίως διαχείρισης ρεύματος) θα είναι υποδεέστερα, καθώς και η Κίνα είναι σημαντικός παραγωγός ηλεκτρομηχανολογικών και βέβαια πυρηνικών συγκροτημάτων, οπότε υπάρχει η ανάλογη τεχνογνωσία.
Η κατασκευή του τουρκικού πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου φρέναρε και… φταίει η Siemens
