Κοινή επιστολή Τουρκίας και Λιβύης εστάλη χθες -13 Δεκεμβρίου- στον ΟΗΕ που καταγγέλλει την Ελλάδα ότι επιδιώκει να παραβιάσει τα κυριαρχικά δικαιώματα των δύο χωρών. Συγκεκριμένα οι δύο χώρες αναφέρονται στο μεταξύ τους πρόσφατο μνημόνιο περί θαλασσίων ερευνών για υδρογονάνθρακες, με βάση όμως τo προηγούμενο -παράνομο και παράλογο- μνημόνιο περί καθορισμού τουρκολυβικής ΑΟΖ, που αγνοεί κάθε ελληνικό δικαίωμα στον καθορισμό αποκλειστικής οικονομικής ζώνης.
Το μνημόνιο περί υδρογονανθράκων υπεγράφη στις 3 Οκτωβρίου 2022, και έθετε τις βάσεις για τεχνική, επιστημονική, νομική και εμπορική συνεργασία στον τομέα. Ως κείμενο το μνημόνιο αυτό ενόχλησε, όπως ήταν αναμενόμενο, ιδιαίτερα Αθήνα και Κάιρο, που είδαν τη μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες χωρίς να έχει την απαραίτητη νομιμοποίηση, και την Τουρκία να συνεχίζει την νομικίστικη «προώθηση» της στην Κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο.
Στην επιστολή λοιπόν, Τουρκία και Λιβύη καλούν την Ελλάδα «…να βάλει τέλος στις αβάσιμες κατηγορίες της, την επιθετική ρητορική και τις προκλητικές πράξεις και αντίθετα να σεβαστεί τις κυριαρχικές αποφάσεις των δύο χωρών». Ακόμη τονίζεται πως η κυβέρνηση της Λιβύης μπορεί να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες σύμφωνα με το εθνικό της δίκαιο, και πως το ίδιο έχουν πράξει πολλές χώρες, ανάμεσα τους κράτη-μέλη της Ε.Ε., που έχουν έρθει σε διάφορες μακροπρόθεσμες συμβάσεις μαζί της.
Ακόμη οι ελληνικές αντιρρήσεις στο παράνομο, αρχικό, τουρκολιβυκό μνημόνιο περί ΑΟΖ «είναι απαράδεκτες, όπως το ίδιο είναι και ο ορισμός ΑΟΖ που έγινε μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Εμείς τα θεωρούμε αυτά άκυρα και κενά περιεχομένου. Σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία η Ελλάδα δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες που έχουν διαμοιραστεί μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης».
Περαιτέρω η επιστολή -που τελικά θίγει όλο το φάσμα ελληνοτουρκικών διαφορών σε ότι αφορά θαλάσσιες ζώνες- αρνείται τον ορισμό της Ελλάδας ως «αρχιπελαγικό κράτος», που της προσφέρει δικαιώματα επί υδάτων σε όλα τα νησιά και νησίδες της. Όπως υπογράφουν οι μόνιμοι αντιπρόσωποι των δύο χωρών στον ΟΗΕ, ο Feridun Sinirlioglu, της Τουρκίας, και ο Taher El-Sonni της Λιβύης, η Ελλάδα επιχειρεί να «διασύρει τις προσπάθειες των δύο χώρων να προωθήσουν το διάλογο στη Μεσόγειο και στα Ηνωμένα Έθνη».
