Σε στρατιωτικό επίπεδο η χώρα μας έχει ήδη λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα και συνεχώς προβαίνει σε βελτιωτικές κινήσεις. Η εν δυνάμει στρατιωτική απειλή έχει γίνει από τους επιτελείς των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων πλήρως αντιληπτή και οι απώτεροι σκοποί τόσο της εμφανούς (μέσω του Προξενείου Κομοτηνής) όσο και της αφανούς (διά «συγκαλυμμένων» επιχειρήσεων) δράσης της Τουρκίας έχουν αναγνωριστεί και αξιολογηθεί. Μάλιστα, στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης του Ελληνικού Στρατού στη νέα δομή δυνάμεων έχουν γίνει μετασταθμεύσεις μονάδων που εξυπηρετούν και την αντιμετώπιση αυτής της νέας απειλής. Για ευνόητους λόγους δεν πρόκειται να γίνει καμία αναφορά στους ελληνικούς σχεδιασμούς με μόνη εξαίρεση τη διαπίστωση ότι στην πράξη θα πρόκειται για μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις σε κατοικημένους τόπους, ή Στρατιωτικές Επιχειρήσεις Αστικού Εδάφους (ΣΕΑΕ), όπως είναι η επίσημη ορολογία.
Ως τέτοιες χαρακτηρίζονται οι στρατιωτικές ενέργειες που σχεδιάζονται και διεξάγονται σε έδαφος, όπου οι τεχνικές κατασκευές επηρεάζουν τις διαθέσιμες τακτικές επιλογές του διοικητή. Διεξάγονται δε εναντίον ενός εχθρού που μπορεί να έχει αναμειχθεί µε ομάδα πολιτών.
Διακρίνονται σε δύο είδη, τις λεπτομερείς ΣΕΑΕ και τις ΣΕΑΕ ακριβείας. Οι πρώτες διεξάγονται συνήθως από τις Ειδικές Δυνάμεις και περιλαμβάνουν αποστολές, όπως καταδρομές, περισυλλογές, διασώσεις και άλλες ειδικές επιχειρήσεις.
Οι δεύτερες διεξάγονται από συμβατικές δυνάμεις, εναντίον ενός εχθρού που έχει αναμειχθεί µε άμαχους. Οι επιχειρήσεις αυτές απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και αυστηρή εφαρμογή κανόνων εμπλοκής για τον περιορισμό των απωλειών αμάχων και έμμεσων ζημιών (σσ. το δίκαιο του πόλεμου απαγορεύει τον άσκοπο τραυματισμό αμάχων και τη χωρίς λόγο καταστροφή περιουσιών). Επίσης, απαιτούνται ειδικές τακτικές, τεχνικές και διαδικασίες για τη χρήση της μαχητικής ισχύος µε ακρίβεια. Γενικά οι ΣΕΑΕ είναι εξ ορισμού εξαιρετικά δύσκολες και με επίσης ισχυρή πολιτική-επικοινωνιακή διάσταση, καθώς η πρόκληση απωλειών στον άμαχο πληθυσμό και η αναίτια καταστροφή υποδομών μπορούν να έχουν αντίκτυπο σε στρατηγικό επίπεδο.
Βέβαια, ο προσεκτικός παρατηρητής θα έχει διαπιστώσει ότι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες μονάδες του Ελληνικού Στρατού εκπαιδεύονται συστηματικά στον αγώνα σε κατοικημένους τόπους, που πλέον για την ελληνική τακτική αντίληψη αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του πεδίου της μάχης, καθώς η αστικοποίηση είναι πολύ εκτεταμένη στο ελληνικό θέατρο επιχειρήσεων.
Τα πολιτικά μέτρα…
Όμως, τα στρατιωτικά μέτρα δεν είναι η αποδοτικότερη λύση. Δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην ειρηνική περίοδο ή την περίοδο «προθέρμανσης» μιας κρίσης. Αποτελούν φυσικά επιλογή όταν και εφόσον απαιτηθεί, αλλά η ελληνική πολιτεία οφείλει άμεσα να λάβει προληπτικά μέτρα για να αντιστραφεί πορεία δεκαετιών, όπου οι λανθασμένες πολιτικές επιλογές που λειτούργησαν κυρίως για να προλειάνουν το έδαφος για τους σχεδιασμούς της Άγκυρας.
Ο ελληνικός κρατικός σχεδιασμός θα πρέπει να κυριαρχείται από την πεποίθηση ότι η κινητοποίηση των εξτρεμιστών της μουσουλμανικής μειονότητας δεν θα γίνει αυθόρμητα, αλλά στο πλαίσιο μεθοδικού και λεπτομερειακού σχεδιασμού της Άγκυρας σε χρόνο που θα επιλέξει η ίδια όταν και όποτε αποφασίσει να κινηθεί.
Η αποδοτικότερη λύση για την αντιμετώπιση των σχεδιασμών της Άγκυρας είναι η πρόληψη. Η πρόληψη θα επιτρέψει όχι μόνο την αποφυγή εμφάνισης αρνητικών καταστάσεων, αλλά θα αποτελέσει φραγμό στα σχέδια της Άγκυρας. Θα πρέπει λοιπόν άμεσα η ελληνική πολιτεία να προχωρήσει σε σειρά μέτρων και ενεργειών.
