Μικτές οι εντυπώσεις από την παρουσίαση των πρώτων φωτογραφιών του πρωτοτύπου βρετανικού άρματος Challenger 3, που αναμενόταν εδώ και καιρό. Η Βρετανία σχεδιάζει να αναβαθμίσει σε αυτό το πρότυπο ακόμη 140 παλαιότερα Challenger 2 (θα προηγηθούν συνολικά 8 πρωτότυπα για δοκιμές), ώστε να ενισχύσει το αρματικό δυναμικό της, το οποίο και ποσοτικά έχει μειωθεί σημαντικά.
Το ερώτημα είναι οι απαιτήσεις των νέων πεδίων μαχών μπορεί να καλυφθούν από αυτό το “φρεσκαρισμένο” Challenger. Το οποίο έχει πλέον νέο πύργο, συγκολλημένων ατσάλινων πλακών με νέα θωράκιση συν νέο πυροβόλο. Το τελευταίο είναι το 120 χιλιοστών, L55A1 της Rheinmetall, δηλαδή μια βελτιωμένη έκδοση του πυροβόλου των Leopard 2A7, οπότε τουλάχιστον στον τομέα της ισχύος πυρός δεν έχουμε κάποια καινοτομία, αντίθετα έγινε επιλογή για ομοιοτυπία με άλλα άρματα του ΝΑΤΟ. Αυτό ήταν γνωστό βέβαια εξαρχής, και για τη Βρετανία ήταν μεγάλη απόφαση: καθώς εγκαταλείπεται το δικό της ραβδωτό πυροβόλο L30A1 ίδιου διαμετρήματος, των Challenger 2, όπως και το στοκ των αντίστοιχων πυρομαχικών που φορτώνονταν διμερώς, με το βλήμα και το προωθητικό ξεχωριστά.
Mεγάλες αλλαγές έχουν γίνει και στο εσωτερικό με ψηφιοποίηση των θέσεων του πληρώματος, νέο υπολογιστή πυρός και εξελιγμένες τηλεπικοινωνίες, όπως και νέα θερμικά οπτικά της Thales για καλύτερη αντίληψη του πεδίου μάχης και εντοπισμό στόχων.
Η θωράκιση τώρα είναι νέου τύπου, από πολυστρωματικά συνθετικά υλικά και ονομάζεται “Epsom” (σε αντικατάσταση της παλαιότερης Chobham), ενώ επάνω της στερεώνεται σπονδυλωτό στρώμα ενεργητικής θωράκισης τύπου “Farnham” (επίσης νέα σχεδίαση) με τον συνδυασμό να θεωρείται ιδιαίτερα υψηλής αντοχής σε νέα αντιαρματικά βλήματα. Και υπάρχει πρόβλεψη για ενσωμάτωση και του συστήματος αυτοπροστασίας Trophy, που θα μπει στην τελική μετασκευή. Πάντως στις πρώτες φωτό δεν υπάρχει κάποιο “στέγαστρο” για προστασία από περιφερόμενα πυρομαχικά, που και αυτό έχει γίνει… μόδα.
Ο κινητήρας παραμένει ο ίδιος, των 1.200 ίππων, οπότε το άρμα συνεχίζει να είναι “υποτονικό” με μάλιστα και μικρή αύξηση του βάρους. Εδώ αναφέρεται όμως βελτίωση της ψύξης του κινητήρα, ενώ έχει βελτιωθεί η ανάρτηση και το κιβώτιο μετάδοσης για καλύτερη απόδοση σε ποικιλία εδαφών και περιβάλλοντος.
Οι BAE Systems/Rheimetall ελπίζουν πως θα αρχίσει η παραγωγή του νέου Chally από το 2025, μετά βέβαια από δοκιμές και βελτιώσεις, αλλά το ερώτημα παραμένει και γίνεται διπλό. Το πρώτο το είπαμε, αν μπορεί αυτό το σαφώς εξελιγμένο άρμα να αποδώσει σε ένα πεδίο όπου θα “βρέχει” μη επανδρωμένα και έξυπνα βλήματα πυροβολικού. Το δεύτερο είναι, μιας και τα “γερμανοποιημένα” πλέον Challenger 3 θα είναι όλα μετασκευή από παλαιότερα, θα δούμε ποτέ ξανά ένα νέο, “αυθεντικά βρετανικό”, άρμα μάχης; Ή κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία μιας μεγάλης και πρωτοπόρας παράδοσης στον τομέα;
ΑΝΑΛΥΣΗ: Άρματα Challenger 2 στην Ουκρανία, το τελευταίο “ραβδωτό” πυροβόλο στο πεδίο της μάχης
