Σκαλίζοντας πριν μερικές εβδομάδες το αρχείο της εφημερίδας «Μακεδονία», βρήκαμε το παρακάτω άρθρο της 22ας Ιανουαρίου 1979, σχετικά με την τότε επιλογή από την Ελλάδα του γερμανικής κατασκευής τυφεκίου G3 ως νέου όπλου του Στρατού, αντί για το FAL της βελγικής FN Herstal. Το άρθρο αναφέρεται σε επερώτηση που έκανε τότε στη Βουλή ο βουλευτής της ΕΔΗΚ, Κώστας Μπαντουβάς στον υπουργό Αμύνης Ευάγγελο Αβέρωφ της Νέας Δημοκρατίας.
Ο κ. Μπαντουβάς ρωτούσε γιατί έγινε η επιλογή του G3 της Heckler & Koch, αν αυτό είχε απορριφθεί από την αξιολόγηση του Στρατού. Ο Αβέρωφ απαντούσε ότι και τα δύο όπλα αξιολογήθηκαν σε εκτεταμένες δοκιμές «εκθέσεως των όπλων εις κονιορτόν, εμβαπτίσεως εις λάσπην, εκθέσεως εις υπερβολικόν ψύχος, εμβαπτίσεως εις θαλάσσιον ύδωρ…», πως διαπιστώθηκε «ελαφρά υπεροχή» του γερμανικού και μάλιστα ανέφερε πως οι Βέλγοι αρνήθηκαν να γίνει δοκιμή σφήνωσης, ενώ τονίζει πως υπήρξε επεισόδιο με ρήξη κάννης του βελγικού όπλου, άρα υπονοούσε πως αυτό εκεί χωλαίνει.
Είναι ενδιαφέρον πως ο Αβέρωφ τονίζει ιδιαίτερα πως «οι απολύτως αρμόδιοι απεφάσισαν τελείως ανιδιοτελώς, προς όφελος των ένοπλων δυνάμεων και της εθνικής οικονομίας» ενώ κατηγορεί όσους είχαν προσφέρει πληροφορίες για το αντίθετο στον Μπαντούβα, περί απόρριψης του G3, πως είναι υποκινούμενοι από την FN, πως είναι «ανεύθυνοι» και «δεν αποκλείεται να είναι ιδιοτελείς» αφήνοντας υπονοούμενα πως υπάρχει «πόλεμος» να μην φτιαχτεί εργοστάσιο παραγωγής των τυφεκίων στην Ελλάδα (η γνωστή εγκατάσταση της τότε Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων (ΕΒΟ) στο Αίγιο, σήμερα ΕΑΣ).
Να πούμε πως το ανταγωνιστικό FN είχε επίσης παραχθεί στην Ελλάδα, από την ιδιωτική τότε εταιρία ΠΥΡΚΑΛ, οπότε υπήρχε και σοβαρή ελληνική επιχειρηματική αντιπαράθεση για το ποιος θα αναλάβει την κατασκευή του νέου τυφεκίου. Ο Αβέρωφ στην απάντηση του το λέει αυτό, πως «…έγινε πρόταση για την παραγωγή στην Ελλάδα από ιδιωτική εταιρία τυφεκίων. Η πρόταση εξετάσθηκε λεπτομερώς και απεδείχθη ότι ήτο ανεφάρμοστος και ασύμφορος».
Να σχολιάσουμε πως τότε η κυβερνητική απόφαση να δημιουργηθεί κρατικό εργοστάσιο όπλων, και να φτιάξει τα G3, ήταν πλήγμα για την ΠΥΡΚΑΛ που περίμενε αυτό το μεγάλο συμβόλαιο. Η μοίρα τα έφερε χρόνια αργότερα, η κρατική ΕΒΟ και η ιδιωτική ΠΥΡΚΑΛ που ήταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας να συγχωνευθούν στην ΕΑΣ… η οποία σήμερα δεκαετίες αργότερα, παλεύει να συνέλθει από τα τεράστια χρέη που κουβαλά.
Ο Αβέρωφ αναφέρει επίσης πως όχι μόνο η Ελλάδα θα φτιάχνει τοπικά το G3 αλλά και πως «διαπραγματευόμεθα την εξαγωγή 10.000 τουφεκίων [στη Δυτική Γερμανία] που θα κατασκευασθούν στην ελληνική βιομηχανία φορητού οπλισμού».
Στο άρθρο φανερώνονται και άλλα γλαφυρά, ο Αβέρωφ διαψεύδει ότι στην Ελλάδα μπορεί να γίνει συναρμολόγηση μερών του G3 που έχουν κατασκευαστεί στην Τουρκία (μιας και το ίδιο όπλο είχε διαλέξει και ο Τουρκικός Στρατός), ενώ επίσης διαψεύδει ότι ένας διευθυντής της Heckler & Koch είχε υπηρετήσει ως «διευθυντής παραγωγής στην Τουρκία»!
Θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μα φυσικά το σήμερα, και το κοντινό χθες και προχθές. Μπορεί να έχουν περάσει 44 χρόνια από το 1979 αλλά κάθε εξοπλιστική αγορά θα συζητηθεί και σήμερα σε υψηλούς τόνους, με υπονοούμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας, με διαβεβαιώσεις από όποιον πήρε την απόφαση ότι «όλα έγιναν άριστα, η χώρα είναι κερδισμένη τόσο αμυντικά όσο και οικονομικά», ενώ ο διαφωνών θα λέει ότι «υπήρχαν και καλύτερα και φθηνότερα» και ούτω καθεξής. Και βέβαια με αλληλοκατηγορίες πως στη συζήτηση παρεμβαίνουν οι ξένοι προμηθευτές, που είτε στηρίζουν την κυβέρνηση που πήρε απόφαση αγοράς δικών τους όπλων, είτε την συκοφαντούν γιατί δεν διάλεξε τα δικά της. Δεν νομίζουμε να αλλάξει κάτι!
Υποσημείωση: Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις πήραν το G3, αλλά κράτησαν για πολλά χρόνια και αρκετά FN για τις Ειδικές Δυνάμεις που τα προτιμούσαν. Σήμερα αναζητάμε ένα νέο “εθνικό” τυφέκιο, που προφανώς θα είναι κάποιο ξένο σχέδιο, με εγχώρια παραγωγή για να αποδειχθεί ότι υπάρχει κάποια βιομηχανική επιστροφή. Η ΕΒΟ, η ΠΥΡΚΑΛ, η ΕΑΣ παρά τις προσπάθειες τους και κάποιες ενδιαφέρουσες σχεδιάσεις όπως π.χ. το αντιαρματικό βλήμα ARIS IV, ή το τυφέκιο “Κηφεύς” που θα μπορούσε να γίνει ένα αξιόλογο όπλο για ελεύθερους σκοπευτές, δεν κατάφεραν να προσελκύσουν το κρατικό ενδιαφέρον για μαζική παραγωγή τους. Θα αλλάξει κάτι;
