Ο φραγκικός στρατός υπό τη διοίκηση του μαγιορδόμου (major domus = αξίωμα αντίστοιχο ενός πρωθυπουργού, με δικαστικά και στρατιωτικά καθήκοντα) Καρόλου Μαρτέλου (Martel= σφυρί), συντρίβει τον αραβικό που είχε εισβάλει στη Δυτική Ευρώπη.
Προελαύνοντας μέσα από την αυτοδιοίκητη τότε επαρχία της Ακουιτανίας, ένας μεγάλος αραβο-βερβερικός στρατός από την Ισπανία, συνάντησε τον ηνωμένο φραγκο-βουργουνδικό, μεταξύ των πόλεων Πουατιέ και Τουρ. Οι Άραβες σύμφωνα με τις πηγές, πρέπει να αριθμούσαν περί τους 20-25.000 άνδρες ενώ οι Φράγκοι συγκέντρωναν κάπου 15-20.000. Η μάχη κράτησε σχεδόν δύο μέρες και ήταν εξοντωτική. Οι Άραβες εξαπέλυαν θυελλώδεις επιθέσεις, κυρίως με το πολυάριθμο ιππικό τους που αποτελούσε το μεγαλύτερο μέρος της δύναμής τους, αλλά αυτές έσπαζαν στις άμυνες του βαριά θωρακισμένου φραγκικού πεζικού. Η ορμή των Αράβων κάμφθηκε τη δεύτερη μέρα, κάτω από βαρύτατες απώλειες. Με τον ηγέτη τους Αμπντούλ Ραχμάν αλ Γαφικί νεκρό, αποσύρθηκαν για να μην επιστρέψουν ποτέ ξανά.
Η συνέχεια στο Military History
