Με τη λήξη της εκστρατείας της Καλλίπολης, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ρώσοι ανέμεναν ότι σημαντικές δυνάμεις των Οθωμανών θα αποδεσμεύονταν για εκστρατεία εναντίον τους στο μέτωπο του Καυκάσου. Οργάνωσαν έτσι προληπτικά μια επίθεση που θα βελτίωνε τις θέσεις τους.
Η στιγμή φαινόταν ιδανική: Μεγάλες οθωμανικές δυνάμεις είχαν μετακινηθεί στη χερσόνησο της Καλλίπολης, η οποία επιπλέον απορροφούσε όλες τις εφεδρείες, τα πολεμοφόδια και την προσοχή των επιτελών. Το μέτωπο του Καυκάσου ήταν παραμελημένο και η κατ’ όνομα μόνο 3η Οθωμανική Στρατιά (τρία Σώματα Στρατού σημαντικά αποδυναμωμένα) δεν ανέμενε καμία ενίσχυση, αφού στο Νότο η βρετανική εκστρατεία της Μεσοποταμίας επίσης απασχολούσε πολλές δυνάμεις.
Επιπλέον, από το προηγούμενο έτος βρισκόταν σε εξέλιξη η αρμενική γενοκτονία, που εκτός ότι απομάκρυνε όλους τους αρμενικής καταγωγής στρατιώτες από τις τοπικές τουρκικές μονάδες, εκκαθάρισε και το δίκτυο Αρμενίων εμπόρων στην περιοχή, στους οποίους στηριζόταν σε μεγάλο -όπως αποδείχθηκε- βαθμό ο ανεφοδιασμός της τουρκικής Στρατιάς.
Η συνέχεια στο Military History
