Κατά την εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία και μετά τη μεγάλη μάχη του Μποροντίνο, o ρωσικός στρατός υποχώρησε από το πεδίο της μάχης προς το νότο, αφήνοντας μια ισχυρή οπισθοφυλακή που διεξήγαγε σκληρό επιβραδυντικό αγώνα επιτρέποντας την εκκένωση της Μόσχας. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1812, υπό την καταδίωξη της εμπροσθοφυλακής του γαλλικού στρατού υπό τους Στρατάρχες Μυρά και Μορτιέ, ο Στρατηγός Κουτούζωφ -που μόλις είχε προαχθεί από τον Τσάρο σε Στρατάρχη των ρωσικών δυνάμεων- έλαβε μαζί με τους επιτελείς του την πιο φριχτή απόφαση: την εγκατάλειψη της ρωσικής πρωτεύουσας χωρίς μάχη.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 7 Σεπτεμβρίου 1812: Μάχη του Μποροντίνο, γιγαντομαχία με έπαθλο τη Μόσχα
Η κατάσταση των δυνάμεών του δεν επέτρεπε ένα νέο Μποροντίνο, καθώς έπρεπε να ξεκουράσει τους κατάκοπους στρατιώτες του, να αναπληρώσει τις απώλειες και κυρίως να συγκεντρώσει προμήθειες για να συνεχίσει τον αγώνα. Ένας στρατός χωρίς σφαίρες, οβίδες και ψωμί δεν μπορεί να πολεμήσει και η Μόσχα κρίθηκε πως που δεν μπορούσε να κρατηθεί.
Την επομένη κι όλας ο ρωσικός στρατός άρχισε να διαφεύγει από πλάγιες οδούς ακολουθούμενος από το μεγαλύτερο μέρος των 270.000 κατοίκων χιλιάδων, από τους οποίους κάπου 10 με 15 χιλιάδες επέλεξαν να μείνουν μαζί με 10 χιλιάδες ακόμα Ρώσους τραυματίες και ασθενείς που δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν. Έτσι όταν στις 14 Σεπτεμβρίου η γαλλική Μεγάλη Στρατιά έφτασε στην πόλη την βρήκε σχεδόν άδεια.
Η συνέχεια στο Military History