Αγγλογαλλικά στρατεύματα αποβιβάζονται στην Κέρκυρα στα μέσα του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου και την καταλαμβάνουν, προκειμένου να την χρησιμοποιήσουν ως βάση για την αναδιοργάνωση σερβικών στρατευμάτων.
Δεκαοκτώ μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, ο σερβικός στρατός πιεζόμενος αφόρητα από τις συνδυασμένες δυνάμεις Αυστροουγγαρίας, Γερμανίας και Βουλγαρίας είχε επανειλημμένα ζητήσει ενίσχυση από τις δυνάμεις της Αντάντ, αλλά η γεωγραφική απομόνωση της Σερβίας αποτελούσε ανυπέρβλητο εμπόδιο. Μόνον η ταχεία είσοδος της Ελλάδος στον πόλεμο υπέρ της συμμαχίας της Αντάντ (l’ Entente Cordiale: η “Εγκάρδια Συνεννόηση”) θα απέδιδε την απαραίτητη οδική σύνδεση για να ενισχυθεί ο σερβικός στρατός αλλά και να αποκτήσει η Σερβία στρατηγικό βάθος. H Ελλάδα, όμως, τηρούσε στάση αυστηρής ουδετερότητας.
Οι πιέσεις προς την Ελλάδα συνεχίζονταν, θυμίζοντας της μάλιστα και τη μυστική ελληνοσερβική συνθήκη συμμαχίας του 1913, που όριζε πως σε περίπτωση που μία από τις δύο χώρες δεχόταν απρόκλητη επίθεση από τρίτη χώρα, η άλλη όφειλε να προστρέξει σε πολεμική βοήθεια με συγκεκριμένο αριθμό στρατευμάτων. Η συνθήκη είχε σχεδιαστεί για να αναχαιτίσει την όρεξη της Βουλγαρίας ή της Τουρκίας, αλλά οι συνθήκες είχαν αλλάξει.
Η συνέχεια στο Military History
