Ο Ναπολέων με δυνάμεις του γαλλικού στρατού και τους Βαυαρούς και Βυρτεμβέργιους συμμάχους του, νικά ένα ενισχυμένο Σώμα Αυστριακών του στρατάρχη Αρχιδούκα Καρόλου.
Η έφοδος των Αυστριακών στη Βαυαρία στις 10 Απριλίου 1809 αιφνιδίασε τους Γάλλους, με τον Γάλλο στρατάρχη Λουί-Αλεξάντρ Μπερτιέ, διοικητή των αυτοκρατορικών στρατευμάτων στη Γερμανία να κάνει άστοχες κινήσεις, που διασκόρπισαν τις δυνάμεις του και απομόνωσαν ουσιαστικά τις δυνάμεις του συμπολεμιστή του στρατάρχη Νταβού βόρεια του Δούναβη. Στο κέντρο, ο επιτιθέμενος Κάρολος διηύθυνε την κίνηση άνω των 200 χιλιάδων ανδρών και διαβλέποντας την δυνατότητα καταστροφής του Νταβού, κατηύθυνε 65 χιλιάδες από αυτούς εναντίον του.
Η κατάσταση ήταν κρίσιμη για τους Γάλλους αλλά στις 17 Απριλίου ο Ναπολέων έφτασε στην περιοχή και ανέλαβε προσωπικά τη διεύθυνση των επιχειρήσεων. Διέταξε τον Νταβού να απεμπλακεί και να περάσει τον Δούναβη για να ενωθεί με το κυρίως τμήμα του γαλλικού στρατού. Ο Κάρολος έστειλε τρία Σώματα για να κυκλώσουν και να καταστρέψουν τις μονάδες του Νταβού αλλά ο τελευταίος ελίχθηκε έξυπνα αποφεύγοντας τα δύο από αυτά και αποκρούοντας το τρίτο στη μάχη του Τώϋν-Χάουζεν.
Με τις δυνάμεις του τώρα συγκεντρωμένες, ο Ναπολέων ήθελε να αποτελειώσει το έργο που ξεκίνησε ο καλύτερος στρατάρχης του την προηγουμένη. Πιστεύοντας πως αντιμετώπιζε αυτά τα τρία αυστριακά Σώματα, ο Ναπολέων διέταξε τους Λαν, Βαντάμ και Λεφέμπρ να επιτεθούν και να διασπάσουν το αυστριακό κέντρο κοντά στην πόλη Άμπενσμπεργκ, και στη συνέχεια ελισσόμενοι να αποκόψουν την υποχώρηση του. Ο ίδιος όμως αγνοούσε την ύπαρξη άλλων δύο αυστριακών Σωμάτων πέραν του Δούναβη.
Η συνέχεια στο Military History