Τα μέτρα αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Τα πρώτα είναι πρωτίστως πολιτικά και αφορούν:
-Την άμεση ελληνοποίηση της παιδείας. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι Έλληνες πολίτες και έχουν πλήρη δικαιώματα στην εκπαίδευση όπως κάθε άλλος Έλληνας. Κατά συνέπεια, η παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης από δασκάλους και καθηγητές που ικανοποιούν τα θεσμοθετημένα πρότυπα δεν είναι μόνο υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας αλλά και καθήκον και ταυτόχρονα δικαίωμα για τις νεότερες γενιές.
– Τη συστηματική οικονομική ενίσχυση και ανάπτυξη της περιοχής η οποία ταχύτατα οδηγείται σε εξαστισμό.
– Τη συγκράτηση του χριστιανικού πληθυσμού στις εστίες του, την υποβοήθηση της αύξησης της γονιμότητας καθώς και την επιστροφή των μεταναστευσάντων.
Όλα τα παραπάνω μέτρα απαιτούν όραμα, ισχυρή πολιτική βούληση και δεινή εκτελεστική ικανότητα του κρατικού μηχανισμού για την υλοποίηση τους. Δυστυχώς, και τα τρία αποτελούν είδος σε έλλειψη στη σύγχρονη Ελλάδα.
Τα μέτρα της δεύτερης κατηγορίας είναι περισσότερο άμεσα και πρακτικά:
-Περιορισμός της δραστηριότητας του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και συμβάσεις. Ας σημειωθεί ότι με τη μεθοδική χρήση μεγάλων οικονομικών πόρων το τουρκικό προξενείο αποτελεί πλέον έναν μεγάλο «εργοδότη» στην περιοχή, ο οποίος χρησιμοποιεί την οικονομική του επιρροή για να εξαγοράσει συνειδήσεις, να απομονώσει ή και να εκφοβίσει τους διαφωνούντες και να στρατολογήσει πειθήνια όργανα για λογαριασμό της Άγκυρας.
– Aποτελεσματική αντιμετώπιση των κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων. Αρκεί μία ματιά στον τοπικό Τύπο για να σταχυολογήσει κανείς πολλά περιστατικά τέτοιας δράσης. Φυσικά, τόσο οι Ένοπλες Δυνάμεις όσο και οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας έχουν αναπτύξει αντίμετρα αλλά το φαινόμενο δεν περιορίζεται.
– Ύπαρξη ολοκληρωμένου σχεδίου για τον έλεγχο των επικίνδυνων για την εθνική ασφάλεια και τη δημόσια τάξη.
– Ύπαρξη σχεδίου ελέγχου των ραδιοφωνικών εκπομπών, των τηλεοπτικών σταθμών και των εντύπων της μειονότητας. Η ανέλεγκτη εκπομπή και κυκλοφορία τους σε κατάσταση κρίσης (που θα λειτουργήσουν ως μέσο προπαγάνδας και προβοκάτσιας) δημιουργεί πολλαπλά αρνητικά αποτελέσματα για την ελληνική πολιτεία.
-Λήψη κατάλληλων μέτρων για την εφαρμογή σχεδίων εσωτερικής ασφάλειας, με κύρια συμμετοχή της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛΑΣ), των υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών και επικουρικά, υπό προϋποθέσεις συμβατές με το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας, των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
– Ενίσχυση τόσο ποσοτική όσο και ποιοτική των δυνάμεων της ΕΛΑΣ στην περιοχή. Σε πρώτη φάση επίσης απαιτείται ο εξοπλισμός της με επαρκή αριθμό ελαφρών τροχοφόρων τεθωρακισμένων αστυνομικών οχημάτων, τα οποία θα διατεθούν στα μεταβατικά αποσπάσματα για την επιτήρηση και έλεγχο της περιοχής. Ο έλεγχος των εξτρεμιστών και η αντιμετώπισή τους είναι κυρίως αστυνομικό έργο και φυσικά αποστολή των υπηρεσιών εθνικής ασφαλείας, την περίοδο της ειρήνης και κατά την εμφάνιση μιας κρίσης.
Επιλεγόμενα
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι μειονότητες έχουν αποτελέσει μεταξύ χωρών αιτία τριβών και συρράξεων, αλλά μπορούν όμως να γίνουν και γέφυρα ειρήνης. Για την τουρκική όμως πρακτική η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη αποτελεί απλώς ένα ακόμα βέλος στη φαρέτρα, μια πέμπτη φάλαγγα για την πρόκληση προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών. Βέβαια, αυτός ο τουρκικός σχεδιασμός πιθανόν ηθελημένα, αγνοεί τις κοινωνιολογικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό της μειονότητας. Οι νέες γενιές είναι γενικά πιο ανεξάρτητες και δεν διακατέχονται από τις παραδοσιακές αντιλήψεις και πρακτικές που συστηματικά χρησιμοποιεί η Άγκυρα για να επιτύχει τον έλεγχο της μειονότητας και να εξυπηρετήσει τα σχέδιά της, που δεν είναι κατ’ ανάγκη τα πιο συμφέροντα για τη μειονότητα.
Όμως, όπως αναφέρθηκε, η οικονομική πτυχή του ζητήματος θα είναι καθοριστική τα επόμενα χρόνια, αν η ελληνική πολιτεία δεν παράσχει ισχυρή και θετική προοπτική εκπαίδευσης, εργασίας και διαβίωσης. Δεν φαντάζει λοιπόν και τόσο απίθανο το επόμενο ελληνοτουρκικό σίριαλ να είναι η ανάδειξη του μειονοτικού σε πρώτο θέμα, ειδικά τώρα που υπάρχει υπέρμετρη τουρκική «ευαισθησία» για το μεταναστευτικό.
