Η Ίμβρος, ή όπως λέγεται στα Τουρκικά, Γκιοκτσέ Αντά, είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Τουρκίας, που βρίσκεται στο Αιγαίο Πέλαγος. Για αιώνες όμως, ο ελληνικός πληθυσμός και ο πολιτισμός του ήταν κυρίαρχοι. Το νησί με τη Συνθήκη της Λωζάνης πέρασε στην τουρκική επικράτεια, αλλά οι κάτοικοι του (όπως και εκείνοι της Τενέδου), εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή πληθυσμών και υποτίθεται θα απολάμβαναν προστασία και ελευθερία. Κάτι που δεν εφαρμόστηκε καθώς από την δεκαετία του ’20 ξεκίνησαν οι πολιτικές και νομικές πιέσεις προς την Ελληνική κοινότητα.
Το 1964 όμως τέθηκε σε εφαρμογή ένα πολύ πιο συστηματικό πλέγμα περιοριστικών νόμων που στόχο είχε τον αφελληνισμό των δύο νησιών. Απαλλοτριώσεις, μεταφορά Τούρκων από την Ανατολία, ίδρυση ανοιχτών φυλακών με βαρυποινίτες που επέδραμαν κατά ελληνικών σπιτιών, οδήγησε τελικά την διωκόμενη, τρομοκρατούμενη και υπό συνεχή απειλή, μεγάλη ελληνική κοινότητα σε εσπευσμένη έξοδο προς την Ελλάδα και άλλες χώρες.
Παρά τα παραπάνω, υπάρχουν Τούρκοι που θυμούνται τους Έλληνες κατοίκους και τις βιαιοπραγίες που έκανε το τουρκικό κράτος. Έτσι, μια έκθεση (κυρίως φωτογραφική) με τίτλο “Θα Συναντηθούμε Ξανά: Η Μνήμη του 1964 για την Ίμβρο” είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου Α’ στο νησί. Ωστόσο, μετά τη -μάλλον συντονισμένη- επίθεση που δέχθηκε η έκθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και τις απειλές που δέχθηκε η δημοσιογράφος Μελικέ Τσαπάν που τη διοργανώνει, η έκθεση ακυρώθηκε.
Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της Ίμβρου, Μπουλέντ Αϊλί, δήλωσε σε ανακοίνωσή του ότι η έκθεση “προσβάλλει τους Τούρκους” και “απειλεί την πνευματική ταυτότητα του κράτους”. Ακόμα και μετά τις προσπάθειες της Τσαπάν να διευκρινίσει τον σκοπό της έκθεσης σε συνομιλία με τον Αϊλί, αυτός εξέλαβε τον τίτλο της εκδήλωσης ως εχθρικό για την Τουρκία. Φοβούμενη για τυχόν κίνδυνο για την μικρή Ελληνική κοινότητα, τόσο στο νησί όσο και στην Κωνσταντινούπολη, η Τσαπάν αποφάσισε τελικά να ακυρώσει την έκθεση.
Οι διώξεις των Ελλήνων στην Ίμβρο το 1964 αποτελούν μια σκοτεινή περίοδο της Τουρκικής Ιστορίας. Και οι αδικίες που υπέστησαν οι Έλληνες κάτοικοι του νησιού αποτελούν μια υπενθύμιση για τις αδικίες που έχει κάνει ιστορικά η Τουρκία απέναντι σε πολλούς λαούς, με εθνοκάθαρση, γενοκτονία και διαρκή καταπίεση.
