Τη νύχτα της 9ης Ιουλίου 1943 μια μεγάλη αποβατική επιχείρηση των Συμμάχων ξεκινά από τις αφρικανικές ακτές προς τη Σικελία. Θα διαρκέσει 6 εβδομάδες και θα λήξει με κατάληψη του νησιού και απώθηση των δυνάμεων του Άξονα.
Με την ήττα του Άξονα στη Βόρειο Αφρική και την παράδοση του γερμανοιταλικού “Συγκροτήματος Στρατιάς Αφρικής”, η επόμενη κίνηση ανήκε στους Συμμάχους. Οι Bρετανοί θεωρούσαν φυσικό ακόλουθο να επιτεθεί η Αγγλοαμερικανική στρατιά στην νότια Ευρωπαϊκή ακτή, μια πολιτική μάλλον απόφαση που θα ανακούφιζε τη δοκιμαζόμενη γραμμή εφοδίων της Μεσογείου και θα άνοιγε μέτωπο στο “μαλακό υπογάστριο” του εχθρού. Θα ακολουθούσαν κατόπιν άλλες αποβάσεις στη νότιο Γαλλία του Βισύ και στη Γιουγκοσλαβία, αποδυναμώνοντας σταδιακά τον Άξονα και επιτυγχάνοντας δευτερεύουσες νίκες σε λιγότερο προστατευμένες θέσεις του.
Εναντίον του σχεδίου τάχθηκαν οι Αμερικανοί, θεωρώντας τις επιθέσεις αυτές άνευ ουσιαστικού αντικτύπου και τα σχέδια των Βρετανών για κατάρρευση του Άξονα μέσω αφαίμαξης των δυνάμεών του, προϊόντα μιας άτολμης και ξεπερασμένης στρατηγικής νοοτροπίας. Η αλήθεια είναι πως είχαν εν μέρει δίκιο, αφού η φράση “μαλακό υπογάστριο” ανήκε στο παρελθόν των αποικιακών Δυνάμεων, αντί για επίθεση κατά μέτωπο.
Η συνέχεια στο Military History
