Ξεκινά η Μάχη της Λέρου με την απόβαση γερμανικών στρατευμάτων στο νησί.
Η Λέρος είχε καταληφθεί από τους Ιταλούς στον ιταλοτουρκικό πόλεμο το 1912, μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, ώστε να αποτελέσει προσωρινή βάση εξόρμησης του ιταλικού στόλου και ανάχωμα στις κινήσεις των Οθωμανών, κατά τον πόλεμο της Λιβυκής εκστρατείας του 1911. Μετά τον πόλεμο, οι Ιταλοί κέρδισαν την Λιβύη αλλά κράτησαν παρόλα αυτά και τα Δωδεκάνησα, αναγνωρίζοντας την στρατηγική τους αξία. Το 1943 ήταν πάλι κρίσιμη χρονιά. Στις 8 Σεπτεμβρίου η Ιταλία πέρασε στο συμμαχικό στρατόπεδο και τα Δωδεκάνησα ενισχύθηκαν από βρετανικές μονάδες και τον ελληνικό Ιερό Λόχο, πλάι στις ιταλικές δυνάμεις.
Η Γερμανική Διοίκηση στην Ελλάδα με εντολή από την OKW (Oberkommando der Wehrmacht: Ανωτάτη Διοίκηση Ενόπλων Δυνάμεων), ανέλαβε αμέσως επιθετική δράση καταλαμβάνοντας τη Ρόδο στις 11 Σεπτεμβρίου και την Κω στις 3 Οκτωβρίου. Η Συμμαχική διοίκηση απέστειλε νέες δυνάμεις στην Σάμο και στη Λέρο, όπου ήδη υπήρχαν εκτεταμένες αεροναυτικές εγκαταστάσεις για να κρατηθεί η βάση των Δωδεκανήσων. Χωρίς αυτή, με τη Γερμανική Αεροπορία να εξορμά από τα αεροδρόμια της Αττικής, της Πελοποννήσου και της Κρήτης, κάθε πρόσβαση στο Αιγαίο θα “σφραγιζόταν”.
Η συνέχεια στο Military History