Hütter Hü 211: μια φιλόδοξη διαφορετική επανέκδοση του He 219

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα δημιουργήματα του αεροναυπηγού και πιλότου ανεμοπλάνων Wolfgang Hütter φάνηκε να είναι το νυχτερινό αναγνωριστικό Hü 211που θα διέθετε πρακτική εμβέλεια άνω των 6.000 χιλιομέτρων. Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των projects στα οποία εργάστηκε ο Hütter μεταξύ του 1942 και 1945 ήταν η υιοθέτηση βασικών στοιχείων από άλλα αεροσκάφη και σχέδια. Κόκπιτ, άτρακτοι, συστήματα προσγείωσης, ατρακτίδια κινητήρων κλπ προέρχονταν από γνωστά αεροπλάνα σαν τo He 219, Ju 288 και Do 335. Κατά βάση, μόνο οι πτέρυγες και ουραίες επιφάνειες αποτελούσαν αυθεντίες του. Το πιο ίσως τρανταχτό παράδειγμα είναι η επανασχεδίαση του He 219Ε.

Heinkel He 219: η υποτιμημένη «κουκουβάγια» της Luftwaffe

Σε μια συνεδρίαση της 25^ης Μαΐου του 1944 στο Βerchtesgaden, με την παρουσία του ιδίου του Hermann Göring, ο Dr. Ernst Heinkel είχε προτείνει συνεργασία με τους Wolf Hirth και Wolfgang Hütter για το σχεδιασμό και κατασκευή πτερύγων και ουραίων τμημάτων από ξύλο με σκοπό τη μείωση του βάρους του He 219 από 3.900 σε λιγότερα από 1.000 κιλά. Εκείνη η συνεδρίαση απεδείχθη τελικά αποφασιστικής σημασίας για την ανάθεση από το Υπουργείο Αεροπορίας της δημιουργίας ενός Fernerkunder (μακράς εμβελείας αναγνωριστικό) και ενός Nachtzerstörer (βαρύ νυχτερινό μαχητικό).

Τα υπογεγραμμένα έγγραφα, με την ένδειξη «υψίστου προτεραιότητας», δόθηκαν στον Hütter ο οποίος ίδρυσε την Wolfgang Hütter Flugzeugbau GmbH στο Kirchheim/Teck. Οι προκεχωρημένες, και δυσμενείς για τη ναζιστική Γερμανία συνθήκες του πολέμου, τον υποχρέωσαν να σχεδιάσει ένα αεροσκάφος αρκετά όμοιο με το He 219 στο συντομότερο δυνατό χρόνο, το οποίο θα διέφερε μόνο ως προς τις πτέρυγες, τις ουραίες επιφάνειες και την εμβέλεια.

Το αεροπλάνο που θα προέκυπτε, έπρεπε να έχει ταχύτητα μεγαλύτερη των 720 χιλιομέτρων την ώρα σε μεγάλο υψόμετρο ώστε να μπορεί να ανταγωνιστεί το de Havilland «Mosquito». Το όνομά του, Hü 211, δόθηκε με την αποδοχή και έγκριση του Ernst Heinkel. Δεδομένου ότι δε βρέθηκε κάτι που απαιτούσε διόρθωση ή βελτίωση στην άτρακτο και την ουρά του He 219, ο Hütter τα συμπεριέλαβε αυτούσια στο δικό του σχέδιο.

Με τις μονοκόμματες ξύλινες πτέρυγες, το αεροσκάφος έμοιαζε αρκετά με υψηλής αποδόσεως αερόπτερο. Το κεντρικό από τα τρία τμήματά τους θα διέθετε αποψυκτικό ηλεκτρικό σύστημα και θα είχε εγκατεστημένες δεξαμενές συνολικής χωρητικότητας 3.600 λίτρων καυσίμου, καθώς και δύο ακόμη χώρους για 360 λίτρα μείγματος έκχυσης μεθανόλης-νερού στους κινητήρες. Τρεις ακόμη αυτοσφραγιζόμενες δεξαμενές για επιπλέον 5.100 λίτρα θα τοποθετούνταν στην άτρακτο, ανεβάζοντας την όλη χωρητικότητα καυσίμου στα 8.700. Στην κατάληξη της ουράς θα ήταν ενσωματωμένο αλεξίπτωτο που θα άνοιγε κατά την προσγείωση.

Ο ίδιος ο Hütter υπολόγιζε πως το αεροσκάφος θα παραδιδόταν στο AVA Göttingen στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ενώ η πρώτη πτήση θα μπορούσε να λάβει χώρα κατά το τέλος του Φεβρουαρίου του 1945. Δύο πρωτότυπα ήταν υπό κατασκευή, αλλά καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια αεροπορικού βομβαρδισμού το Δεκέμβριο του 1944. Ως αποτέλεσμα, δεν έμεινε απολύτως τίποτα από τις έως τότε εργασίες.

Δομικά και τεχνικά χαρακτηριστικά

• Πλήρωμα: 2 μέλη
• Μήκος: 16,5 μέτρα
• Ύψος: 4.8 μέτρα
• Έκταση πτερύγων: 24,5 μέτρα
• Επιφάνεια πτερύγων: 40 τετραγωνικά μέτρα
• Βάρος (κενό): 9.480 κιλά
• Βάρος απογείωσης: 17.500 κιλά
• Κινητήρες: 2 αστεροειδείς, 24 κυλίνδρων, Junkers Jumo 222E/F με υπεσυμπιεστές, ισχύος 3.200 ίππων

Προβλεπόμενες επιδόσεις

• Μέγιστη ταχύτητα (επίπεδο θαλάσσης): 620 χλμ/ώρα
• Μέγιστη ταχύτητα (7.300 μέτρα): 710 χλμ/ώρα
• Εμβέλεια (επίπεδο θαλάσσης): 6,350 χλμ
• Εμβέλεια (υψόμετρο 7.000 μέτρα): 8.000 μέτρα
• Ανώτατο υψόμετρο (με πλήρες φορτίο): 11.100-13.000 μέτρα
• Ρυθμός ανόδου (με πλήρες φορτίο): 10.000 εντός 3,5 λεπτών

Οπλισμός

• 2 εμπρόσθια ΜG 151/20 και 2 αμυντικά ΜG 151/20