Ο Ισπανικός στρατός γνωρίζει μια από τις μεγαλύτερες ήττες του από τις δυνάμεις του Γάλλου στρατάρχη Βικτώρ κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντιων πολέμων. Αν και επέλεξε το πεδίο της μάχης και υπερίσχυε αριθμητικά σε πεζικό, οι χαλαρής πειθαρχίας και εκπαίδευσης στρατιώτες του πλαγιοκοπήθηκαν και διαλύθηκαν.
Ο ισπανικός στρατός, υπό τον στρατηγό Ντον Γκεγκόριο ντε λα Κουέστα είχε γνωρίσει ήδη την ήττα από τους Γάλλους στον ποταμό Τάγο. Θέλοντας να σταθεί και να δώσει μάχη, ο Ντον Κουέστα, απέφυγε να καταφύγει στην οχυρωμένη πόλη Μπαταχόθ αλλά κινήθηκε προς τον ποταμό Μεδεγίν, από όπου ανέμενε ενισχύσεις. Πράγματι, στις 27 Μαρτίου, ενώθηκε με μια δύναμη 4.500 πεζών και 250 ιππέων, με τον στρατό του πλέον να αριθμεί 19.000 πεζούς, 3.000 ιππείς και 30 πυροβόλα. Ο Ντον Κουέστα είχε πια τη δύναμη που θεωρούσε ότι ήταν αρκετή για να αντισταθεί στους Γάλλους και εγκαταστάθηκε αμυντικά στο σημείο.
Ο στρατάρχης Βικτώρ από την πλευρά του είχε ξεκινήσει την εκστρατεία με 22.000 άνδρες (15.000 πεζούς, 5.500 ιππείς και 1.600 πυροβολητές με 60 πυροβόλα). Πλέον, μετά από συγκρούσεις, φρουρές που έπρεπε να αφήσει πίσω του και τις ασθένειες, είχε απομείνει με 13.000 πεζικό, 4.500 ιππικό και 60 πυροβόλα.
Η συνέχεια στο Military History
